پیاده راه و گردشگری شهری در رشت/درس بخوانید تا بیکار شوید!

اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا با مرور مهمترین اخبار روزنامه های صبح گیلان همراه ما باشید.

پیاده راه و گردشگری شهری در رشت
فردین علیخواه جامعه شناس و عضو هیات علمی دانشگاه گیلان نوشت: پیاده‌راه علم‌الهدا یکی از فضاهای عمومی شهری است که نمی‌توان تأثیر آنرا در حیات شهری رشت نادیده گرفت. از زوایای مختلفی می‌توان به اهمیت این نوع پروژه‌های شهری پرداخت. روشن است که امروزه تأثیر زیبایی منظر شهری بر وضعیت روانی شهروندان موضوعی نیست که اثبات آن نیاز به تحقیقات زیادی داشته باشد. بدون شک پیاده راه علم الهدای رشت در مقایسه با گذشته آرامش بیشتری به پهنه مرکزی شهر بخشیده است. عابران در این فضا با آرامش بیشتری قدم می‌زنند و علائم استرس و تعجیل؛ کمتر در چهره آنان مشاهده می‌شود.

یکی از عوامل افزایش مشارکت شهروندان در شهر افزایش «حس مکان» در آنان است. فضاهای عمومی نظیر پیاده راه علم الهدا می‌توانند حس مکان در شهروندان را تقویت کنند. فضاهای مکث نظیر نیمکت‌ها که در این پیاده راه تعبیه شده است موجب درنگ در راه رفتن، نشستن بر روی نیمکت و تماشای سایر عابران می‌گردد. این فضا‌ها زمینه سازی افزایش حس مکان‌اند. موضوع دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد احساس امنیت در شهر است. نظریه «پنجره شکسته» معتقد است که مکان‌های شهریِ آشفته و به حال خود‌‌ رها شده؛ می‌توانند موجب ترس از جرم و احساس ناامنی در شهروندان شوند. در مقابل، آراستگی فضا امنیت خاطر به بار می‌آورد.

پیاده راه علم الهدا زمینه ساز افزایش امنیت خاطر در شهروندان است. منظور آن است که آلودگی‌های صوتی، بصری و طبیعی ناشی از تردد وسایل نقلیه موتوری از طرفی موجب آشفتگی منظر و از طرف دیگر معمولا زمینه بیشتری برای استرس شهروندان فراهم می‌کند. منابع علمی زیادی تأیید می‌کنند که گسترش فضاهای پیاده راهی، زمینه ساز کاهش استرس شهروندان است. و اما نکته مهم دیگری که در واقع باید به آن پرداخت موضوع گردشگری شهری است. تقریبا از سال‌های ۱۹۸۰ میلادی، افزایش جذابیت‌های شهر‌ها برای توسعه گردشگری شهری، جزو اهداف بسیاری از شهرهای کشورهای توسعه یافته شد. یکی مهم‌ترین اقدامات برای تحقق این هدف ایجاد پیاده راههای جذاب در پهنه‌های مرکزی شهر‌ها بود. پیاده راههایی که موجب خاطره سازی می‌شوند. پیاده راههایی که به دلیل رویداد‌ها و جشنواره‌های اجتماعی و فرهنگی که در آن‌ها برگزار می‌شود حس مکان، سرمایه اجتماعی و هویت شهری را رقم می‌زنند. ولی در این بین، آنچه بیشتر برای گردگشری شهری اهمیت داشت امکان «برند سازی» از طریق پیاده راه بود.

منظور آنکه این نوع پیاده راه‌ها با ایجاد هویت‌های شهری منحصر به فرد، و بستری برای عرضه میراث فرهنگی، موجب تبدیل یک شهر به مارکی تجاری و جذاب می‌شود و از همین رو گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند.

باید گفت که معمولا شهر‌ها از دو طریق سعی می‌کردند عناصر هویت بخش برای خودشان تعریف کنند: نخست باز‌ زنده‌سازی آنچه که از قبل در شهر وجود داشته است. مثلا خیابان‌ها، ساختمان‌ها، مکان‌های تاریخی و حتی غذاهای خاصی در طول قرن‌ها در یک شهر وجود داشته است و تلاش می‌شود تا از طریق تبلیغات حرفه‌ای و جلب توجه عمومی، این موارد جزوی از هویت یک شهر تعریف شود.

برای مثال استفاده از استکان‌های کمر باریک برای صرف چای مدت‌ها در کشور ترکیه-و البته کشورهای همسایه آن- وجود داشت. از زمانی که صنعت توریسم در این کشور جدید گرفته شد، این استکان‌ها و چایی که در آن سرو می‌شد به عنوان عناصر هویت بخش شهر استانبول تعریف شد و حتی در اروپا هم به عنوان چای ترکی جای خود را باز کرد. روش دیگر هویت سازی از طریق ایجاد یک المان جدید شهری و تبلیغ بر روی آن است است. برای مثال برج ایفل در سال‌های آغازین افتتاح خود جزوی از هویت شهر پاریس محسوب نمی‌شد. به تدریج و با تبلیغات، جزوی از هویت شهری شد. منظور آن است که پیاده راه علم الهدای رشت می‌تواند به تدریج جزوی از هویت شهری رشت تعریف و تبدیل به «برند شهری» شود. منتها باید توجه داشت که برند سازی فرایندی حرفه‌ای و نیازمند صرف هزینه و کمک و مشارکت اصحاب تخصص است.

در پایان به عنوان کسی که تجربه اندکی در ارزیابی آثار اجتماعی پروژه‌های شهری یا‌‌ همان پیوست‌های اجتماعی- فرهنگی در کشور اندوخته‌ام یادآوری می‌کنم که برای تکرار تجاربی همچون پروژه علم الهدای رشت نباید بدون زمینه سازی مناب تعجیل کرد. نخست آنکه لازم است ارزیابی «آثار اجتماعیِ پس از اجراء» در خصوص این پروژه انجام شود تا نقاط ضعف و قوت آن شناسایی و راه حل‌های مناسب برای حل آن‌ها ارائه شود. نکته دیگر آنکه ساخت چنین پروژه‌هایی یک مرحله مهم ولی کافی نیست. باید مدام طرح‌هایی در خصوص نحوه ایجاد و تداوم سرزندگی این پیاده راه داشت. پیاده راهِ فاقد سرزندگی صرفا نقش یک معبر شهری را خواهد داشت. نکته دیگر همکاری‌های بین بخشی در اجرای چنین پروژه‌هایی است. بررسی تجربه سایر کشور‌ها نشان می‌دهد که «برند سازی گردشگری شهری» نیازمند اراده‌ای بین بخشی و نه تک سازمانی بوده است. متأسفانه اراده جذب گردشگر شهری در بخش‌های مختلف شهر رشت ظهور و بروز کافی ندارد.

۵.۷ میلیون تحصیل‌کرده در کُنج خانه درس بخوانید تا بیکار شوید!

گیلان امروز نوشت:عدم استقبال از کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی و پاسخ سرد بازار کار ایران به جوانان درس خوانده، باعث شده تا ۵۰ درصد کل تحصیل کرده‌های کشور خانه نشین شوند و نرخ بیکاری زنان در این بخش به ۳۱.۳ درصد برسد.

بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و جوانان درس خوانده به معضلی برای کشور تبدیل شده و بازار کار ایران سالیان متمادی است که روی خوشی به این گروه از جویندگان کار نشان نمی دهد و درخواست‌های شغلی آنها با بی میلی و پاسخ سرد کارفرمایان مواجه می شود.

پیش تر و در دهه های گذشته تصور خانواده ها بر این بود که اگر شرایط تحصیلات دانشگاهی جوانانشان را فراهم کنند، آنها در آینده فرصت‌های بهتری برای ورود به بازار کار خواهند داشت و علاوه بر این، می توانند صاحب کرسی های بهتری در این بازار شوند.

از این رو در مقطعی نوعی موج ورود به دانشگاه اتفاق افتاد. تاسیس دانشگاهی غیردولتی و تلاش برای پُر کردن صندلی های آن نیز از سوی سیاست‌گذاران این بخش به ایجاد جو تحصیلات دانشگاهی در کشور دامن زد.

در واقع آنچه که باعث شده تا امروز درس خواندن جوانان به معضلی برای خانواده ها تبدیل شود، بی توجهی دولت‌ها و سیاست‌گذاران به این نکته بود که اگر امروز جوانان را برای ورود به دانشگاه‌ها تشویق می کنند، فردا باید پاسخگوی تقاضاهای شغلی آنها نیز باشند.

به گزارش مهر غفلت از این امر مهم در طول سالیان متمادی باعث انباشته شدن تقاضاهای جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی برای کار از یکسو و ادامه پذیرش هزارارن نفر دیگر در دانشگاه‌ها شد؛ در نتیجه امروز کشور به جایی رسیده که نمی داند با انبوهی از جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی با درخواست‌های متفاوت شغلی چه باید بکند.

کارشناسان بازار کار عقیده دارند مهمترین ضعف کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی ناتوانی در پذیرش تصدی‌های بازار کار است. به بیان ساده تر، آنها با نداشتن مهارت و تخصص در انجام امور، قادر به تامین نظر کارفرمایان برای دریافت پذیرش شغلی و ورود به بازار کار نیستند.

کورش پرند معاون وزیر تعاون، کار و رفاه در تازه ترین گزارش از وضعیت بازار کار و همچنین بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی گفت: هم اکنون ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار دانشجو و فارغ‌التحصیل در کشور داریم که هیچ نقشی در تولید و ارزش افزوده اقتصادی ندارند.

معاون وزیر کار با اشاره به نرخ بیکاری فارغ التحصیلان ‘گفته است: طبق آخرین آمار، نرخ بیکاری فارغ التحصیلان کشور هم اکنون ۱۸.۹ درصد است که از این تعداد ۱۲.۹ درصد مرد و ۳۱.۳ درصد زن هستند، همچنین از ۱۱ میلیون و ۲۰۰ هزار دانشجو و فارغ التحصیل کشور، ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر غیرفعال بوده و هیچ نقشی در تولید و ارزش افزوده اقتصادی ندارند.

به گفته کوروش پرند، بیشترین نرخ بیکاری در رشته‌ های کامپیوتر، شیلات، جنگلداری و محیط زیست است که در رشته کامپیوتر این نرخ ۲۷.۲ درصد و کمترین نرخ در خدمات حمل و نقل به میزان ۱.۷ درصد است. پرند با اعلام اینکه ۴.۵ میلیون دانشجوی در حال تحصیل نیز در کشور داریم افزوده است: از این تعداد ۶۶ درصد در مقطع کارشناسی تحصیل می کنند که در آینده ای نزدیک برای اشتغال این فارغ التحصیلان با مشکل بزرگی مواجه می شویم.

این مقام مسئول در وزارت کار گفته است: طرح ارتقاء شایستگی حرفه ای دانشجویان و دانش آموختگان با رویکرد رفع نیاز بازار کار از طرح های مهمی است که در آخرین نشست شورای اشتغال به تصویب رسیده که می تواند بسیاری از معضلات بیکاری فارغ التحصیلان را برطرف کند.

عدم استقبال از کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی و پاسخ سرد بازار کار ایران به جوانان درس خوانده، باعث شده تا ۵۰ درصد کل تحصیل کرده‌های کشور خانه نشین شوند و نرخ بیکاری زنان در این بخش به ۳۱.۳ درصد برسد.

بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و جوانان درس خوانده به معضلی برای کشور تبدیل شده و بازار کار ایران سالیان متمادی است که روی خوشی به این گروه از جویندگان کار نشان نمی دهد و درخواست‌های شغلی آنها با بی میلی و پاسخ سرد کارفرمایان مواجه می شود.

پیش تر و در دهه های گذشته تصور خانواده ها بر این بود که اگر شرایط تحصیلات دانشگاهی جوانانشان را فراهم کنند، آنها در آینده فرصت‌های بهتری برای ورود به بازار کار خواهند داشت و علاوه بر این، می توانند صاحب کرسی های بهتری در این بازار شوند.

از این رو در مقطعی نوعی موج ورود به دانشگاه اتفاق افتاد. تاسیس دانشگاهی غیردولتی و تلاش برای پُر کردن صندلی های آن نیز از سوی سیاست‌گذاران این بخش به ایجاد جو تحصیلات دانشگاهی در کشور دامن زد.

در واقع آنچه که باعث شده تا امروز درس خواندن جوانان به معضلی برای خانواده ها تبدیل شود، بی توجهی دولت‌ها و سیاست‌گذاران به این نکته بود که اگر امروز جوانان را برای ورود به دانشگاه‌ها تشویق می کنند، فردا باید پاسخگوی تقاضاهای شغلی آنها نیز باشند.

به گزارش مهر غفلت از این امر مهم در طول سالیان متمادی باعث انباشته شدن تقاضاهای جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی برای کار از یکسو و ادامه پذیرش هزارارن نفر دیگر در دانشگاه‌ها شد؛ در نتیجه امروز کشور به جایی رسیده که نمی داند با انبوهی از جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی با درخواست‌های متفاوت شغلی چه باید بکند.

کارشناسان بازار کار عقیده دارند مهمترین ضعف کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی ناتوانی در پذیرش تصدی‌های بازار کار است. به بیان ساده تر، آنها با نداشتن مهارت و تخصص در انجام امور، قادر به تامین نظر کارفرمایان برای دریافت پذیرش شغلی و ورود به بازار کار نیستند.

کورش پرند معاون وزیر تعاون، کار و رفاه در تازه ترین گزارش از وضعیت بازار کار و همچنین بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی گفت: هم اکنون ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار دانشجو و فارغ‌التحصیل در کشور داریم که هیچ نقشی در تولید و ارزش افزوده اقتصادی ندارند.

معاون وزیر کار با اشاره به نرخ بیکاری فارغ التحصیلان ‘گفته است: طبق آخرین آمار، نرخ بیکاری فارغ التحصیلان کشور هم اکنون ۱۸.۹ درصد است که از این تعداد ۱۲.۹ درصد مرد و ۳۱.۳ درصد زن هستند، همچنین از ۱۱ میلیون و ۲۰۰ هزار دانشجو و فارغ التحصیل کشور، ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر غیرفعال بوده و هیچ نقشی در تولید و ارزش افزوده اقتصادی ندارند.

به گفته کوروش پرند، بیشترین نرخ بیکاری در رشته‌ های کامپیوتر، شیلات، جنگلداری و محیط زیست است که در رشته کامپیوتر این نرخ ۲۷.۲ درصد و کمترین نرخ در خدمات حمل و نقل به میزان ۱.۷ درصد است. پرند با اعلام اینکه ۴.۵ میلیون دانشجوی در حال تحصیل نیز در کشور داریم افزوده است: از این تعداد ۶۶ درصد در مقطع کارشناسی تحصیل می کنند که در آینده ای نزدیک برای اشتغال این فارغ التحصیلان با مشکل بزرگی مواجه می شویم.

این مقام مسئول در وزارت کار گفته است: طرح ارتقاء شایستگی حرفه ای دانشجویان و دانش آموختگان با رویکرد رفع نیاز بازار کار از طرح های مهمی است که در آخرین نشست شورای اشتغال به تصویب رسیده که می تواند بسیاری از معضلات بیکاری فارغ التحصیلان را برطرف کند.