متن کامل پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت برای پایان دادن به تحریم‌های ایران

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از تسنیم ,منابع دیپلماتیک اعلام کردند که ایالات متحده روز چهارشنبه پیش‌نویس قطعنامه‌ای را در شورای امنیت سازمان ملل توزیع کرد که توافق هسته‌ای با ایران و پایان بخشیدن به تحریم‌های مدنظر را تأیید خواهد کرد اما شامل حفظ تحریم‌های تسلیحاتی و منع فناوری موشک‌های بالستیک است. قرار است که شورای امنیت هفته آینده درباره این پیش‌نویس رأی دهد.

متن پیش نویس قطعنامه شورای امنیت که قرار است هفته آینده مورد بررسی قرار گیر به شرح زیر است:

شورای امنیت؛
۱- بیانیه رئیس خود را به شماره s/prst/2006/15 و همچنین قطعنامه های ۱۶۹۶(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷(سال ۲۰۰۶) ، ۱۷۴۷(سال ۲۰۰۷) ، ۱۸۰۳(سال ۲۰۰۸) ، ۱۸۳۵(سال ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹(سال ۲۰۱۰) را یادآوری می کند.

۲- بر تعهدات خود به پیمان ان پی تی برای منع تکثیر تسلیحات اتمی و نیاز به اینکه همه کشورهای عضو پیمان ان پی تی به وظایف خود در قبال این پیمان به طور کامل عمل کنند ، تاکید دوباره می کند و حق کشورهای عضو این پیمان را مطابق مواد یکم و دوم این پیمان برای داشتن برنامه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی اتمی برای مقاصد صلح آمیز بدون تبعیض ، یادآوری می کند.

۳-بر اهمیت تلاشهای سیاسی و دیپلماتیک برای پیدا کردن راه حلی از طریق گفتگو تاکید می کند، راه حلی که تضمین می کند برنامه هسته ای ایران صرفا برای مقاصد صلح آمیز است و خاطر نشان می کند چنین راه حلی به نفع منع تکثیر خواهد بود.

۴-از تلاشهای دیپلماتیک چین، فرانسه، آلمان ، فدراسیون روسیه ، انگلیس، آمریکا ، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و ایران برای رسیدن به راه حلی جامع، درازمدت و صحیح برای مسئله هسته ای ایران استقبال می کند که به حصول طرح جامع مشترک اقدام در چهاردهم ژوئیه دوهزار و پانزده ( به شماره s/20015/xx، که به عنوان ضمیمه A به این قطعنامه پیوست شده است ) و ایجاد کمیسیون مشترک منجر شد.

۵-از تاکید مجدد ایران در طرح جامع مشترک اقدام مبنی بر اینکه تحت هیچ شرایطی هرگز دنبال تسلیحات اتمی نمی رود یا آنها را تولید نمی کند یا آنها را به دست نمی آورد.

۶- بیانیه چهارده ژوئیه دوهزار و پانزده چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، آمریکا و اتحادیه اروپا را با هدف ارتقای شفافیت و ایجاد جوی برای اجرای کامل طرح جامع مشترک اقدام خاطر نشان می کند. ( به شماره s/20015/xx، که به عنوان ضمیمه B به این قطعنامه پیوست شده است )

۷- تایید می کند که نهایی شدن و حصول توافق طرح جامع مشترک اقدام به معنای تغییری بنیادین در توجه آن به این مسئله است، و تمایل خود را به ایجاد روابطی جدید با ایران که با اجرای طرح جامع مشترک اقدام تقویت می شود، بیان می کند و تمایل خود را برای رساندن توجه خود به این مسئله به سرانجامی رضایتبخش بیان می کند.

۸-تایید می کند اجرای کامل طرح جامع مشترک اقدام به ایجاد اعتماد به صرفا صلح آمیز بودن ماهیت برنامه هسته ای ایران کمک خواهد کرد.

۹-قویا از نقش اساسی و مستقل آژانس بین المللی انرژی اتمی در راستی آزمایی پیروی از توافقات پادمانها از جمله عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده به سمت مقاصد اعلام نشده و نبود مواد هسته ای اعلام نشده و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده و در این چارچوب ، در تضمین صرفا صلح آمیز بودن ماهیت برنامه هسته ای ایران از جمله از طریق اجرای چارچوب همکاری توافق شده میان ایران و آژانس در یازدهم نوامبر دوهزار و سیزده و نقشه راه شفافسازی و روشن کردن مسائل گذشته و حال باقیمانده ، حمایت می کند و نقش مهم آژانس را در حمایت از اجرای کامل طرح جامع مشترک اقدام به رسمیت می شناسد.

۱۰- تایید می کند که پادمانهای آژانس بخشی اساسی و بنیادین از منع تکثیر است، و این پادمانها اعتماد بیشتری را در میان کشورها از جمله با فراهم کردن اطمینان از اینکه آن کشورها به وظایف خود بر اساس پادمانهای مربوط عمل می کنند، ایجاد می کند و به تقویت امنیت جمعی آنها کمک می کند، همچنین کمک می کند فضایی ایجاد شود که به همکاری هسته ای منجر شود و همچنین اذعان می کند که اجرای پادمانهای موثر و کافی نیاز به تعاون میان آژانس و کشورها دارد و اینکه دبیرخانه آژانس همچنان در گفتگوی باز و بی پرده درباره موضوعات پادمان با کشورها مشارکت می کند تا شفافیت را افزایش دهد و اعتمادسازی کند و با آنها در اجرای پادمانها تعامل داشته باشد و در این مورد، از مانع تراشی در مسیر توسعه اقتصادی و فنی ایران یا همکاریهای بین المللی در زمینه فعالیتهای صلح آمیز هسته ای پرهیز کند، به سلامت، ایمنی، محافظت جسمی و دیگر ملزومات امنیتی موجود و حقوق افراد احترام بگذارد، و همه احتیاطهای لازم را برای محافظت از اسرار تجاری، فناوری و صنعتی به علاوه دیگر اطلاعات محرمانه که به اطلاعش می رسد، اتخاذ کند.

۱۱-اعضای خود را به همکاری با ایران در چارچوب طرح جامع مشترک اقدام و در زمینه کاربردهای صلح آمیز انرژی هسته ای و مشارکت در طرحهای همکاری هسته ای غیرنظامی مورد تایید متقابل، مطابق ضمیمه شماره سه طرح جامع مشترک اقدام تشویق می کند.

۱۲- پایان یافتن شروط قطعنامه های قبلی و دیگر تدابیری را که در این قطعنامه پیش بینی شده است خاطرنشان می کند و کشورهای عضو را دعوت می کند توجه لازم را به این تغییرات بکنند.

۱۳-تاکید می کند که طرح جامع مشترک اقدام به ارتقا و تسهیل کردن توسعه تماسها و روابط عادی اقتصادی و تجاری و همکاری با ایران منجر می شود و به حقوق و وظایف کشورها در رابطه با تجارت بین المللی احترام می گذارد.

۱۴-تاکید می کند کشورهای عضو موظف هستند بر اساس ماده بیست و پنج منشور سازمان ملل متحد تصمیمات شورای امنیت را بپذیرند و اجرا کنند.

بندهای عملیاتی

شورای امنیت؛

۱- طرح جامع مشترک را تایید می کند، و بر اجرای کامل آن بر اساس جدول زمانی مشخص شده در طرح جامع مشترک اقدام تاکید می کند.

۲-از همه کشورهای عضو ، سازمانهای منطقه ای و سازمانهای بین المللی می خواهد چنین اقداماتی را که ممکن است مقتضی باشد در حمایت از اجرای طرح جامع مشترک اقدام ، از جمله اقدامات متناسب با برنامه اجرا که در طرح جامع مشترک اقدام و این قطعنامه مشخص شده است و با خودداری از اقداماتی که اجرای تعهدات بر اساس طرح جامع مشترک اقدام را تضعیف می کند، انجام دهند.

۳-از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی می خواهد کار راستی آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط با هسته ای ایران را برای دوره کامل این تعهدات تحت طرح جامع مشترک اقدام انجام دهد و تصریح می کند زمانی که آژانس تقاضا می کند که بتواند همه مسائل باقیمانده را که در گزارشهای آژانس مشخص شده ، حل کند، ایران باید همکاری کاملی داشته باشد.

۴- از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی می خواهد مرتبا شورای حاکم آژانس را در جریان کارها قرار دهد و اطلاعات آنها و به طور موازی هر جا اقتضا می کند اطلاعات شورای امنیت سازمان ملل متحد را درباره عمل ایران به تعهداتش بر اساس طرح جامع مشترک اقدام به روز کند و همچنین به شورای حکام آژانس و به طور موازی به شورای امنیت در هر زمانی که مدیر کل تشخیص می دهد دلایل منطقی دارد که باور کند موضوع نگران کننده ای وجود دارد که مستقیما بر اجرای تعهدات طرح جامع مشترک اقدام تاثیر می گذارد، گزارش دهد.

انقضاها

شورای امنیت؛

۵-درخواست می کند به محض اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی راستی آزمایی و تایید کرد که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای ۱۵-۱و ۱۵-۱۱ از ضمیمه شماره پنج در طرح جامع مشترک اقدام را انجام داده است، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی را ارائه و در آن این مسئله را برای شورای حکام آژانس و به موازات آن برای شورای امنیت تایید می کند.

۶-همچنین درخواست می کند به محض اینکه آژانس به نتیجه گیری جامع تری رسید که همه مواد هسته ای در ایران در فعالیتهای صلح آمیز باقی مانده است ، مدیر کل آژانس گزارشی را به شورای حکام و به طور موازی به شورای امنیت بدهد که در آن این نتیجه گیری را تایید کرده باشد.

۷-تصمیم می گیرد طبق ماده چهل و یک منشور ملل متحد، پس از آنکه شورای امنیت گزارش مشخص شده در بند پنجم را از آژانس بین المللی انرژی اتمی دریافت کرد،

a- شروط قطعنامه های ۱۶۹۶(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷(سال ۲۰۰۶) ، ۱۷۴۷(سال ۲۰۰۷) ، ۱۸۰۳(سال ۲۰۰۸) ، ۱۸۳۵(سال ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹(سال ۲۰۱۰) و ۲۲۲۴(سال ۲۰۱۵) را پایان دهد.

b- همه کشورها باید از بندهای ۱ و ۲ و ۳ و ۵ و شروط بندهای فرعی a تا f بند ۶ ضمیمه b مربوط به دوره مشخص شده در هر بند یا بند فرعی تبعیت کنند و از آنها خواسته می شود تا به بندهای ۳ و ۷ ضمیمه b هم عمل کنند.

۸- تصمیم می گیرد طبق ماده چهل و یک منشور ملل متحد، پس از آنکه شورای امنیت، در تاریخ ده سال پس از روز تصویب طرح جامع مشترک اقدام ، آن طور که در طرح جامع مشترک اقدام مشخص شده است ، همه شروط این قطعنامه انقضا پیدا می کند و هیچ کدام از قطعنامه های قبلی مشخص شده در بند ۷(a) دیگر اعمال نخواهد شد و در آن زمان شورای امنیت بررسی مسئله هسته ای ایران را پایان داده است و موضوع منع تکثیر از فهرست موضوعاتی که این شورا درگیر آن است حذف خواهد شد.

۹-تصمیم می گیرد ، طبق ماده چهل و یک منشور ملل متحد، انقضاهای مشخص شده در ضمیمه b و بند ۸ این قطعنامه اتفاق نخواهد افتاد اگر شروط قطعنامه های قبلی متعاقب بند ۱۲ اعمال شده باشند.

اعمال شروط و مفاد قطعنامه های قبلی

شورای امنیت؛

۱۰- چین، فرانسه، آلمان ، فدراسیون روسیه، انگلیس، آمریکا، اتحادیه اروپا و ایران (شرکت کنندگان در طرح جامع مشترک اقدام) را تشویق می کند همه مسائل در رابطه با اجرای تعهدات طرح جامع مشترک اقدام را از طریق روندها و دستورالعملهای مشخص شده در طرح جامع مشترک اقدام حل کنند و قصد خود را برای رسیدگی به شکایات احتمالی توسط امضاکنندگان طرح جامع مشترک اقدام درباره عمل نکردن قابل توجه شرکت کننده دیگری در طرح جامع مشترک اقدام بیان می کند.

۱۱-تصمیم می گیرد طبق ماده چهل و یک منشور ملل متحد، در مدت سی روز از دریافت گزارش و اخطاریه یک شرکت کننده در طرح جامع مشترک اقدام درباره مشکلی که آن کشور شرکت کننده در طرح جامع مشترک اقدام بر این باور است به معنای عدم عمل قابل توجه به تعهدات بر اساس طرح جامع مشترک اقدام است،‌ درباره پیش نویس قطعنامه ای برای ادامه انقضاهای مشخص شده در بند ۷(a) این قطعنامه ، رای گیری کند، همچنین تصمیم می گیرد که اگر در عرض ده روز از صدور این اخطاریه و گزارشی که در بالا به آن اشاره شد، هیچ کدام از اعضای شورای امنیت چنین پیشنویس قطعنامه ای را برای رای گیری ارائه نکرد ، در آن صورت رئیس شورای امنیت چنین پیش نویس قطعنامه ای را ارائه می کند و آن را در مدت سی روز پس از اخطاریه به رای می گذارد،شورا همچنین قصد خود را برای در نظر گرفتن دیدگاههای کشورهای دخیل در این مسئله و هر نظری درباره این مسئله از طرف هیئت مشورتی ایجاد شده در طرح جامع مشترک اقدام بیان می کند.

۱۲- تصمیم می گیرد طبق ماده چهل و یک منشور ملل متحد، اگر شورای امنیت قطعنامه ای بر اساس بند ۱۱ برای ادامه اجرای انقضاهای بند ۷(a) ، که از نیمه شب به وقت گرینویچ پس از سی امین روز پس از ارائه اخطاریه به شورای امنیت اجرایی می شود، تصویب نکند، همه شروط قطعنامه های ۱۶۹۶(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷(سال ۲۰۰۶) ، ۱۷۴۷(سال ۲۰۰۷) ، ۱۸۰۳(سال ۲۰۰۸) ، ۱۸۳۵(سال ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹(سال ۲۰۱۰) که طبق بند ۷(a) منقضی شده اند، به همان شکل که قبل از تصویب این قطعنامه اعمال می شدند، اعمال خواهند شد و تدابیری که در بندهای ۷، ۸ و ۱۶ تا ۲۰ این قطعنامه آمده انقضا پیدا می کنند، مگر اینکه شورای امنیت طور دیگری تصمیم بگیرد.

۱۳- تاکید می کند که در صورت صدور اخطاریه به شورای امنیت که در بند یازده توضیح داده شده است، ایران و دیگر شرکت کنندگان در طرح جامع مشترک اقدام باید تلاش کنند این مسئله را حل کنند، همچنین قصد خود را برای جلوگیری از اعمال دوباره آن شروط در صورتی که عامل صدور این اخطاریه حل شود، بیان می کند. همچنین تصمیم می گیرد طبق ماده چهل و یک منشور ملل متحد، اگر کشور اخطار دهنده عضو طرح جامع مشترک اقدام پیش از پایان دوره سی روزه مشخص شده در بند دوازده به شورای امنیت اطلاع دهد که چنین مسئله ای حل شده است ، در آن صورت شروط این قطعنامه از جمله انقضاهای مشخص شده در بند ۷(a) ، به رغم بند دوازده ، به قوت خود باقی خواهد ماند و بیانیه ایران را خاطر نشان می کند که اگر شروط قطعنامه های قبلی طبق بند دوازده به صورت کلی یا جزئی اعمال شود ، ایران آن را به عنوان انگیزه و دلیلی برای توقف اجرای تعهدات خود طبق طرح جامع مشترک اقدام تلقی خواهد کرد.

۱۴- تایید می کند که اجرای شروط قطعنامه های قبلی طبق بند دوازده ، درباره قراردادهایی که بین هر طرفی و ایران یا افراد و نهادهای ایرانی پیش از تاریخ اجرا امضا شده است، عطف به ماسبق نمی شود ، البته به شرط اینکه فعالیتهایی که با اجرای این قراردادها انجام می شود با طرح جامع مشترک اقدام، این قطعنامه و قطعنامه های قبلی سازگاری و همخوانی داشته باشد.

۱۵- تایید می کند هر گونه اجرای شروط قطعنامه های قبلی طبق بند دوازده با این منظور نیست که به افراد و نهادهایی که پیش از اجرای این شروط با ایران یا افراد یا نهادهای ایرانی تجارت داشته اند که البته به شرطی که مطابق با طرح جامع مشترک اقدام و این قطعنامه بوده باشد، زیان بزند. همچنین کشورهای عضو را تشویق می کند با یکدیگر در رابطه با چنین زیانهایی مشورت کنند و برای جلوگیری از چنین زیانهای ناخواسته ای به این افراد و نهادها تلاش کنند،‌و تصمیم می گیرد اگر شروط قطعنامه های قبلی طبق بند دوازده اجرا می شود ، تدابیری را که عطف به ماسبق درباره افراد و نهادها به علت فعالیتهای تجاری آنها با ایران می شود ، فعالیتهایی که مطابق با طرح جامع مشترک اقدام ، این قطعنامه و قطعنامه های قبلی پیش از اجرای این شزوط باشد ، اعمال نکند.

‌۱۶- براساس بند ۴۱ منشور سازمان ملل تصمیم می گیرد توصیه های کمیسیون مشترک درباره پیشنهادهای کشورها برای شرکت یا صدور مجوز فعالیت های مربوط هسته ای که در پاراگراف ۲ پیش نویس بی بررسی شود، و این توصیه ها باید مورد موافقت قرار گیرد مگر اینکه شورای امنیت قطعنامه ای مبنی بر رد توصیه کمیسیون مشترک ظرف پنج روز کاری از دریافت آن تصویب کند.

۱۷- درخواست می کند، کشور عضو که به دنبال شرکت یا صدور مجوز فعالیت های مطرح شده در پاراگراف ۲ ضمیمه بی هستند پیشنهادهای خود را به شورای امنیت ارائه کنند و قصد خود را برای به شراکت گذاشتن این پیشنهادها به کمیسیون مشترک بازنگری بر برجام ارائه کنند. از همه کشورهای عضو شورای امنیت دعوت می کند اطلاعات مربوط و نیز نظرات درباره این پیشنهاد ها را ارائه کنند، و کمیسیون مشترک را ترغیب می کند این اطلاعات و نظرات را بررسی کند و همچنین از کمیسیون مشترک می خواهد درباره این پیشنهادها توصیه های خود را ظرف بیست روز کاری (یا در صورت تمدید سی روز کاری) ارائه کند.

۱۸- از مدیر کل سازمان ملل می خواهد، به منظور حمایت از اجرای برجام، تدابیر اداری لازم را با هدف تسهیل ارتباطات با کشورهای عضو و میان شورای امنیت و کمیسیون مشترک از طریق اقدامات عملی توافق شده صورت دهد.

۱۹- از شورای امنیت و کمیسیون مشترک می خواهد هر جا که مناسب بود، همانطور که در برجام مطرح شده است، به رایزنی و شراکت اطلاعات بپردازند و باردیگر درخواست می کند که کشورهای صادر کننده براساس ضمیمه چهار برجام با کمیسیون مشترک همکاری کند.

۲۰- از کمیسیون مشترک می خواهد پیشنهادهای مربوط به انتقال و فعالیت های توصیف شده در پاراگراف ۲ ضمیمه بی را با نگاه به موافقت ترجیحی متناسب با این قطعنامه و شروط و اهداف برجام را درباره فراهم کردن انتقال اقلام، مواد، تجهیزات ، کالاها و فناوری لازم برای فعالیت هسته ای ایران براساس برجام را بررسی کند و کمیسیون مشترک را ترغیب می کند تا تدابیری را به منظور بررسی دقیق و مفصل همه این پیشنهادها اتخاذ کند.

استثنائات

۲۱- تصمیم می گیرد براساس ماده ۴۱ منشور سازمان ملل ، تدابیر اعمال شده در قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸) و ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) نباید شامل ارائه، فروش یا انتقال اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری و ارائه هر گونه کمک فنی مربوط،‌آموزش، کمک مالی، سرمایه گذاری، دلالی یا فعالیت های دیگر، توسط کشورهای شرکت کننده در برجام یا کشورهای عضو که با همکاری آنها اقدام می کنند شود. این مسئله به طور مستقیم مربوط به :‌a) تغییر دو آبشار سایت فردو برای تولید ایزوتوپ های با ثبات b) صادرات اورانیوم غنی شده ایران فراتر از ۳۰۰ کیلوگرم در ازای اورانیوم طبیعی و c) نوسازی راکتور اراک براساس توافق طرح مفهومی توافق شده و در نهایت درباره طرح نهایی این راکتور است.

۲۲- تصمیم می گیرد، براساس بند چهل و یک منشور سازمان ملل ، کشورهای عضو که در فعالیت های مجاز براساس پاراگراف ۲۱ باید اطمینان حاصل کنند که a) همه این فعالیت ها به دقت براساس برجام صورت می گیرد، b) کمیته تشکیل شده در پی قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) را مطلع کنند و زمانی که این امر تحقق یافت، ده روز پیش از اجرای این گونه فعالیت ها کمیته مشترک را مطرح کنند c) ملزومات، متناسب خط مشی های ترسیم شده در INFCIRC اشاره شده در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) که به روز رسانی شده است تحقق یافته است را اجرا کنند، d) آنها از این حق برخوردارند و در جایگاهی قرار دارد که به طور موثر استفاده نهایی و مکان استفاده نهایی هر قلم را راستی آزمایی کنند و e)‌درباره اقلام ارائه شده، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری هایی که در INFCIRC قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به نحوی که به روزرسانی شده است این شرایط صدق می کند، آنها همچنین آژانس را ظرف ده روز از ارائه، فروش یا انتقال مطلع کنند.

۲۳- تصمیم می گیرد، براساس بند ۴۱ منشور سازمان ملل، همچنین تدابیر اعمال شده در قطعنامه های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۳۵(۲۰۰۸) و ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) نباید درباره دامنه لازم برای اجرای انتقال وفعالیت ها که برپایه موردی از پیش توسط کمیته قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) اجرا شود و این موارد شامل موارد زیر است:
۱. فعالیت ها و انتقالاتی که به طور مستقیم مرتبط با اجرای اقدامات مربوط به هسته ای مشخص شده در پاراگراف های ۱۵.۱ تا ۱۵.۱۱ ضمیمه ۵ برجام است.
۲. برای اماده سازی و تدارک اجرای برجام لازم است
۳. یا توسط کمیته مشخص شود که با اهداف این قطعنامه هماهنگ است.

۲۴- خاطر نشان می کند در صورتی که مفاد قطعنامه های قبلی پیرو پاراگراف ۱۲صدق کند، مفاد پاراگراف ۲۱، ۲۲ ، ۲۳ و ۲۷ همچنان پابرجا خواهد بود.
دیگر مسایل

۲۵- تصمیم می گیرد که تدارکات عملی لازم برای اجرای مستقیم وظایف مربوط به اجرای این قطعنامه شامل وظایفی که در ضمیمه بی و راهنمای منتشر شده آمده است صورت گیرد.

۲۶- از همه کشورها، نهادهای مربوط سازمان ملل و دیگر طرفهای مربوط می خواهد که به طور کامل در اجرای وظایف مربوط به این قطعنامه، به ویژه با ارائه هر گونه اطلاعاتی موجود درباره اجرای تدابیر این قطعنامه همکاری کنند.

۲۷- تصمیم می گیرد که همه شروط و مفاد موجود در برجام تنها هدف اجرا میان گروه پنج به علاوه یک و ایران را دنبال می کند و نباید به عنوان تدابیری برای هر کشور دیگر یا اصول قانون بین المللی و حقوق و وظایف پیمان عدم اشاعه یا دیگر اسناد مربوط و نیز اصول و اقدامات شناخته شده بین المللی قلمداد شود.
۲۸- یادآوری می کند که تدابیری که در پاراگراف ۱۲ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) اعمال شده است نباید مانع از آن شود که یک فرد یا نهاد تحریم شده براساس قراردادی که پیش از این تحریم وارد آن شده است پرداخت صورت دهد، به این شرط که شروط مشخص شده در پاراگراف ۱۵ قطعنامه محقق شود و تاکید می کند اگر شروط قطعنامه های قبلی دوباره در پی پاراگراف ۱۲ این قطعنامه اجرایی شود، این شرط نیز دوباره قابل اجرا خواهد بود.

۲۹- بر اهمیت این مسئله تاکید می کند که همه کشورها تدابیر لازم برای تضمین این مسئله را صورت دهند تا تضمین شود هیچ ادعایی نباید برضد دولت ایران یاهیچ فرد یا هویتی در ایران یا افراد ونهادهایی که در پی قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و دیگر قعطنامه های مربوط تحریم شدند صورت گیرد یا اینکه هر فردی از طریق یا از طرف چنین فرد یا نهادی در ارتباط با هر گونه قرارداد یا معامله دیگر جایی که عملکرد آن به علت اجرای مفاد قطعنامه های ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) و این قطعنامه متوقف شده است، ادعایی را مطرح کند.
۳۰- تصمیم می گیرد که همچنان تا زمان انقضای مفاد این قطعنامه براساس پاراگراف هشت درباره این مسئله پیگیر باشد.

ضمیمه A: برجام
ضمیمه B: بیانیه مستقل

چین، فرانسه، آلمان،فدراسیون روسیه،انگلیس،آمریکا و اتحادیه اروپا با ایران تفاهم برنامه جامع اقدام مشترک ( برجام ) را امضا کردند تا به راه حلی جامع ، مناسب و طولانی مدت برای مسئله هسته ای ایران برسند. به منظور ارتقا شفاف سازی و ایجاد فضایی مطلوب برای اجرای کامل برجام چین، فرانسه، آلمان،فدراسیون روسیه،انگلیس،آمریکا و اتحادیه اروپا مفادی را وضع کرده اند. مشارکت آنها در برجام منوط است به تصویب قطعنامه ای جدید در شورای امنیت سازمان ملل طبق ماده ۴۱ منشور سازمان ملل: پایان دادن به قطعنامه های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)،۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) و ۲۲۲۴ ( ۲۰۱۵). این قطعنامه پیروی از مفاد مندرج را برای مدت مشخص ملزم می کند و با همکاری کمیسیون مشترک مشخص شده در تفاهم برجام کار اجرای این تفاهم را تسهیل می کند.

مفاد زیر در روزی که مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش خود را مبنی بر تائید اقدامات ایران ارائه دهد بکار گرفته خواهد شد.

۱- واژه «همه کشورها » که در این سند استفاده شده است به معنای همه کشورها بدون استثنا است.
۲- همه کشورها می توانند و اجازه دارند در فعالیتهای زیر مشارک داشته باشند، این فعالیتها هر کدام از سوی شورای امنیت تائید شده است:

الف- تهیه، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم همه اقلام، مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی هایی که در قسمت اول INFCIRC/254/Rev.12/ و قسمت دوم INFCIRC/254/Rev.9/ قید شده است از طریق خاک کشورشان یا اتباعشان یا از طریق کشتی حامل پرچم آنها و یا هواپیما برای استفاده ایران و همچنین هر آیتم دیگری که آن کشور برای روند بازفرآوری یا فعالیتهای مربوط به غنی سازی یا آب سنگین منطبق با تفاهم برجام نیاز داشته باشد.

ب-ارائه هر گونه کمکهای فنی یا آموزشی، کمکهای مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری و دیگر خدمات و انتقال منابع و خدمات مالی مربوط به تهیه، فروش، انتقال، ساخت یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی که در پاراگراف قبلی توضیح داده شد.

ج-کسب سود فعالیتهای تجاری مربوط به معدن اورانیوم و یا استفاده از مواد هسته ای مطابق آنچه در قسمت اول INFCIRC/254/Rev.12/ فهرست شده است درصورت سرمایه گذاری ایران در خاک کشورهای دیگر ‌طبق اختیارات قانونی آنها.

مگر آنکه تائید شورای امنیت مستلزم تهیه، فروش یا انتقال تجهیزات قید شده در بخش اول INFCIRC/254/Rev.12/ به ایران نشود. زمانیکه این تجهیزات برای راکتورهای آب سبک و اورانیوم غنی شده با درجه خلوص پایین باشد و در بخش اول INFCIRC/254/Rev.12/ قید شده باشد.
برای هر آیتم،مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی که شورای امنیت آن را تائید کرده و در بالا گفته شد کشورها باید تضمین کنند که : – مطابق با شروط مندرج در خط مشی تعیین شده در INFCIRC است

-آنها حق راستی آزمایی درباره استفاده نهایی از آیتم تهیه شده و محل استفاده از آن را داشته باشند.
-در مدت ده روز به شورای امنیت درباره تهیه، فروش یا انتقال اقلام اطلاع دهند.
-در مورد تهیه، فروش یا انتقال اقلام،مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی های فهرست شده در INFCIRC آنها در مدت ده روز باید آژانس را مطلع کنند.
تائید شورای امنیت شامل تهیه، فروش یا انتقال اقلام، مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی و فراهم کردن کمکهای فنی، آموزشی،مالی که مستقیما به اصلاح ضروری دو آبشار در تاسیسات فوردو برای تولید ایزوتوپ های پایدار مربوط می شود،و همچنین صادرات اورانیوم غنی شده ایران در ازای اورانیوم طبیعی و مدرنیزه کردن راکتور اراک بر اساس طرح مفهومی توافق شده، نیست. درباره طرح نهایی توافق شده برای چنین راکتوری کشورها تضمین می کنند:
– تمام فعالیتها دقیقا مطابق با تفاهم برجام است
-آنها در روز قبل از این فعالیتها شورای امنیت و کمیسیون مشترک را مطلع می کنند
-مطابق با شرایط خط مشی تعیین شده در INFCIRC عمل می کنند
-حق راستی آزمایی درباره استفاده نهایی از آیتم تهیه شده و محل استفاده از آن را داشته باشند
-در مورد تهیه، فروش یا انتقال اقلام،مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی های فهرست شده در INFCIRC آنها در مدت ده روز باید آژانس را مطلع کنند.
این پاراگراف تا ۱۰ سال بعد از اولین روز اجرای برجام کاربرد خواهد داشت مگر اینکه گزارش آژانس قبل از آن تاریخ چیز دیگری را تائید کند که در آن صورت موارد لازم برای تایید شورای امنیت باید فورا به حالت تعلیق دربیاید.

۳- از ایران خواسته شده که تا هشت سال بعد از اولین روز اجرای برجام از هرگونه فعالیت مربوط به موشکهای بالستیکی که قابلیت حمل سلاح را دارند اجتناب کند از جمله بکارگیری تکنولوژی مربوط به این موشکها.

۴-همه کشورها درصورت تائید شورای امنیت می توانند و اجازه دارند در فعالیتهای زیر مشارکت داشته باشند:
-تهیه، فروش یا انتقال مستقیم و غیرمستقیم همه اقلام، مواد، تجهیزات، کالا و تکنولوژی ها از طریق خاک کشورها یا اتباعشان یا از طریق کشتی حامل پرچم آنها و یا هواپیما به ایران و یا از ایران و برای استفاده در ایران طبق آخرین فهرست کنترل تکنولوژی موشکی
-فراهم کردن هرگونه کمک فنی یا آموزشی، مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری و انتقال منابع و خدمات مالی برای ایران و یا کسب سود فعالیت اقتصادی ایران در کشوری دیگر، فعالیتهایی که به تهیه، فروش، انتقال، تولید و یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالا و فن آوری مربوط می شود و درباره آن در بالا توضیح داده شد.
درصورت تائید شورای امنیت قرارداد تحویل این اقلام و کمکهایی شامل تضمین درباره استفاده کننده نهایی از آنها فراهم می شود و ایران متعهد می شود که از این اقلام برای تولید سیستم حمل کلاهک هسته ای استفاده نکند.
این پاراگراف تا هشت سال بعد از اولین روز اجرای برجام کاربرد دارد.

۵-همه کشورها می توانند و اجازه دارند در صورت تصویب شورای امنیت برای تهیه، فروش و انتقال مستقیم یا غیر مستقیم تانک های جنگی، خوروهای زرهی،سامانه توپخانه ای کالیبر بالا، هواپیماهای جنگی، هلیکوپتر،ناو جنگی و سامانه موشکی را مطابق آنچه در تسلیحات متعارف سازمان ملل تشریح شده از طریق خاک کشورهایشان، اتباعشان و یا با استفاده از کشتی و هواپیما برای ایران و استفاده در ایران اقدام کنند.
این پاراگراف تا پنج سال بعد از اولین روز اجرای برجام کاربرد دارد.

۶-همه کشورها قرار است اقدامات لازم برای تضمین فعالیتهای توضیح داده شده در پاراگراف های ۲،۴ و ۵ را که در خاک کشورشان انجام می شود اتخاذ نمایند. همینطور درباره فعالیتهای افراد و کشتی هایی که با پرچم آنها حرکت می کنند. آنها باید از فعالیتهایی که مطابق با مفاد مندرج نیست تا ده سال بعد از روز اجرای برجام جلوگیری کنند.

همه کشورها می بایست:
A) تدابیر لازم را ، مگر آنکه شواری امنیت پیش تر تصمیمی غیر از این و به صورت موردی اتخاذ کرده باشد، برای ممانعت از تدارک، فروش یا انتقال تسلیحات یا مواد مرتبط با آن از ایران به وسیله اتباع ایرانی یا کشتی ها و هواپیماهایی که با پرچم ایران تردد می کنند، چه مبدا آنها خاک ایران باشد یا نباشد، تا پنج سال پس از روز تصویب برنامه جامع اقدام مشترک یا روزی که آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارشی نتیجه گیری گسترده تر را تایید کند، هر کدام زودتر فرا رسد، اتخاذ کند.

B) هشت سال پس از روز تصویب یا تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی طی گزارشی نتیجه گیری گسترده تر را تایید کند،‌ هر کدام زودتر فرا رسد، به توقیف پول ها، سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی موجود در خاک آنها در زمان تصویب برنامه جامع اقدام مشترک ،ادامه دهند و پول ها، سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی هر زمان در خاک آنها قرار دارد و در تملک یا سرپرستی اشخاص یا نهادهایی است که در لیست کمیته و بر اساس قطع نامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تهیه شده است، از روز تصویب قطع نامه جدید توقیف کند. به استثنای افراد و نهادهایی که در ضمیمه ۱ مشخص شده اند، یا ممکن است شورای امنیت آنها را از لیست خارج کند.

C) هشت سال از روز تصویب برنامه جامع اقدام مشترک یا زمانی که آژانش بین المللی انرژی اتمی گزارش تاییدیه نتیجه گیری جامع تر را منتشر کند، هر کدام زودتر فرا رسد، تضمین می کنند همه پول ها، دارایی های مالی یا منابع اقتصادی برای منفعت اقتصادی افراد حقیقی یا نهاد های مشخص شده در دسترس آنها یا هر شخص حقیقی یا نهادی در قلمرو آنها قرار نگیرد. این الزامات به پول ها،‌سایر دارایی های مالی یا منابع اقتصادی که دولت های مربوط به شرح زیر تعیین کرده اند تسری نخواهد یافت:
۱. آنچه برای پرداخت هزینه های پایه از جمله مواد خوراکی، اجاره، رهن، دارو، هزینه های درمان، مالیات ، بیمه، هزینه خدمات عمومی ضروری است یا صرفاً برای پرداخت هزینه های خدمات تخصصی معقول یا هزینه های مرتبط با قوانین ملی برای نگهداری و حفظ پول های توقیف شده، سایر دارایی های مالی و منابع اقتصادی هزینه می شود. پس از اطلاع رسانی دولت ها مربوط به شورای امنیت درباره مقاصد آن، دسترسی به این پول ها و سایر دارایی های مالی، در نبود نظر مخالف شورای امنیت، ظرف پنج روز کاری از اعلام میسر خواهد شد.

۲. آنچه برای هزینه های فوق العاده ضروری است. به شرطی که چنین تصمیمی پیش تر از جانب کشورهای مربوط به شورای امنیت اعلام شود و شورای امنیت آن را تایید کند.

۳. آنچه برای پروژه های همکاری غیرنظامی هسته ای که در پیوست ۳ برنامه جامع اقدام مشترک به آن اشاره شده ضروی است، به شرطی که چنین تصمیمی توسط دولت مربوطه به اطلاع شورای امنیت برسد و این شورا آن را تایید کند.

۴. آنچه موضوع حکمی قضایی، اداری یا ممنوعیت فروش باشد که در هر صورت پول ها، دارایی های مالی و منابع اقتصادی می تواند برای رفع توقیف یا اجرای حکم هزینه شود، مشروط بر آنکه دستور توقیف یا حکم مورد نظر پیش از تاریخ تصویب قعنامه ۱۳۷۳ (سال ۲۰۰۶) اعلام شده باشد.

۵. آنچه برای فعالیت های که مستقیم به موارد ذکر شده در پاراگراف ۲ یا هر فعالیتی ضروری است که برای اجرای برنامه جامع اقدام مشترک لازم است؛ با فرض اعلام تصمیم از جانب کشورهای مربوط به شورای امنیت و تایید شدن آن در شورا.

علاوه بر این، این بند نباید مانع شود شخصی یا نهادی مشخص نتواند به تعهدات مالی خود در چارچوب قراردادی عمل کند که پیش از قرار گرفتن آن شخص یا نهاد در فهرست منعقد شده است. مشروط بر اینکه کشورهای مربوط معلوم کرده باشند قرارداد به هیچ یک از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها، فناوری ها و مسائل آموزشی، سرمایه گذاری، کارگزاری و خدماتی که در این بیانیه به آن اشاره شده است مربوط نمی شود؛ پرداخت مستقیم یاغیرمستقیم به شخصی حقیقی یا نهادی که موضوع تمهیدات این پاراگراف است انجام نمی شود؛‌ و پس از اعلام کشور مربوطه به شورای امنیت درباره تصمیم آن کشور به پرداخت یا دریافت پول، رفع توقیف از پول ها، دارایی های مالی یا منابع اقتصادی برای این منظور در مدت ده روز کاری پیش از اعطای مجوز محقق خواهد شد.
علاوه بر این کشورها مجاز خواهند بود سود یا هر گونه درآمد حاصل از منابع مالی حساب های توقیف شده را در چارچوب قراردادها، توافقات یا الزامات به این حساب ها بیافزایند به شرطی که این درآمدها توقیف باشند.

D) به مدت پنج سال از روز تصویب برنامه جامع اقدام مشترک یا تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی تاییدیه نتیجه گیری گسترده تر را منتشر کند، هر کدام زودتر فرا رسد، تمهیدات لازم برای ممانعت از ورود یا ترانزیت افراد حقیقی مشروحه در پاراگراف شش (c) بالا اتخاذ خواهد شد. تمهیدات مشروحه در این پاراگراف در مواردی که شورای امنیت به صورت موردی مسافرتی را بر پایه نیازهای انسان دوستانه تایید می کند، از جمله الزامات دینی، یا وقتی شورای امنیت تشخیص می دهد استثنا قائل شدن موجب پیشبرد اهداف قطع نامه جدید می شود، از جمله وقتی ماده پانزده نظام نامه آژانس بین المللی انرژی اتمی مطرح است، مصداق ندارد.

E) اجرای اقدامات لازم مطابق با قطعنامه و راهنمای شورای امنیت در رابطه با اقلامی که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آنها برخلاف شروط برنامه جامع اقدام مشترک یا این بیانیه است و همکاری در این زمینه.
۷. از همه کشورها خواسته شده است در تسهیل اجرای برنامه جامع اقدام مشترک براساس اختیارات ملی خود و قوانین بین المللی، به ویژه قوانین دریا و توافق های هواپیمایی کشوری مرتبط،‌ همه محموله های با مبدا یا مقصد ایران را در خاک خود از جمله بنادر و فرودگاه ها بازرسی کنند. اگر کشوری مرتبط اطلاعاتی در اختیار دارد که محموله شامل اقلامی است که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن نقض شروط برنامه جامع اقدام مشترک یا این بیانیه است، می تواند در بازرسی ها با رضایت کشوری که پرچم آن روی کشتی نصب است، همکاری کند.
چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحد [انگلیس]، ایالات متحده و اتحادیه اروپا خاطر نشان می کنند تفاهم خود را مبنی بر این که با تصویب قطعنامه ای در تایید طرح جامع اقدام مشترک، شورای امنیت ترتیبات عملی اتخاذ خواهد کرد تا مستقیم امور مشخص شده در این بیانیه را اجرا کند. از جمله نظارت و اقدام در حمایت از اجرای این شروط توسط کشورهای عضو و همچنین پیشنهاد های مشخص شده در بند دو این بیانیه را بررسی کند و به سوالات کشورهای عضو پاسخ دهد و راهنمایی ارائه کند. همچنین از آنها خواسته شده است اطلاعات مربوط به اقدامات ناقض این قطعنامه را بررسی کند. علاوه بر این کشورهای یاد شده پیشنهاد می کنند شورای امنیت از دبیرکل سازمان ملل متحد بخواهد درباره اجرای این شروط هر شش ماه یک بار به شورای امنیت گزارش دهد.
مدت اجرای شروط این بیانیه را کمیسیون مشترک می تواند به درخواست هریک از امضا کنندگان در هریک از نشست های دوسالانه خود در سطح وزیران بازبینی کند. همزمان کمیسیون مشترک می تواند پیشنهادهایی با اتفاق نظر با شورای امنیت ارائه نماید.

پیوست‌ها
۱.آقاجانی، داود
۲.علایی، امیرموید
۳. عسگرپور، بهمن
۴. آشیانی، محمد فدایی
۵. آشتیانی، عباس رضایی
۶. سازمان انرژی اتمی ایران
۷. بختیاری، هاله
۸. بهزاد، مرتضی
۹. مرکز تحقیق و تولید سوخت هسته ای اصفهان و مرکز فناوری هسته ای اصفهان
۱۰. First East Export Bank, P.L.C
۱۱. حسینی، سید حسین
۱۲. شرکت کشتیرانی ایران و هند
۱۳.خطوط کشتیرانی ایران (IRISL)
۱۴. جابربن حیان
۱۵. مرکز تحقیقات هسته ای کرج
۱۶. شرکت کاوشیار
۱۷. لیل آبادی، علی حاجی نیا
۱۸. شرکت انرژی مصباح
۱۹.شرکت تکنیک صنایع مدرن
۲۰.مهاجرانی، حمیدرضا
۲۱.محمدی، جعفر
۲۲. منجمی، احسان
۲۳. نوبری، هوشنگ
۲۴. شرکت انرژی نوین
۲۵. مرکز تحقیقات هسته ای در کشاورزی و پزشکی
۲۶. شرکت پارس تراش
۲۷. صنایع انرژی پیشگام
۲۸. قنادی، محمد
۲۹. رحیمی، امیر
۳۰. Rahiqi، جواد
۳۱. رشیدی، عباس
۳۲. ثابت، جواد کریمی
۳۳. صفدری، سید جابر
۳۴. سلیمانی، قاسم
۳۵. شرکت کشتیرانی جنوب ایران (SSL)
۳۶. شرکت تماس