از پشت میز تا میانه گودِ زورخانه

چند صباحی است چند خط در میان هر خروس خوان که از خواب بر می خیزیم و عزمِ تلاش به منظور امرار معاش می کنیم، همان صبح علی الطلوع چشمان خواب زده مان در دیوانیه ای که رونق سفره اهل و عیالمان را فراهم می کند به جمال سر خط هایی در یومیه نامه های دیارمان روشن می شود و می بینیم که نگارنده آنها به حق یا ناحق که حق شناسان باید تشخیص دهند، دلِ رئوفِ دیوانسالار « دیوانیه پرورش جسم و جانِ برنا یان» بلدمان را به تیرهای تیزی همچون:«ای کاش، مرشد ارشد امروز ما همان یلِ دیروز باقی می ماند! و چرا دیار آرمیده ذیلِ بحرِ شمالی در میان هشت ایالت تراز اول سرزمین کمانگیر جایی نداشت ؟! و شکوائیه حال و روز دیوانیه فوق الاشاره را به کدام محکمه باید برد ؟ و قص علی هذا نشانه گرفته است.

اما وقتیکه می شنویم «دیوانسالار» به جای برآمدن در مقام پاسخگویی!خُودِ کیانی بر سر! خفتان بر تن! گرز گران در دست با ندایِ « چنانش بکوبم به گرز گران/ که فولاد کوبند آهنگران» فرستاده ی معین الدوله را به آوردگاه فرا می خواند، دیگر ته مانده خواب نیز از چشمانمان ربوده و در نهایت باعث می شود مدتی با خود در این کشاکش باشیم و بگوییم؛

فلانی! اساسا تو را که تاکنون کوتاه تومبانی به پا نکرده ای و در میانه ی گودی شلنگ تخته ای نیانداخته ای، چه نیاز و علت است از برای خواندن و چه حق است از برای نوشتن این قبیل نوشته جات !؟

اما بلافاصله خودمان پاسخ خودمان را می دهیم که فی المثل ؛ اینکه چون خود نانوا نیستیم، دلیل نمی شود در خصوص رد یا تایید کیفیت نانی که به خوردمان می دهند چیزی نگوییم و ننویسیم و اساسا معتقدیم آدمی را حقی است به نام ” آزادی بیان” که باید از جانب همه کس پاس داشته شود.

پس گفتیم اخوی وار این چند سطر حروف را میخکوب لوحی کنیم شاید شخصِ«دیوانسالار» یا «والی اولای ولایت» به گوشه چشمی ببیناد و بخواناد و شعله ای در افکار عمومی روشن کناد ، تا بدانیم خلاصه در این قریب به دو سیصد و اندی روز در «دیوانیه مذکور »علاوه بر آراستن ساز و برگ و قشون از برای حضور در هر سمت و سویی به جانبداری این و آن ، دیگر چه حاصل شده و دیگر تر اینکه چه رخ داده که مدتی است برخی یومیه نگاران چنین می نگارند و فردا یوم چُنان به آوردگاه خوانده می شوند؟

مهدی لطفی – دانش آموخته علوم سیاسی،روزنامه نگار و عضو انجمن علوم سیاسی ایران

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.