امیرحسین کریمی

جلسه انتخاب شهردار…لطفا با تخصص وارد شوید!

جلسه انتخاب شهردار…لطفا با تخصص وارد شوید! مسائل اخیر شورای شهر رشت، ما را به بررسی انتخابات سال قبل این شورا دعوت می کند. انتخاباتی استرس زا! به یقین عامل اصلی استرس، فساد اقتصادی فراگیر در شورای سابق و انحلال آن در سه ماه قبل از انتخابات بوده است. البته همزمانی با انتخابات ریاست جمهوری […]

جلسه انتخاب شهردار…لطفا با تخصص وارد شوید!

sharvandمسائل اخیر شورای شهر رشت، ما را به بررسی انتخابات سال قبل این شورا دعوت می کند. انتخاباتی استرس زا!
به یقین عامل اصلی استرس، فساد اقتصادی فراگیر در شورای سابق و انحلال آن در سه ماه قبل از انتخابات بوده است. البته همزمانی با انتخابات ریاست جمهوری بخش عظیمی از این استرس را در مقطعی محدود جذب خود کرد اما انتخابات و نحوه پر حاشیه اعلام نتایج و تغییر مکرر لیست منتخبان خیلی زود شورای جدید را هم وارد حرف و حدیث های فراوان کرد لکن بالاخره لیست نهایی اعلام شد.
نگاهی اجمالی به شعار های انتخاباتی افرادی که نامشان در لیست بود کلید واژه «تخصص»را نشان می داد. ما مکررا می شنیدیم که این شهر نیاز به افراد متخصص دارد؛ شیوه های مدیریت، قدیمی ست؛ باید با مسائل کارشناسانه برخورد کرد و … حقیقتا هم در مجموع ترکیب خوبی از انواع تخصص در افراد مشاهده می شد.
در چند ماه اول جلسات پیرامون تشکیل کمیسیون ها بود که طبیعی هم بود. بعد ها هم رئیس شورا تغییر کرد و به مرور فقط چنین خبر هایی از جلسات شورا بیرون می آمد و هر نقدی با این پاسخ که هنوز اول کار شوراست روبرو می شد؛ هر چند اگر منصفانه بنگریم طرح هایی همچون سازماندهی آسفالت و جمع آوری آب های سطحی با وجود معیوب بودن و ناقص ماندن آن ها تحسین برانگیز بود و می توانست بسیار تأثیرگذار باشد.
اما این اواخر اکثر فعالیت ها شعاری شده و اعضا بسیار علاقه مند هستند تا در مراسمات مختلف شرکت کنند و مصاحبه هایی هم با رسانه ها داشته باشند. و شاید حتی رسانه ای شدن را پلی به بهارستان می پندارند. البته رسانه ای شدن، موضوع این یادداشت نیست و سوال اساسی آن است که آن تخصص و نگاه کارشناسانه که وعده داده شده بود کجاست؟
خبر هایی که اخیرا از شورا در مورد ابطال انتخابات شهردار و بی نتیجه ماندن جلسات مکرر به گوش میرسد و این تیتر که جلسه امروز هم شهردار را مشخص نکرد، هر روز مردم را نسبت به منتخبانشان بی اعتماد تر و نا امید تر می کند و این سوال را به وجود می آورد که کسانی که حتی به قوانین انتخاب شهردار،که از اهم تصمیمات هر شورای شهری به حساب می آید، باخبر نیستند با چه تحلیلی خود را متخصص معرفی میکردند و چگونه بدون اطلاع از این چنین ملزوماتی وارد میدان انتخابات شده بودند؟
میانگین سنی اعضای شورا نشان می دهد که مردم دوست داشتند فکر های نو، مدیرانی خلاق، شهری پویا و طرح های شگفت انگیز و کارآمد را در این دوره شاهد باشند و گذشته ها را به فراموشی بسپارند و در این راه نیز سعی کردند هر اتفاقی را به فال نیک بگیرند و همواره با خیالی راحت مدیریت این کلانشهر را به منتخبان خود واگذار کردند اما حالا در شهری زندگی می کنند که چندین ماه است بدون شهردار روز و شب سپری می کند.
اگر اعضای محترم چرخی در کوچه و بازار بزنند و پای حرف همشهریان بنشینند متوجه این نقد ساده و واضح خواهند شد که «صد روزه دارن میرن میان یه شهردار نمی تونن انتخاب کنن» این جمله نقل قول یک شهروند است. بله باید عریان با واقعیت روبرو شد و پذیرفت که خواسته مردم تکمیل و افتتاح پر سر و صدای یک بوستان یا برگزاری نمایشگاه فرمالیته نیست و این کارها از شورای سابق هم بر می آمد.
موضوع مهم دیگری که مطرح است عدم استفاده از منابع انسانی جدید و میدان ندادن به آنها برای کسب تجربه های جدید و نیرو سازی برای آینده است. وقتی گزینه هایی برای شهردار شدن معرفی می شوند هر خردمندی با خود فکر می کند آیا با گذشت ۳۶ سال از انقلاب اسلامی چطور در شهر رشت یک شهردار توانمند پرورش نیافته و همیشه انتخاب شهردار باید به یک کابوس برای رشت تبدیل شود و نهایتا از سر استیصال ما بین چند گزینه ی همیشگی یکی را برگزیده شود؟ رشتی ها از خود می پرسند پس خروجی این دانشگاه ها چه کسانی اند؟ و چه کسانی خواهند توانست رشت را حداقل به سطح دیگر مراکز استان ها برسانند؟
اعضای شورا شک نداشته باشند که آیندگان جواب این سوال ها را در تصمیمات و انتصابات امروز شما جستجو خواهند کرد و شهردار خود را از میان تازه کاران خلاق امروز و میدان دیدگان کهنه کار فردا انتخاب خواهند کرد.
جالب است بدانید یکی از دانشجویان رشته مهندسی شهرسازی دانشگاه گیلان تعریف میکرد که با گروهی از دانشجویان به صورت تخصصی چندین محله رشت را ساماندهی کرده بودند و قصد ارائه آن به مسئولان شهری را داشتند اما کسی حاضر به دادن اطلاعات مورد نیار برای طراحی نبود و آنها با پی گیری مداوم توانستند طرحشان را تکمیل کنند ولی مسئولان حتی طرح ها را بررسی هم نمی کردند و باز جالب است که می گفت اشکالاتی را در یکی از طرح های شهرداری یافته بودند که مجریان به این نکات بی اعتنا بودند و پس از اتمام کار به همان نکات پی برده بودند.
اعضای شورا با جبهه گیری تند علیه رسانه های منتقد این پیام را رساندند که انتقادات مطرح را سیاه نمایی وضع موجود می دانند اما این جبهه گیری یک فرار رو به جلو به نظر رسید با این وجود شایان ذکر است که باید از تلاش های ممتد اعضا به راحتی نگذشت و هر عمل و تصمیم صادره را زیر سوال نبرد و این نکته را یادآور شد که اعضا نسبت به هر کسی خارج از شورا به طرح هایی که در آینده اجرا خواهند شد واقف تر هستند و می شود همچنان به آینده این دوره شورا امیدوار بود و در این مسیر از هیچ کمک و حمایتی در قبال شورای شهر که فرزندان این خطه هستند، دریغ نکرد.

Share