فوتبال شهر باران ، چشم انتظار یاری

فوتبال شهر باران ، چشم انتظار یاری

این روزها در همه جای دنیا ورزش کارکردی فراتر از تامین سلامت جسم و جان مردم و آحاد جامعه دارد . ورزش درکنار سیاست و اقتصاد عامل پیوستگی اجتماعی بخش مهمی از جامعه است که تمایلات یکسان آنها می تواند به موتور محرک توسعه تبدیل شود و جای تاسف است که سالهاست مسئولین ورزشی استان کمترین توجه را به این نیروی خلاق و کارآمد دارند . گروه بسیار گسترده ای از جامعه که عمدتا جوان هستند و پیراهن تیم محبوبشان را با عشق برتن می کنند . ویژگی بارز ورزشی بودن استان گیلان برکسی پوشیده نیست و دراین میان مرکز استان ، رشت همچون همسایه ساحلی خود انزلی همواره از قطب های ورزشی کشور بخصوص در رشته بسیار پرطرفدار فوتبال محسوب می شد تا آنجا که هنوز نام «سپید رود رشت » یکی از خاطره انگیزترین نام ها برای مردم شهرباران و بسیاری از گیلانیان بوده و اکنون سالهاست چشمان مردم رشت شاهد بالندگی تیم محبوبشان « داماش » است . داماشی که این روزها متاسفانه اصلا حال خوبی ندارد و طرفدارانش بی صبرانه چشم انتظار یاری مسئولان استان هستند و این درحالی است که متاسفانه متولیان اصلی امر آنگونه که باید به اهمیت موضوع نمی اندیشند و کار های صورت گرفته نیز آنگونه که باید ثمر بخش نبوده . این درحالی است که خیلی ها هم که شاهد این اوضاع نابسامان هستند به جای برداشتن قدم هایی کارآمد ، به عکس های تبلیغاتی در صفحات اینستاگرامی خود بسنده کرده ! و اینگونه خود را دلسوز نشان می دهند حال آنکه بعید به نظر می رسد مشکل تیم ریشه داری همچون داماش با این کارها حل شود و باز این چشم به راهی جوانان و ورزش دوستان گیلانی و رشتی است که همچنان حکایت فوتبال را زمزمه می کنند و امید دارند تا گوش شنوایی پیدا شود و دست با همتی از آستین به در آید .
شاید خیلی ها ندانند اما تاریخچه تیم فعلی داماش به سال ۱۳۵۴ برمی گردد . آن زمان نام این تیم « ابوذر» بود . این تیم پرسابقه گیلانی با نظر اسپانسر وقت در سال ۱۳۶۲ نام « استقلال رشت » را برگزید و وارد مسابقات کشوری شد . پس از آن سرنوشت آن را به دست شهرداری رشت سپرد و شد «استقلال شهرداری رشت » و دیری نپایید که امتیاز آن به « پگاه گیلان » واگذار گردید و باز هم اندکی نگذشته که این تیم ورزشی ،که شاید تنها سرمایه اش هواداران خونگرم و با تعصبش بود ، به باشگاه « داماش گیلان » تغییر هویت داد ، اما شوربختانه این روند تغییر و تحول گویی نمی خواست پایان بگیرد و با پیوند خوردن نام اسپانسر اصلی تیم با برخی موضوعات اقتصادی در کشور فصل دوباره ای از نابسامانی در این تیم پرآوازه آغاز شد که تا کنون ادامه دارد . جالب اینکه از آن زمان تا به امروز ، همواره این تیم پر فراز و نشیب رشتی نقش به سزایی در فوتبال کشور داشته و بازیکنان به نامی را تقدیم تیم ملی کشور نموده با این حال گویی قرار نیست کسی برای آن دل بسوزاند و قدر سالها زحمت بی درغش را بداند .
جای انکار نیست که اکنون فوتبال ما در پیوندی متقابل با اقتصاد در کنار حمایت مسئولان سیاسی و مدیریت ورزشی ، نیازمند همراهی نهادها و بنگاه های اقتصادی است اما جای تعجب و شگفتی است وقتی می بینیم در استان های فاقد پیشینه ورزشی و حتی بطور مشخص فاقد فوتبال و بدتر از همه فاقد حمایت های مردمی ! به ناگهان یک اسپانسر اقتصادی بزرگ پیدا می شود و تیمی را کلا خریداری نموده همراه با خدم و حشم با خود به استان مورد نظرش می برد و تلاش می کند تا آن را در بالالترین مرتبه فوتبالی معرفی نماید آنگاه تیم پرآوازه و پرطرفداری مثل « داماش رشت » از فقدان یک حامی مالی متعصب رنج می برد . این درحالی است که دورتادور این شهر پراست از نام ها و برندهای مهم تجاری ! مگر نه اینکه امروز فوتبال خود یک صنعت پولساز است و تجارت در پیوند عمیق خود با بازار شیفته مشتری های بالفعل و بالقوه می باشد ؟ و مگر نه اینکه سرمایه های انسانی یک تیم فوتبال می تواند عامل مهمی برای جلب توجه بخش اقتصادی در حمایت از یک تیم ورزشی باشد؟ پس چه شده است که اکنون متولیان این تیم محبوب گیلانی در بدست آوردن رضایت اسپانسرها ناکامند و اشک های انتظار جوانان رشتی را نمی بینند؟ این حق گیلان و مردم شهر رشت است که سالن های ورزشی ایشان با شعار جوانانش در حمایت از ورزش بلرزد و هیچکس نمی تواند این حق را از جوانان گیلانی و هواداران فوتبال رشت بگیرد . اینجاست که باید مسئولین کمر همت ببندند و از این ظرفیت باور نکردنی در توسعه استان بهره گیرند . مگر نه اینکه سلامت جامعه در گرو پویایی نسل جوان آن است؟ و مگر نه اینکه رونق ورزش آن هم ورزش پرجنب و جوش و پربازده ای مثل فوتبال می تواند نمادی از پویایی نسل جوان کشور باشد؟ بسیار تاسف بار است دیدن حسرت طرفداران بی شمار تیم محبوبی همچون داماش که به هردر می زنند تا صدای آنها توسط مسئولان شنیده شود . اکنون فوتبال شهرباران در « وقت اضافه به سر » می برد و فوتبال دوستان از مسئولین انتظار دارند تا « وقتی اضافه » تر برای آن صرف کنند . اگر این « بازی سرنوشت » به پنالتی بکشد شاید دل خیلی ها بشکند. لذا امید داریم تا نمایندگان محترم استان و بخصوص شهر رشت و نیز استاندار ارجمند ، همچون گذشته اینبار نیز ورزش را به مثابه یک مطالبه عمومی و مثبت از سوی جامعه جوان استان تلقی نموده و کمک کنند تا مشکلات و موانع پیش روی این تیم ریشه دار و محبوب هرچه زودتر مرتفع گردد و دل هزاران طرفدار شاد گردد . بی گمان این طرفداران با انگیزه می توانند به عنوان بخش مهمی از بدنه فعال اجتماعی ، در صورت توجه به خواسته های به حق شان چرخ های توسعه این استان را رونق بخشند و نشاط را در جامعه تزریق نمایند.

رضا سیف پور – مدرس دانشگاه
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.