لیله‌الرغائب؛ بال پروازی به سوی لیله‌القدر

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا رجب آغشته به عطر میلاد مولود کعبه است؛ رجب ماهی است معطر به عطر ناب «ایام‌البیض» و روزهای معتکف شدن، نفس‌هایی که بی دغدغه و برای ساعاتی تنها برای او دم و بازدم دارد؛ تنها برای معبودی که در لحظات پرشور و معنویت اعتکاف، با بند بند وجودت احساسش می‌کنی.

 رجب یعنی آغازی بر روزهایی که امیدت می‌دهد به رسیدن لیله‌القدری دیگر و ظرفی دیگر که باید امسال نیز پر بها، لبریز سازی. رجب یعنی آغازی برای آمدن ساعات خوش میلاد ولی‌ عصر (عج)، یعنی استقبالی از بهترین و برترین روزهایی که مزین به میهانی خداست.

و این در ماه پر برکت، در میان این هیاهوی ناب معنویت و عطر جنت، رحمت حق در شبی به اوج می‌رسد که در آرزوی وصال رب، دستان التماسی رو به آسمان استجابت بلند می‌شود که آن شب را لیله‌الرغایب می‌نامند.

شاید واژه واژه که معنایش کنی، بیشتر شیرینی و طعم خوش مهرِ بزرگ مهربان را دریابی، در دریای بی‌کران امید و رحمت و آرامش حق، سیراب می‌شوی وقتی از آرزوهایت برایش می‌گویی؛ وقتی سر در دامان پر مهر تنها او می‌گذاری؛ اویی که تنهاست و تنهایی‌ات را برایت بارها و بارها دلچسب کرده با حضورش.

آری «لیله‌الرغائب»، یعنی شب آرزوها و شاید بتوان آرزوهایت را در دقایقی معنا کنی که خداوند برایت بهترین‌ها را تعیین کرده و صدایت را دوست می‌دارد تا صدایش کنی؛ تا از او بخواهی دریابد تو را؛ لیله‌الرغائب یعنی بهانه‌ای برای تو، برای همانی که خوب می‌دانی همیشه هست تا دستانت را در دستش بگیرد و آغوشش را برای مهر ورزیدن به تو نهایتی نیست؛ و به راستی با کدوم عملت، سپاس می‌گویی حضورش را؛ سپاس می‌گویی حضوری که هست و جاریست و همیشه برایت مأمنی آرام بوده که سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین لحظات زیستن را در آن جاری می‌سازی. حضوری را که بارها و بارها صدایش می‌زنی «یارفیق من لارفیق له…»

در این شب با عظم، دل‌های بسیاری با بهانه‌ نزدیک‌تر شدن و اوج گرفتن، روح خود را آماده می‌سازند برای ماه‌های پر برکت پیش رو؛ شب جمعه اوّل ماه رجب را لیله‌الرَّغائب می‌نامند و برای آن شب، عملی از حضرت رسول (ص) وارد شده، با فضیلت بسیار که سیّد در «اقبال» و علاّمه در «اجازه بنی زهره» نقل کرده‌اند.

«از جمله فضیلت این شب، آنکه گناهان بسیار بسبب او آمرزیده شود و آنکه هر که این نماز را بگذارد چون شب اوّل قبر او شود، حقّ تعالی ثواب این نماز را بسوی او بفرستد، به نیکوتر صورت، با روی گشاده و درخشان و زبان فصیح پس با وی گوید ای حبیب من! بشارت باد تو را که نجات یافتی از هر شدّت و سختی گوید تو کیستی؟ بخدا سوگند که من روئی بهتر از روی تو ندیدم و کلامی شیرین‌تر از کلام تو نشنیده‌ام و بوئی بهتر از بوی تو نبوئیدم.

گوید من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردی؛ امشب بنزد تو آمدم تا حقّ تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من سایه بر سر تو خواهم افکند در عرصه قیامت پس خوشحال باش که خیر هرگز از تو معدوم نخواهد شدچه مهربان خداوندی است پروردگارم که برایمان ساعات و لحظات و روزها و شب‌هایی را برای آسمانی شدن مقدر کرده و رغائب را در شب جمعه اول ماه رجب، زمان وصل نامید که چه پر عظمت است این شب و این نوری که نور علی نور گشته است./مهر