حواشی انتخاب رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان

معلوم نیست برخی مسئله به این روشنی را چرا نمی فهمند و یا شاید نمی خواهند بفهمند. رئیس دانشگاه حق انتخاب دارد. برای اینکه در انتخابش نظر اعضای هیأت علمی دانشکده ها را داشته باشد از طریق انتخاب ۲ مرحله ای از آنان می خواهد که با صلاحیت ترین افراد را به رئیس دانشگاه معرفی کنند .
تا این مرحله اعضای هیأت علمی افراد با صلاحیت را از دید خود معرفی کرده اند که تعداد آنها ۳ نفر است و معنی آن این است که رئیس دانشگاه می تواند از بین آن سه نفر هر کدام را که دارای سایر شرایط هستند انتخاب کند. حالا اگر فردی بیشترین آراء اعضای هیأت علمی را داشت اما مورد تأیید اداره اطلاعات قرار نگرفت تکلیف رئیس دانشگاه چیست؟ و یا اینکه اگر فرد انتخابی نتواند عملا نیمی از هفته را در استان باشد رئیس دانشگاه باید چه کار کند؟ طبیعی است نفر بعدی را انتخاب می کند که هم اعضای هیأت علمی آن را معرفی کرده اند و هم سایر شرایط را دارد. با توجه به جوابیه روابط عمومی در باره انتخاب رئیس دانشکده معماری این اتفاق افتاده است. معرفی سه نفر یعنی اینکه رئیس دانشگاه بین آنها مختار است یکی را انتخاب کند البته طبیعی است رئیسی که می خواهد بیشترین تعامل را با اعضای هیأت علمی خود داشته باشد در صورت دارا بودن شرایط یکسان کسی را از بین ۳ نفر برمی گزیند که بیشترین آراء را داشته باشد که در باره سایر دانشکده ها از جمله دانشکده ادبیات و علوم انسانی اینگونه بوده است و آقای موسوی و دوستان دیگر این شیوه را پذیرفته و رأی هم داده اند اما حالا که مورد اقبال عموم هیأت علمی قرار نگرفته اند معترض این شیوه شده اند . خوب اگر به این شیوه انتخاب اعتراض داشتند چرا در آن شرکت کردند؟ حضور در انتخاب و معرفی کاندیدای ریاست دانشکده که اجباری نبود و جالب این است که اکثر اعضای هیأت علمی دانشکده ها در ۲ مرحله با اشتیاق بالا در آن شرکت کرده اند.

دوستان عزیز؛ دکتر موسوی (نگارنده یادداشت لوئی جرگه به سبک ایرانی ) هستم. خوشحالم که از طریق تریبون مسائل روز یکی از مسائل روز دانشگاه گیلان را منعکس و زمینه را برای شفاف سازی ، اظهار نظر و عقده گشایی دوستان و همکاران محترم فراهم کرده ام. اگرچه مایل نبودم مجددا مطلبی در خصوص موضوع مذکور بنویسم اما چون برخی از دوستان محترم با ترشروئی و گاهی توهین و تهمت مرا نواخته اند، فکر کردم بد نیست برای تنویر افکار عمومی چند جمله دیگر بنویسم و به اعتبار سخن حضرت باری که فرمود: ” فبشر عبادالذین یستمعون القول فیتبعون احسنه” قضاوت را به خوانندگان و دوستان واگذار می کنم و برای همه عاقبت به خیری را آرزو می نمایم.
من همان کسی هستم که به خاطر استقلال در رأی و نظر و مخالفت با سرسپردگی و افراط و تفریط ها، در ادامه همکاری با مدیریت سابق دانشگاه تردید کردم و به همین دلیل محترمانه عذر مرا خواستند و من هم با آغوش باز این واقعیت را پذیرفتم.
با روی کار آمدن مدیریت جدید دانشگاه برای احترام به شخصیت علمی و و جاهت اجتماعی دکتر رضی ، دعوت ایشان را برای همکاری پذیرفتم و در شورای نظارت دانشگاه عضویت یافتم. اما به خاطر اجتناب از کجروی و مشارکت در رویکردهای غیرموجه همکاران ایشان، یک روز قبل از نگارش یادداشت مذکور از مسئولیت های دانشگاهی دست شسته و استعفای خود را به ایشان تقدیم کردم زیرا در مورد مسائل اجتماعی و موضوعات عمومی اهل مسامحه نیستم و این روش ناشی از نوع شخصیت و مسئولیت مطبوعاتی من است که از سی سال گذشته تا کنون به آن متعهد مانده ام.
دوستانی که اهل سیاست (وبه تعبیر نگارنده بازی های سیاسی) هستند چرا از انعکاس یک خبر واقعی برآشفته می شوند. مگر قرار نیست مشی دموکراسی را سرمشق قرار دهیم. چرا شمشیرها از غلاف در آمده ، مگر نمی گوییم دلایل قوی باید و معنوی نه رگهای گردن به حجت قوی. من رویدادی را رصد کرده و با زبان ادب با خوانندگان نشریه (به ویژه دانشگاهیان)در میان گذاشتم، منکری را در بین نخبگان دیدم و آشکار کردم و پرده پوشی را به مصلحت ندیدم، چون فرآیند آن را پیش بینی کرده و بارها متذکر شده بودم، پس حرجی بر من نیست… من فقط فرآیندی را که شبهه ناک و زشت منظر یافته بودم، موردسوال قرار داده ام و البته منصوب ریاست دانشگاه در دانشکده علوم انسانی را( که از دوستان خوب من بوده است) گرامی می دارم و فکر نمی کنم ارزش و اعتبار ایشان از نگاه من تنزل یابد. تنها چیزی که دلم می خواهد بگویم این است ؛ چیزی که می خواهیم بشود چرا به زبان دیگران انجام می دهیم؟
من با نظر روابط عمومی دانشگاه مبنی بر اینکه از منتخبین خاصی نظرخواهی شد، می توانم موافق باشم اما دوستان پشت پرده چرا اسم آن را انتخابات گذاشته اند. اگر این اشتباه صورت نمی گرفت هیچ کس زبان به اعتراض نمی گشود . اینجانب همچنان در برابر ادب و منش اخلاقی آقای دکتر رضی سر تعظیم فرود آورده و احترام خاصی برای او قائلم و او خود بهتر می داند که این را راست می گویم اما هیچ اعتمادی به صداقت برخی از اطرافیان او ندارم و نگران آنم مبادا وجهه و اعتبار او با عملکرد غلط دیگران تضعیف شود.در اینجا می خواهم به برادر بزرگوار آقای دکتر رضی عرض کنم از دوستان نادان بترسید؛ چنان که شاعر می گوید: دشمن دانا بلندت می کند بر زمینت می زند نادان دوست.
توضیح روابط عمومی دانشگاه را در مورد یادداشت لویی جرگه خواندم. اگرچه توضیح دوستان متمرکز بر حاشیه ماجرا بود (نه متن آن) و توجهی به صورت مسئله نداشت، اما به خاطر رعایت ادب در پاسخگویی شایسته تقدیر است. با این حال به این دوستان هم عرض می کنم، پرده پوشی از واقعیت هیچ فایده ای ندارد. اگر قرار است دو رای بهتر از پنج رای باشد، پس انتخابات چرا برگزار می شود؟ وقتی برای هردانشکده سناریوی متفاوتی نوشته می شود، آیا دموکراسی محلی از اعراب خواهد داشت؟ من شخصا دو بار به ریاست محترم دانشگاه عرض کرده بودم اگر خودتان شخص موردنظرتان را (با اختیاری که دارید) منصوب کنید قطعا کسی حرفی و حقی برای اعتراض نخواهد داشت.
اینک بدینوسیله از دوستانی که طی حدود ۳۰۰ مورد تماس های تلفنی ، ارسال پیامک و ایمیل( به خاطر یادداشت مذکور) موضع گیری مرا مورد تایید و اینجانب را مورد تفقد قرار داده اند تشکر نموده و عرض می کنم که اعلام این مواضع در راستای نگاه اعتدالی نگارنده و هماهنگ با مسئولیت اجتماعی همه ما یعنی امر به معروف و نهی از منکر است و چون وابسته به جناح های افراطی و تفریطی نیستم بنابراین وامدار کسی و یا جریانی نیز نمی باشم و برای خوشایند کسی هم نمی نویسم. در نتیجه دوست ندارم از یادداشت های من بهره برداری سیاسی شود.
دوستان محترمی را که معتقدند در گذشته ساکت بوده و چشم هایم را بر مسائل اجتماعی بسته و بی تفاوت بوده ام، دعوت می کنم به سایت اختصاصی هفته نامه مسائل روز( masaelerooz.ir) مراجعه کنند و یک بار دیگر احساس مسئولیت و رفتار صادقانه مرا در قالب یادداشت های منتشره( از ابتدای فعالیت نشریه تا کنون) ملاحظه کنند. اما برای اطلاع این دوستان به عنوان نمونه عرض می کنم که در شماره اول هفته نامه مسائل روز (مرداد ۹۰) که با نام و یاد علی (ع) آغاز شد، طی یادداشتی تحت عنوان به کجا چنین شتابان ، چگونگی ادغام وازرتخانه ها را در دولت احمدی نژاد مورد نقد قرار دادم. در شماره چهارم نشریه لزوم حمایت جدی از برنج کاران را با صدای بلند فریاد زدم. در شماره هفتم و یازدهم نشریه از خاموشی و مرگ شرکت کشت و صنعت سپیدرود ابراز نگرانی و از مدیران ذیربط انتقاد کردم . در شماره هشت نشریه مدیران استان را برای تحرک و ریسک پذیری دعوت کردم. در شماره های ۱۸، ۲۳ و ۲۴ مردم را برای شرکت در انتخابات مجلس تشویق کردم اما در اسفند ۹۰ ناراستی های آن را به چالش کشیدم. در شماره های ۳۴ و ۳۸ نشریه مفاسد اقتصادی و بیماری های اقتصاد ایران را عیان کرده و در شماره ۴۰ دغدغه های فرهنگی جامعه را بیان کردم. در شماره ۴۲ تحت عنوان “چه فکر می کردیم، چه شد” عدم استقبال نمایندگان گیلان از حضور در کمیسیون کشاورزی مجلس را معنی دار دانسته و در شماره های ۴۷ و ۴۸ نشریه بی هنری مدیران را مطرح کردم و از نحوه عزل و نصب های مدیران انتقاد نمودم. در شماره ۵۱ نشریه قانون هدفمندی یارانه ها را زیر ذره بین قرار دادم و طی آن بحران های احتمالی بعدی را برشمردم. در شماره ۵۲ به بیماری مطبوعات اشاره کرده و در شماره های متعدد دیگر عملکرد شهرداری را زیر سوال برده ام. در شماره ۶۳ به نقد مدیریت دولت احمدی نژاد با عنوان سوء مدیریت اجرایی پرداخته و در شماره ۶۴ به استقبال جمهوری یازدهم رفته ام. در شماره ۶۶ حذف هاشمی از صحنه انتخابات را سرمایه سوزی تلقی و در شماره های متعدد بعدی از جمله شماره ۶۸ و ۷۱ به دولت دکتر روحانی خوش آمد گفتم. در شماره ۷۰ مذاکره مستقیم با دولت آمریکا را تایید کرده و در شماره ۷۲ ضمن معرفی میراث منفی دولت احمدی نژاد، چالش های دولت روحانی را تشریح کرده ام. در شماره ۷۹ نشریه (آذر ۹۲) با انتشار یادداشتی تحت عنوان رانت خواری با چراغ، سوء استفاده های علمی و رانت خواری را در مدیریت قبلی دانشگاه گیلان ، مورد حمله قرار داده و انتخاب دکتر رضی را به عنوان رئیس دانشگاه از مطالبات اصلی دانشگاهیان از وزارت علوم در صفحه اول نشریه چاپ کردم که البته موجب ناراحتی مدیریت وقت گردید. در شماره ۸۲ زاویه زود هنگام مجلس از دولت روحانی را مورد نکوهش قرار دادم و بالاخره در شماره اخیر ( شماره ۹۰) لویی جرگه به سبک ایرانی را در نقد فرآیند انتخاب رئیس دانشکده علوم انسانی منتشر نمودم.
حالا سوال این است که آیا نشریه محلی دیگری را سراغ دارید که در مدت کوتاه فعالیت خود این همه تحلیل و نقد از مسائل منطقه ای و ملی ارائه کرده باشد؟ بدیهی است در شماره های بعدی نشریه نیز به وظیفه مطبوعاتی خود عمل کرده و امر به معروف و نهی از منکر را تعطیل نخواهم کرد، زیرا به اصلاحات مستمر معتقدم و اگر خدا بخواهد تحت الشعاع منافع فردی و گروهی قرار نخواهم گرفت زیرا در شماره اول نشریه چنین عهدی را با خوانندگان فهیم نشریه بسته ام و میزان ما جز حق و عدل و انصاف و منافع ملی و مصالح اجتماعی نیست.

یکی از افرادی که در جعل واقعیات و دروغ پراکنی و هتاکی شهره است و به رغم این سوابق درخشان! مدعی است از کارکنان ارزشی و بسیجی دانشگاه بوده (و حالا با چرخش ۱۸۰ درجه ای ماهیت خود را عوض کرده است) در اظهار نظری که ارائه کرده ، به جای پرداختن به صورت مسئله ، نوشته است معاون آموزشی پیشین دانشکده در سه سال پیش دو دانشجوی ترکمن را که به جای عربی، ترکمنی حرف زده اند، بر دو دانشجوی موردنظر ایشان ترجیح داده است. من که آن موقع معاون آموزشی دانشکده بوده ام جهت استحضار خوانندگان، با افتخار عرض می کنم آن دانشجویان را ترجیح داده ام و با این کار از تبعیض ناروایی که این آقا به عنوان مدیرگروه دنبال آن بود جلوگیری کردم و فکر می کنم از این لحاظ شایسته تشویق هم باشم چون ایشان با استفاده از رانت مدیریت گروه می خواست این امتیاز را به ناحق به وابستگان خودش بدهد در حالی که آن بچه ها هم از لحاظ معدل و هم از لحاظ مکالمه عالی بودند اما فقط همشهری وی نبودند!
دوست عزیز دیگری که با استفاده از رانت مدیریت دانشگاه چشمش را می بندد و دهانش را باز می کند و هرچه دلش می خواهد می گوید و می نویسد باید کمی انصاف هم داشته باشد. آیا تعابیری که به کار برده واقعا می تواند در مورد نگارنده مصداق داشته باشد؟ او می داند که من همواره او را احترام و اکرام کرده و گرامی داشته ام و حتی دو بار او را از خشم مدیران دانشگاه در دو دوره متفاوت (به خاطر عدول از مقررات انضباطی) در امان نگه داشته ام. فکر نمی کنم نمکدان شکستن از رسوم فرهیختگان باشد. دوست عزیز؛ یک بار تحت عنوان دانشجوی دکتر رضی و بار دیگر با نام خود می نویسی، توجه داشته باش موظف هستی حقایق را بنویسی چون پرده دری و هتاکی مسئولیت دارد. جهت استحضار خوانندگان این سطور عرض می کنم این رفیق ما که اینک از حواریون دفتر ریاست دانشگاه است اخیرا طی نامه ای به رئیس دانشگاه یادآوری می کند به شما گفتم نویسنده یادداشت لویی جرگه را به عضویت شورای نظارت دانشگاه منصوب نکن چون همه دانشگاه از او شاکی هستند. سپس طی این نامه توهین آمیز با کلماتی زشت و تعابیری سخیف و شنیع شخصیت نگارنده یادداشت لویی جرگه را تخطئه و مورد هدف قرار داده و برای آنکه هنر و ادب خود را تکمیل کند آن را به صورت سرگشاده برای دوستان و مدیران دانشگاه نیز ارسال کرده است. در اینجا یادآوری چند نکته را ضروری می دانم.
اولا معلوم شد چه کسانی در پشت پرده تصمیم سازی برای دانشگاه حضور دارند. آنها خود را همه دانشگاه می دانند و انتظار دارند بقیه لشگر سیاهی و منفعل باشند. ثانیا از ریاست محترم دانشگاه تعجب می کنم چطور می تواند این همه دشنام و افتراء و تهمت را نسبت به دیگران از اطرافیان معلوم الحال خود (که امر بر آنها مشتبه شده) دریافت کند و آنها را مواخذه نکند. چطور می شود یک دانشجوی رئیس دانشگاه که در عین حال کارمند تمام وقت دانشگاه نیز هست به خودش اجازه می دهد در همه شئون مدیریت دانشگاه دخالت کند و برای او تعیین تکلیف نماید و شائبه وجود مراجع قدرت در سایه را به وجود آورد.
آقای رضی جز این است که به پشتوانه حضور در حریم شما این فرد گستاخی را به جایی رسانیده که منتقدان را مفسد ، حرامخوار و… دانسته و معتقد است دانشگاه باید از لوث وجود اینان پاک شود. آیا این نشانه ای از همان دموکراسی است که شما شعارش را داده اید. چطور می توانید از کسی مشاوره بگیرید که بی شرمانه همکاران دانشگاهی شما را با تعابیر سخیف، هم نشین گاو و گوسفند و فضولات آنها توصیف می کند. من فکر می کنم به خاطر مطالب این نامه باید گوش ایشان را بپیچانید و به خاطر حریم شکنی ، دروغ پراکنی و سوء استفاده از رانت قدرتی که در حریم شما یافته ، متنبه و منزوی کنید زیرا در غیر این صورت (خواهی نخواهی) خطاهای فاحش ایشان به نام شما نیز نوشته خواهد شد.
در هر حال من در اینجا از رئیس محترم دانشگاه تقاضا می کنم در اسرع وقت ایشان را به عذرخواهی از کسانی که ظالمانه به ترور شخصیت آنها پرداخته وادار کند. در غیر این صورت متن کامل توهین نامه ایشان جهت اطلاع عموم منتشر خواهد شد. بدیهی است حق پیگیری موضوع از طریق مجاری قضایی نیز برای اینجانب محفوظ خواهد بود.

دوستان و همکاران گرامی بد نیست کمی انصاف داشته باشیم
دکتر رضی برای نقدها و نظرات همه دوستان احترام قائل شده اند و طی یک متن که در سایت دانشگاه قابل دسترسی است پاسخگو بوده اند.
مبادا افراط و منافع شخصی از هر نوع و از طرف هر جناحی باعث ریختن آبرو و تهمت شود که قطعا در پیشگاه خداوند پاسخگو خواهیم بود
از سایت بی طرف دیار میرزا نیز خواهشمندم اصول پایه ای ژورنالیستی را رعایت کرده و توضیحات دکتر رضی را نیز منتشر کنند تا ضمن روشن شدن همکاران ، جایی برای اظهار و ارسال نظر وجود داشته باشد
باتشکر
و من الله توفیق

متاسفانه هرچه دولتمردان به هیأت علمی ها بیشتر می رسند باز هم دو قورت نیمشان باقیست. بدبختانه اکثرشان دارای صفات رذیله حرص، آز و طمع شده اند و آنقدر حریص شده اند که هرگز سیر نخواهند شد، دانشگاه را مال ارثیه پدرشان می دانند، بیچاره کارمندان، همانند بردگان می مانند و فریادشان به جایی نمی رسد

این حرف ها را کنار بگذارید و (( صلوات بفرستید ))
بروید کار دانشجویان و بچه های مردم را انجام دهید .

عضو هیات علمی دانشکده فنی

خوش به حال دانشکده علوم انسانی که باز هم به ظاهر آبرومند تر بود در دانشکده فنی یکی از اعضای …را به ریاست دانشکده رساندند یک دانشیار برجسته بسیجی حزب اللهی را عزل کردند و مشاور … دانشگاه در عملی سیاسی با انداختن رعب و وحشت در عرض بیست دقیقه اعلام کرد که کار تمام شد و آقای دکتر ر . . . شده رئیس
آخه قربونتون برم این چه دمکراسیه به خدا؟
توی وزرارتخانه هم که هم تیم خاتمی چنبره زدن نمی شه شکایتی هم کرد همه می ترسن
بدجوری حکومت رعب راه انداختن

روابط عمومی دانشگاه توضیح داده. فیلمی که توی دانشکده انسانی بازی کردید بر هیچکس پوشیده نیست. اینقدر دانشگاهیان رو … فرض نکنید.

با سلام خدمت همکاران گرامی

امیدوارم آقای دکتر رضی نگاهی دقیق به این نظرات بیاندازند و اندکی تامل نمایند که چه شد بعد از این مدت کوتاه از دوران ریاستشان این همه انتقاد هست؟
اما به نظرم ایشان باید در شیوه اداره دانشگاه تجدیدنظر نمایند و این همه خود را وامدار افرادی، که در روند انتصاب ایشان در این جایگاه موثر بودند، ندانند. چون این تعلق بسیار خطرناک و اراده یک رئیس را از آن سلب خواهد کرد.

والسلام- درپناه خدا.

به طور یقین رفتار رییس دانشگاه و نیز مدیر روابط عمومی با هیأت علمی ها به مراتب با کارمندان تفاوت بسیاری دارد و این کار بسیار زشتی هست

آقای منطق
حرفتون درست ولی این بنده خدا رئیس دانشگاه باید از حداقل حقوق برای انتخاب رئیس برخوردار باشد یا نه
هدف این انتخابات معرفی سه نفر معتمد به رئیس دانشگاه است حال بعد از معرفی از اختیارات رئیس است که یکی را انتخاب کند

ضمنا اگر کمی مزاح کنیم خوب معلومه شاید بعضی ها رشتشون ریاضی نیست مثلا چون گفتید ۲ رای را به ۵ رای ترجیح داده ممکنه ۲ را که در شمارش دست علامت پیروزی است تصور کرده و ۵ را که شبیه صفر است بی ارزش دیده اصلا شما چکار به ریاضی رئیس دانشگاه و اعوان و انصارش دارید آقا
تا اینجاییش که خوب عمل کرده حداقل اوضاع را آرام کرده استرس را برداشته آزادی بیان ایجاد کرده خوش تیپ است خوش سخن است
بالخره همه اشتباه میکنند مووضع اینه که کی کمتر از همه اشتباه میکنه
ما با اینکه از انتخاب رئیس دانشکدمون راضی نیستیم ولی از رئیس دانشگاهمون راضی هستیم
انسانی بسیار شرافتمند مومن باوقار مودب و البته سیاستمدار

آقای اکباتان این حرف های شما چه ربطی به نوشته های آقای موسوی دارد؟ نکنه شما هم عاشق سینه چاکید که همه چیز رئیس دانشگاه را خوب می بینید؟ واقعاً برای شما تأسف می خورم و دیدگاهم نسبت به شما در این ایام خیلی عوض شده.

با سلام خدمت همکاران محترم
جلسه ای که در ان خود آقای دکتر رضی به عنوان رییس معرفی شدند با حضور حدود ۱۰۰ و اندی نفر تشکیل شد که انها نیز یک دعوت نامه داشتند. با لابی هایی که توسط افراد مختلف از جمله به نظرم … و دکتر احمدی و غیره گرفته ایشان رییس شد. خود این موضوع تناقض با دموکراسی بود. این چند سال ایشان هم می گذرد و چه تلخ خواهد بود زمانی که دیگر دیر شده است. اگر ایشان در پی فشارهای سیاسی انتصابات به ظاهر انتخابات را انجام می دهند مطمنا باید روزی پاسخگو باشند. آقای دکتر دوستار از مدیران خوب استانی بوده و خواهند بود. بنده هیچ صنمی با اشان ندارم فقط از منابع مختلف این موضوع را شنیده ام و شناخت اندکی نیز از ایشان دارم. دوستانی که در جلسه روز یکشنبه دانشکده ادبیات شلوغ کردند هیچ سبقه علمی در حد متوس ندارند فقط جبران هشت سال گذشته را می کنند. دوستان بد نیست ببینید در همین کشورهای عرب و مسلمان همسایه ما رییس دانشکده چطور انتخاب میشود خیلی سراغ کشورهای پیشرفته نرویم. دوستان عزیز و همکاران محترم عذرخواهی کردن خیلی کار سختی است دل می خواهد. بسیار تاسف اور است شاهد این رفتار در دانشگاه هستیم. دانشگاهی که رییس در یکی از جلسات معارفه می گفت باید اینکار را کند تا دیگر دستگاههای استان نیز ان را انجام دهندو دانشگاه الگو باشد. جناب دکتر رضی بسیار متاسفم شاهد این عملکرد از شما هستم.

این تاسف بنده برخلاف تصور بعضی دوستان که سریعا جبهه می گیرند منجر به عقده نخواهد شد بلکه منجر گریه و سوختن از درون خواهد شد.
جناب دکتر رضی هر وقت خطا کردید برگرید جبران کنید چون دیگر فرصتی نخواهید داشت.

جالبه معارفه ها خیلی هل هلکی و با عجله انجام شد چرا؟
از چی میترسید؟
شما ها که ماهها پیش مهره ها را چیدید…
بزرگترین مشکل مدیران ما تحمیق مردم است
اگر اینها هیئت علمی اند و دکترا دارند همشون میفهمند شما چیکار میکنید
دانشکده انسانی نصف شب خبر انتخاب رئیس زدند صبح هل هلکی معارفه
دانشگاه گیلان هم ابروش رفت با این کارا
اگه رئیس رئیس بود اقتدار داشت بازی اویی جرگه دیگه چیه
رئیس باید اتوریته داشته باشد
اگر کسی شایسته ریاست هست فکرش هم شایسته و مقبول است …
دیگه بیش از بین بقیه دانشگاهها مسخره عام و خاصمون نکنید
حکمارو بزنید کلکو بکنید
بقولی یکی نوشته بود … و دکتر … و .. تعیین کننده اند
قسم میخورم … حق کشی کرده و باید پیش خدا جوابگو باشد بخاطر حرفهایی که در مورد برخی دانشکده ها به دوستان صمیمی اش گفته و گفته برید خیالتون راحت فلانی رئیس است

آقای دکتر موسوی مرحبا به شما که روشنگری نمودید.
هر مدیری که می آید تیم کاری خودش را بر سرکا می اورد. این آقا هم از این مورد مستثنی نمی شود.
شما کاملا حق دارید، صحبت های این آقایان با عملکردهای بعضا سخیفشان هیچ هم خوانی ندارد. از نظر اینجانب و خیلی های دیگر این انتخاب باطل است. اگر قرار است دانشکده رییسی داشته باشد، همان رییس قبلی بهتر بود. حداقل چیزی از مدیریت می دانست، دچار رکود علمی نبود و با اینکه تازه ۲ سال بود که وارد دانشگاه شده بود بر کارها سوار بود.

با سلام

دوستان عزیز
تمامی این عزل و نصب های کنونی نتیجه جلسات مخفیانه و پشت پرده رییس دانشگاه، مدیر روابط عمومی، رییس دانشگاه دروان اصلاحات و معاون پژوهشی فعلی و البته چند نفر دیگر است و به نام انتخابات به خورد دانشگاهیان داده میشود… امثال آقای ع. ا. نقش کلیدی در این ماجراها ندارند و فقط اسمشان روی زبانها افتاده.. بازیگران اصلی آنهایی هستند که ذکر شد..

خجالت بکشید این جه ادبیاتی است که استفاده می شود آقای دکتر حاتم زاده خدمات زیادی برای دانشگاه انجام داده است و بی انصافی است که خدمات ایشان را نادیده بینگاریم معاونین ایشان هم همه محترم بودند چرا نمی گویید که خودتان به شکلی در رشته دکترا وارد شده اید؟ شما از رانت جه کسی استفاده کرده اید؟
به جای شعار دادن و دانشگاه را به صحنه سیاسی تبدیل کردن یه مقداری به فکر کارمندان و کارگران بدبخت باشید معاون مالی اداری به جای اینکه اکثر وقتش را در راهبرد شمال بگذارد فکری به حال این عزیزان زحمتکش باشد حقوق ده میلیونی می گیرند و همه را فراموش کرده و به فکر سیاست بازی هستند

دوستان گرامی جهت خاموش شدن شعله جنگ و ختم قائله بیتی برای مدیریت محترم دانشگاه می سرایم. خواهشمند موضع نگیرید.

دوستان عزیز زیاد به این دوستان خرده نگیرید .. وقتی سخنگوی آقای دکتر …. نه یببخشید کارشناس دفتر …. که به ظور اتفاقی ایشان، هم دانش آموخته هست هم دانشجوی فعلی دانشکده علوم انسانی!!! جمله ” انتخاب رئیسان!! ! دانشکده ها ”
را می نویسد، شما چه انتظاری دارید!!؟

دوست عزیز دانشجو از تذکر بجای بسیار متشکرم. کلمه مورد نظر لغت هتاکی بود که به معنی پرده دری و بی شرمی است که در کامنت قبلی به اشتباه “ح” نوشته شد. از تذکر بجای شما تشکر می نمایم. البته از کسی استادی همچون دکتر رضی عزیز دارد و رشته اش ادبیات است این گونه سخت گیری بعید نیست.

البته دوستان توجه داشته باشید که ایشون که همچین دل پرخونی دارند چند سالی در همون دوره احمدی نژاد که فرمودند: درست است که طی هشت سال مدیریت احمدی نژاد، بخش بزرگی از فرهیختگان جامعه از مدیریت و حضور موثر در صحنه های اجتماعی حدف شدند اما این دلیل آن نمی شود که مدیران جدید و منتخبان آنها خودکامگی را پیش گیرند و حالا که نوبت به آنها رسیده بر اساس امیال شخصی ترکتازی کنند.
معاون پژوهشی همین دانشکده علوم انسانی بودن! اون موقع رسالت مطبوعاتی کجا بود؟ رو طاقچه؟ تو بقچه؟ زیر میز؟نمی دونم این میز لامصب چیه که از هرکی میگیرن اینطوری یاد رسالتهاش میفته!
دکتر موسوی از آقای احمدی نژاد گفتید و ارجاعتون میدم به جمله معروفشون که برو آبو …
از دست دادن … خیلی بده 😉
پ.ن: چقدر فرد آگاه و مطلع زیاده :))

با سلام
برای انتخاب رییس دانشکده یا هر پست کلیدی دیگر انتخابات خوب است ولی بد نیست دوستان عزیز ببینند در دانشگاههای پیشرفته تر از ما در دنیا روند چیست؟
جز اولین شرایط رییس دانشکده این است که از نظر مرتبه علمی در جایگاه استاد یا در شرایط خاص دانشیار باشد چون هدایت چند ده عضو هیات علمی و چندین هزار دانشجو را باید بر عهده داشته باشد. متاسفانه جناب دکتر رضی در برخی انتخابهایشان به این موضوع توجه نکردند. رییس دانشکده باید نوآوری داشته باشد. کسی که بعد از بیست و اندی سال هنوز استادیار است و نتوانسته از نظر علمی خودش را به جایگاه مناسبی برساند این شخص چگونه می تواند دانشکده را به جاهای بالا بکشد. متاسفانه دانشگاه با یک اداره معمولی اشتباه در نظر گرفته شده است. جناب آقای دکتر رضی در این دانشگاه افراد زیادی هستند که چنین طرز تفکری دارند وظیفه شما شکار این افراد است نه صرفا جلسات روتین یا تشکیل ستاد زیبا سازی و غیره. متاسفانه مدیران دانشکده ها بیشتر اوقات روز را در کلاس هستند در صورتی که حق مسولیت یک و اندی میلیونی میگیرند. وظیفه رییس دانشگاه نظارت بر عملکرد مدیران است. اگر مدیری نواوری ندارد پس هدف از گماردنش چه بوده است. دوستان دانشگاه ما دارد به سمت مدرسه می رود این یک حقیقت تلخ است!
دوستا عزیز و همکاران محترم در خصوص نوشته بنده موضع نگیرید بنده به هیچ حزب و گروهی وابسته نیستم. د

حرف بسیار است ولی ….

به عنوان یک عضو از جامعه دانشگاهی متاسفم که آقای… بجای آنکه دانشگاه را مانند یک حزب و تشکل داره اداره می کنه. دانشگاه جای دعواهای سیاسی نیست. اگر آقای رستمی از دوستان آقای …نبود آیا بازهم برایشان حکم صادر میشد؟؟
دوستان اگر یک نگاه سطحی به سطوح مختلف مدیریتی دانشگاه بیاندازیم به وضوح مشخص است که تقریبا همه مدیران از دوستان حزبی و تشکیلاتی آقای… هستند و به نظرم این عمل در دانشگاه کار پسندیده ای نیست…

بر انسانیت و وارستگی چناب اقای دکتر رستمی هیچ تردیدی نیست. مسئله وارستگی با مدیریت و مشغله های آن متفاوت است. حال ما هم بر این باوریم که ایشان به آزمایشی سنگین گمارده شده اند که امیدوارم از پس آن برآیند و من نیز کمکشان خواهم کرد. دوست گرامی جناب آقای رستمی در جلسه انتخاب ریاست حضور نداشتند و طبیعی است که برای ایشان نیز همچون ریاست محترم دانشگاه خرده ای وجود ندارد. خرده را باید به کسانی گرفت که با صرفا به یدک کشیدن نام هیئت علمی جایگاه آن را زیر سوال بردند. بنابراین به کلیه نظردهندگان توصیه می کنم از اعمال نظرشخصی خودداری کنند. چون اعمال نظری بدون آگاهی از جلسه موصوف نص صریح کم بصیرتی است.

کلیه دوستانی که در ارتباط با جلسه انتخاب ریاست دانشکده ادبیات و علوم انسانی نظر مساعد دارند، باید بدانند که اولا هیچ یک در جلسه حضور نداشته اند. ثانیا آقای اکباتان که سخنان یکی از اعضا جلسه را زمزمه می کنند، باید بدانند که در جلسه موصوف بدترین توهین ها به شخصیت چندین عضو هیئت علمی دانشگاه که در جلسه حضور داشته یا نداشته اند صورت گرفته است.
آقایی که عضو هیئت علمی علوم اجتماعی است و خود دچار رکود علمی شده و در آستانه اخراجی به سر می برد و با واسطه گری ریاست محترم دانشگاه در گروه باقی مانده، دانشگاه را با پاتوق سیاسی اشتباه گرفته و مکان مقدس علمی را به گوشه کنایه های سیاسی فاسد نمود و بدترین حتاکی را علیه عضو محترم حاضر هیئت علمی کرد. این آقا مطمئن باشد که باید پاسخگو شود. شاید این حتاکی ها به پشتوانه پستی است که هنوز به ایشان تعلق نگرفته. زهی خیال باطل. لطفا آقایانی که در جلسه حضور داشتند جرات به خرج دهند و همانگونه که در جلسه به برخی جامانده ها در دولت های پیشین پاسخ محکم دادند، هم اکنون نیز با پاسخ کوبنده خود به عناصری همچون آقای (…) و …….پاسخ دهند.
ترسوها هستند که خود را پشت سر آقایانی چون (…)ان می نمایند.

برو معالجه خود کن ای نصیحتگو شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد
جهت استحضار کاربران محترم دیار میرزا؛
حضور در کلاس های استاد ارجمندجناب آقای دکتر رضی و بهره بردن از محضر گرانقدر و آموزه های گهربار ایشان از افتخارات دوران دانشجویی ماست.کلاس های ایشان بسیار پربار و سرشار از مطالب ارزشمند کاربردی بود. هیچ وقت به هیچ حاشیه ای پرداخته نمیشد و از زمان به نحو احسن استفاده مینمودند. تا چیزی را باور نداشتند به زبان نمی آوردند. اعتقاد قلبی ایشان به آنچه بزبان می آوردند ومنجر به رابطه ای محکم و عمیق با دانشجو می شد و اعتقاد عملی با شناخت جایگاه خود و احترام به جایگاه دانشجو ( تمام کارهای دانشجویان را چه در کلاس های آیین نگارش و چه تحقیق های درس سمینار و پایان نامه ها و سایر دروس هرهفته با حوصله هرچه تمام تر وبادقت و انصاف بررسی می کردند و در جلسه بعد به تک تک دانشجویان نکات قوت و ضعف را اعلام می کردند،الحق و الانصاف هم کلاس بود و هم کارگاه آموزشی . )طبق شناخت ماایشان بدون برنامه هیچ وقت هیچ کاری را انجام نداده اند فردی بسیار روشمند و آگاه هستند و هرجا که باشند به آنجا اعتبار خاص و متمایزی می بخشند(خدا نگهدارشان باشد) از جمله سردبیری مجله ادب پژوهی که با تلاش های ایشان اولین مجله علمی پژوهشی دانشگاه شد و سپس علیرغم شایستگی های ایشان بنا به بغضهای مدیران قبلی نسبت به ایشان, به فردی دیگر سپرده شد. سبقه علمی این استاد فرهیخته کاملا مشخص و روال ارتقای مرتبه ایشان بسیار منطقی و بر اساس شایستگی بوده است.ایشان به آنچه که حقشان بوده است هنوز هم نرسیده اند و ما دانشجویان ایشان برایشان جایگاهی بسیار بالاتر از اکنون آرزومندیم و می دانیم که اخلاق مدارانه,عارفانه و عاشقانه در محیط علم و ادب و فرهنگ از تمام حواشی قدرتمندانه گذر خواهند کرد چرا که آموخته های ایشان ریشه ای به درازای فرهنگ و اخلاق و ادب این سرزمین دارد. ایشان قدرت و سیاست نه خوانده اند و نه صاحبنظرند و نه توصیه می کنند آنچه که به ما آموخته اند حرکت در مسیر منطقی و بر اساس اصول است . مقالات علمی پژوهشی و کتابها وراهنمایی های پایان نامه ای ایشان مؤید نظرات ماست.ایشان جایگاه خویش را به عنوان عبد پرورگار و استاد دانشگاه و فرهیخته گیلانی بخوبی می شناسند و بخوبی حفظ خواهند کرد و اگر حقی از ایشان پایمال نشود به هیچ عنوان حق کسی را پایمال نخواهند کرد . مطمئناً انتخاب رئیس محترم جدید دانشکده برآمده از جمع بندی ها و نگرش های تیزبینانه و دقیق ایشان است.از حسن تدبیرشان بسیار سپاسگزاریم و برای جناب آقای دکتر رستمی که استادی بسیار آگاه و شجاع و حق گو هستند عزت روزافزون طلب میکنیم و میدانیم جمع این همه خصال نیک مطمئناً روزهای خوب و روشنی را برای دانشگاه و دانشکده رقم خواهد زد.

آقای دکتر تا حالا چرا قلم نمی فرساییدید. در زمان ریاست قبلی کجا تشریف داشتید. چه کسی گفته شما در انتصاب دکتر رضی نقش داشتید؟ ظاهرا برای توجیه متن به این تصور توهم نیازمند بودید. این رسم مالوف جامعه دانشگاهی نیست که تا کار به وفق مراد نشد زیر میز بزنیم برادر.

همکار محترم دانشگاه گیلان فرمایشات شما متاسفانه در کمال بی بصیرتی و توام با حب و بغض مطرح شده است. شماکه تحمل یک مدیر توانمند استانی را ندارید لازم نیست آخرتتان را به دنیا بفروشید. مطمئن باشید افکار عمومی در خصوص رییس پیشین دانشکده انسانی کاملا روشن است و شما جزء دور ماندگان سنوات گذشته اید که امروز به نان و نوا رسیدید ولی مطمئن باشید این نان و نوا زیاد پایدار نیست. پس تا می توانید استفاده کنید.

من در جریان روند این انتخاب نیستم.ولی نوشته آقای دکتر موسوی گویای تخلفی یا عملی غیردموکراتیک نیست.
تنها بر خلاف میل ایشان و دیگرانی که به روایت خود ایشان، اقلیت جمع بودند،انتخابات بدون ثبت نام کتبی و بدون طی زمان معرفی صورت گرفته است.
با توجه به اینکه انتخاب از میان افرادی صورت گرفته که سابقه ای ببش از دو دهه در دانشگاه دارند و بالطبع انتخاب کنندگان نیز شناختی متناسب با این سابقه دارند و نیز با توجه به اینکه از نوشته فوق اینطور استنباط می شود که کسی هم از حق کاندیدا شدنمحروم نشده، عدم اتلاف وقت برای سخنرانی و معرفی و ثبت نام ،به نظر کار درستی می رسد

انتخاب شایسته جناب آقای دکتررستمی عضو محترم هیأت علمی گروه حقوق را تبریک عرض مینماییم و برای ایشان آرزوی توفیق و سلامت و سعادت روزافزون داریم.از جناب آقای دکتر رضی استدعا داریم به حواشی هیچ توجهی نکنند و باحول و قوه الهی درمسیرپیشبرد اهداف دانشکده در تمام مراحل از جناب آقای دکتر رستمی حمایت همه جانبه نمایند. تا به مرور زمان وضع اسفناک اداری، آموزشی و پژوهشی دانشکده سروسامان بخشیده شود و چاله های بی تدبیری هاو بی راهه های سوء استفاده های سنوات گذشته با همدلی بیشتر پوشانده شود و قطع شود. طبق مستندات موجود انتخابات کارمندان دانشکده نیز در سطحی بسیار بسیار ضعیف ، بدون هیچ گونه کارشناسی و به تمام معنا فرمایشی بوده و توسط عده ای دلواپس برگزار شده است.مخالفین عده ای معلوم الحال هستند که دلواپس جایگاه و منافع مادی خودشان هستند. (ان الله بصیر بالعباد)
جناب آقای دکتر رضی حق نگهدارتان و پاینده باشید.

واقعاً صد رحمت به مدیریت قبلی! آخر این چه وضعیتی است که آقای رضی برای دانشگاه گیلان درست کرده همش می گوید قانون نه حیف و میلی نه رانتخواری نه دریافت های آنچنانی و نه انتصابات میلی ! آخر انتخابات هم شد شیوه انتخاب مدیر؟ این همه دوست آشنا دارد خوب آنها را بگذارد و کلک کار را بکند دیگر! به خدا حالامان از این همه قانونگرایی به هم خورد یعنی می شه یکبار راه اعطای بورس های کیلویی باز بشته و ما بتوانیم با پاچه خواری و مفتگی بورس بگیریم و یا اقوام بی سواد ما بشن استاد دانشگاه؟! ای خدا چه می شه ریشه آدمهای سالم را بکنی و بر مفسدان بیفزایی تا ما هم به نان ونوایی برسیم ؟

سلام، برای آقای دکتر موسوی بسیار متاسفم. برادر بزرگوار آن زمان که مدیریتهای دانشگاه صرفا براساس روابط سیاسی و جناحی بین افراد توزیع می شد، چرا زبان در کام داشتید و رسالت مطبوعاتی حضرتعالی گل نمی کرد؟ حالا که با حسن تدبیر ریاست محترم دانشگاه گیلان، جناب آقای دکتر رضی فرصتی پیش آمده است تا رای و نظر اهالی دانشگاه هم در انتصاب مسئولان دانشکده ها مدنظر قرار گیرد، چرا فریاد دمکرات شده ایم و فریاد دمکراسی طلبی ما گوش فلک را کر کرده است؟ انصاف داشته باشید. فرمودید: «اگر آنچه در یکشنبه مذکور گذشت، دموکراسی است. پس خودکامگی و استبداد رأی کدام است؟» جوابش آنست که خودکامگی و استبداد رای همانست که شما در هشت سال گذشته داشتید و اجازه نمی دادید حتی مدیر گروهی با نظر اعضای گروه انتخاب شود.

دوستان دیار میرزا ایشان برای ادعاهای خود چه سندی ارائه داده اند؟ آیا هر کسی هر ادعای بکند قابل چاپ است؟اگر جواب شما این است که هر کس می تواند جواب این ادعاها را بدهد پس لطف کنید جوابیه بنده را به عنوان عضوی از دانشگاه گیلان درج نمایید.
همانگونه که همه دانشگاهیان و غیر دانشگاهیان می دانند انتخاب رئیسان دانشکده ها از اختیارات رئیس دانشگاه است. بنده نزدیک به ۲۷ سال است که دردانشگاه گیلان حضور دارم چه به عنوان دانشجو و چه کارمند. در این مدت مدیران و رئیسان بسیاری در دانشگاه گیلان تغییر کرده اند و حتی یک مورد هم نمی توان عنوان کرد که رئیس دانشکده ای به شیوه انتخابات برگزیده شده باشد. آقای دکتر رضی اولین کسی است که این افتخار را نصیب خود کرده اند که با استقبال گسترده دانشگاهیان نیز مواجه شده و رئیسان دانشکده های مختلف به همین شیوه انتخاب شده و کار خود را آغاز نموده اند. اما در دانشکده علوم انسانی سه نفر (…) از قبل از شروع انتخابات ساز مخالف زدند و با تحریک برخی از کارمندان و نیروهای شرکتی تلاش داشتند که مانع برگزاری انتخابات شوند و وقتی در روز انتخابات دیدند پایگاهی در بین اعضای هیأت علمی ندارند جنجال به پا کردند تا مگر مانع برگزاری انتخابات شوند. البته درایت مسئولان دانشگاه و هوشمندی اساتید دانشکده ادبیات و علوم انسانی مانع آنها شد. جالب است بدانید این سه نفر با مدیریت قبلی دانشگاه همکاری تنگاتنگ داشتند. در آن دوره نه تنها هیچ رئیسی به صورت انتخابی برگزیده نمی شد بلکه مدیران گروه های علمی هم که از دیرباز در همه دانشگاهها توسط اعضای هیأت علمی همان گروه انتخاب می شدند از جانب رئیس دانشگاه قبلی انتخاب می شد و حتی در چندین مورد انتخابات در گروه ها برگزار شد و رئیس قبلی دانشگاه نفر آخر را به عنوان مدیر گروه علمی معرفی کرد! که در نوع خود بی سابقه بود. نگارنده … و دو نفر دیگر نه تنها هیچ اعتراضی به مدیریت وقت نکردند بلکه در تخلفاتی که در آن دوره شکل گرفت با رئیس قبلی همکاری هم کردند من به تخلفی اشاره می کنم که سایت شما هم به آن پرداخت و آن اعطای بورس به نفرات آخر لیست مصاحبه شوندگان دوره دکتری روابط بین الملل درگروه علوم سیاسی بود. در این تخلف آشکار و افتضاح هر سه نفر دست داشتند.. خب حالا باید پرسید تفویض اختیار رئیس دانشگاه به همکاران خود برای انتخاب رئیس دانشکده چه مغایرتی با اصول دموکراسی دارد؟ یادداشت نویس محترم اگر واقعاً به رسالت مطبوعاتی خود می اندیشند و منطق اسلامی شان با این تفویض اختیار دچار مشکل شده چرا در هشت سال گذشته در قبال تخلفات گسترده سکوت کردند و حتی همواره به تمجید رئیس قبلی دانشگاه پرداخته اند که آرشیوه نشریه مسائل روز نشان می دهد که ایشان چقدر پایبند رسالت مطبوعاتی خود هستند!
من در عجبم کسانی که در مدیریت قبلی کارنامه منفی دارند مثلا کسی که رئیس دانشکده بوده بابت هفته ای ۴۰ساعت تدریس در واحد بین الملل دانشگاه بابت۲۵ ساعت تدریس در دانشکده علوم انسانی بابت ۲ روز مأموریت تهران در هر هفته میلیونها تومان پول گرفته اند، الآن مدعی عدالت ، اخلاق مداری، سلامت و دموکراسی شده اند. از سایت محترم دیار میرزا و خوانندگانشان می پرسم چگونه رئیس دانشکده ای که نزدیک به یک و نیم میلیون حق مدیریت گرفته و موظفی وی کم شده تا مدیریت کند توانسته این همه تدریس در دانشگاه هم داشته باشد؟ چرا دقیقاً همین آدم در اعطای بورس های غیر قانونی نقش اصلی داشته ؟ و چرا حالا دقیقاً همین فرد با همکاری … امری را که مورد استقبال قاطبه دانشگاهیان گیلان و اکثریت دانشکده ادبیات و علوم انسانی (به جزء این سه نفر) قرار گرفته را زیر سؤال می برند؟ و چرا آقای یادداشت نویس در مدیریت قبلی وقتی همه سایت ها از تخلف بزرگ در دانشگاه گیلان پرده برداشتند حتی حاضر نشد یک خط بنویسد؟ می ترسیدند؟ یا شاید رسالت مطبوعاتی ایشان اقتضاء می کرد؟ شمایی که از یک امر غیر واقعی کوهی ساخته اید و با منطق اسلامی تان احساس وظیفه کردید اگر آزاد نبودید و دموکراسی در دانشگاه نبود و به قول شما خودکامگی بود جرأت می کردید چنین یادداشتی بنویسید؟ اگر در دوره قبل می نویشتید اصلا می توانستید در دانشگاه باشید؟ چرا دروغ ؟…