استقبال از پیشنهادات کدام یک از روسای جمهور ایران در سازمان ملل بیشتر بود؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا تصویب پیشنهادات «محمد خاتمی» در ۲ سفر به سازمان ملل و نخستین پیشنهاد حسن روحانی در نخستین سفر، گویی روحانیون را خوش اقبالتر از «محمود احمدینژاد» آن هم با هشت سفر به مجمع عمومی سازمان ملل متحد نشان داده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا «حسن روحانی» مهرماه در نخستین حضورش در مجمع عمومی سازمان ملل، و در جریان سخنرانی در این سازمان، طرح «جهان علیه خشونت و افراطگرایی» را پیشنهاد کرد که این پیشنهاد هفته گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل به رای گذاشته و تصویب شد. رئیس جمهور در جریان سفر به نیویورک و طی سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل ضمن بر شمردن مشکلات ناشی از سیاستها و رویههای افراطی و خشونتهای ناشی از این امر، پیشنهاد کرد که جهان علیه خشونت و افراطی گری متحد شود و سازمان ملل در این رابطه پیشقدم شده و از طرق مقتضی اقدام کند.
نکته قابل توجه در خصوص تصویب نخستین پیشنهاد «حسن روحانی» در نخستین حضورش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، این است که این طرح توانست نظر مثبت تمامی ۱۹۰ کشور عضو سازمان ملل متحد را به خود جلب کرد، آمریکا و کانادا نیز که در سالهای اخیر بارها با پیشنهادات جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین المللی مخالفت میکردند، در برابر قطعنامه جمهوری اسلامی ایران سرتعظیم فرود آوردند و با تصویب آن موافقت کردند. رژیم صهیونیستی تنها عضو سازمان ملل متحد بود که به این پیشنهاد رای منفی داد.
اما این برای نخستین بار نیست که ارائه طرح یا پیشنهادی از سوی رئیسجمهوری ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اقبال دیگر اعضای حاضر مواجه میشود؛ «سید محمد خاتمی» رئیس جمهوری اسبق ایران نیز در جریان سخنرانی خود به مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۰۰ موضوع «گفتوگوی تمدنها» را مطرح و نگاههای بسیاری را متوجه جمهوری اسلامی ایران کرد. این پیشنهاد در نهایت با استقبال روبرو شد و سال ۲۰۰۱ به نام سال «گفتگوی تمدن ها» نامگذاری شد.
محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق ایران که رکورد بیشترین سفر به سازمان ملل را در کارنامه کاری خود دارد اما با روی خوش سازمان مللی ها روبرو نشد و طرحش مبنی بر نامگذاری سال ۲۰۱۰ به سال «انرژی هسته ای برای همه و بمب هسته ای برای هیچ کس» هیچگاه در قالب پیش نویس طرح به سازمان ملل ارائه نشد و در حد سخنرانی باقی مند. محمود احمدی نژاد همچنین در سال ۸۹ پیشنهاد نام گذاری این دهه به نام «دهه مدیریت مشترک جهانی» را مطرح کرد که مجددا مورد پذیرش اعضا قرار نگرفت.
گفتنی است سازو کار پیشنهادات مطرح شده از سوی کشورها و تصویب آنها از سوی سازمان ملل به این گونه است که پیشنهادات موردنظر از سوی کشورها در قالب پیش نویس قطعنامه تهیه و تدوین شده و سپس به مجمع عمومی ارائه و تقاضای رای گیری درباره آن صورت میگیرد و قطعنامه پیشنهادی به رای گذاشته خواهد شد.
در جدول زیر نگاهی داریم به حضور تمامی روسای جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل و پیشنهادی که از سوی آنان مطرح شد./نامه نیوز
رئیسجمهور |
پیشنهاد یا طرح |
واکنش |
رهبر معظم انقلاب اسلامی |
سفر ایشان به سازمان ملل در دوران ریاست جمهوری تنها ۱ مرتبه صورت گرفت که در شرایط دفاع مقدس و حمله عراق به کشورمان صورت گرفت و سخنرانی ایشان در این خصوص متمرکز شده بود. |
– |
هاشمی رفسنجانی |
ایشان نیز تنها یک مرتبه در ۸ سال ریاست جمهوری خود به سازمان ملل متحد سفر و در مجمع عمومی سخنرانی کردند و حاوی طرح یا پیشنهادی نبود. |
– |
محمد خاتمی |
رئیس جمهور اسبق کشورمان در دو دوره ریاست جمهوری خود ۲ مرتبه به سازمان ملل سفر و طرح گفتوگوی تمدنها را پیشنهاد و خواستار نامگذاری سال ۲۰۰۱ به سال گفتوگوی تمدنها شد. |
طرح و پیشنهاد خاتمی به تصویب سازمان ملل رسید و سال ۲۰۰۱ به نام گفتوگوی تمدنها نامیده شد. |
محمود احمدی نژاد |
احمدی نژاد، رئیس جمهوری سابق کشورمان ۸ مرتبه در مجمع عمومی سازمان ملل حضور و سخنرانی کرد و دو پیشنهاد مبنی بر نامگذاری سال ۲۰۱۰ به سال «انرژی هسته ای برای همه و بمب هسته ای برای هیچ کس» و نام گذاری دهه حاضر به دهه مدیریت مشترک جهانی را مطرح کرد. |
۲ پیشنهاد محمود احمدی نژاد با استقبال اعضای سازمان ملل ملل مواجه نشد و هیچ یک از این پیشنهادات نیز به مجمع ارائه نشد. |
حسن روحانی |
رئیس جمهور کنونی کشورمان برای نخستین بار مهرماه سال ۹۲ در مجمع عمومی سازمان ملل حضور و سخنرانی کرد و طرح جهان علیه خشونت و افراط گرایی را مطرح کرد. |
طرح حسن روحانی با رای مثبت تمامی اعضای سازمان ملل به جز رژیم صهیونیستی مواجه و به تصویب رسید. |
دیدگاه