رشت من ، شهری که دوستش دارم…

روزهای میانی بهمن ،برای من به عنوان کسی که رشت ، شهر مادری اش را دوست دارد و تقریبا تمام مدت زندگی خود را با خیابان ها ، کوچه ها ، فرهنگ و انسان های این شهر تصور می کند ، پر از خاطره است. بهمن ۱۳۹۱ ، روزهای پرخاطره و سختی بود ،برای من که با تجربه های کوچک و بزرگ تحصیل درکارشناسی ارشد مدیریت فرهنگی در تهران وهمکاری با سازمان های فرهنگی و هنری مرکز کشور راهی رشتی شده بودم که دوست داشتم در گفتمان فرهنگی شهر و گذر از شهر روستایی ، شهر نیمه صنعتی به شهر فرهنگی حرفی برای گفتن داشته باشد، خاطره و تجربه بزرگی بود.
دکتر محمد علی ثابت قدم ، آن روزها شهردار رشت بود. از نزدیک ندیده بودمش ، اما توصیف نگاه متفاوت اش به شهر که متاثر از تجربه ، تخصص ، جوانی و… بود را شنیده بودم. شهرداری فرهنگ مدار که برای توصیف و توضیح چگونگی چرخش فرهنگی ، فهمیدن و برنامه ریزی شهر ، می توانست همزمان جهانی- محلی بیاندیشد. یعنی از سویی نیم نگاهی به تجربه های جهانی شهر فرهنگی داشته باشد و از سوی دیگر بر اساس همان اصول ، نگرش و چشم انداز فرهنگی به ارزش ها، باورها، نگرش ها ، تجربه ها و دیگر ابعاد محلی فرهنگ و جامعه داشته باشد.همین ویژگی های دکتر ثابت قدم باعث شد تا با ارائه پیشنهادم در خصوص برپایی مجموعه ای فرهنگی،هنری در رشت در زیرمجموعه شهرداری و سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری رشت ، موافقت شود.
خانه فرهنگ و هنر شهرداری رشت ، علی رغم تمامی سختی هایش ، تمامی سختگیری ها از مجموعه های بیرونی ،با حمایت های قاطعانه دکتر ثابت قدم و همراهی مدیران فرهنگی شهرداری در روزهای بهمن ۹۱ شکل گرفت و با تمامی کمبود های مالی شهرداری رشت افتتاح شد. تمام خاطرات سخت آن روزها ، زمانی که سر در چوبی آن نصب شد ، رویاهای جوانی را که دوست داشت ، شهرش مانند بقیه شهر ها پر از فضاهای فرهنگی باشد به واقعیت تبدیل کرد. اگرچه بماند که این خانه در گذر شهردارانی که اگرچه فرهنگی بودند اما نگاه فرهنگی به مقوله شهر نداشته اند، از آن روزها تا به امروز دچار چه تحولاتی شده است.
در دوره شهرداری دکتر محمد علی ثابت قدم ، کارهای بزرگ و کوچک بسیاری در حوزه گفتمان فرهنگی رشت صورت گرفت که نه این یادداشت مجال بیان آن است و نه من قصدم از نوشتن آن ها بیان رزومه کاری دکتر ثابت قدم است. تنها ، انتخاب دوباره ایشان ، نویدی بود برای من که تا همیشه شهرم را دوست دارم ، امیدوارم حضور دکتر محمد علی ثابت قدم ، تجربه شهرم از مفهوم « رنسانس شهری» که همان گسترش اهمیت فعالیت های فرهنگی- هنری و همچنین ادغام ابعاد دیگر شهر در حوزه فرهنگ است را ، به دستاوردی پایدار تبدیل کند.
یقین دارم ، رشت ، شهر من ، شهر ما ، امروز علاوه بر شهردار فرهنگی، رسانه های فرهنگی، توجه به غرور محلی شهروندانش و توسعه تصور از توانایی های شهر، نیاز به همراهی و همدلی دارد و امیدوارم ، دکتر محمد علی ثابت قدم ، بتواند شهرم را در تحقق ثبات شهری در حوزه های گوناگون با همدلی و همراهی به آرزوهای از دست رفته اش در این سال ها برساند.

سحر اخوان کاظم زاده

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.