یاد داشت وارده برای بهزاد وحدت پناهی گزارشگر بازی داماش و گسترش (به قلم مجتبی پوربخش)

به گزارش دیارمیرزا : چند سال پیش در دوره گزارشگران ایران در شبکه سه با یکی از دوستان گزارشگر که متولد ۶۴ بود و به تازگی کارش را شروع کرده بر سر فرهنگ گیلانیان و مبارزات میرزا کوپک خان و…بحث کردم که البته تعدادی از همکاران مرکز گیلان که همراه ما در دوره حضور داشتند از من خواستند که بحث را ادامه ندهم وقتی که میبینم طرف مقابل تمام دنیا را تنها در شهر خودش میبیند…گذشت تا اینکه در بازی ملوان در تبریز تماشاگران سنگی را به سر پورغلامی زدند و آن دوست عزیز در گزارش اعلام کرد که هیچ اتفاقی به وجود نیامده

و پورغلامی بی جهت بر روی زمین افتاده که البته این عزیز چند روز بعد با ارسال نامه مکتوب اشتباهش را پذیرفت بعد از ان هم چندیدن و چند بار شاهد اینگونه اتفاقات توسط دوستان بودیم اما به تازگی عزیز دیگر به نام بهزاد وحدت پناهی بخاطر اینکه تسلط به زبان آذری ندارد و همواره توسط هواداران در تبریز تحت فشار است با لگد مال کردن تیمهای حریف و بی ارزش شمردن آنها سعی در پوشش این نقطه ضعف خود و به دست آوردن دل هواداران دارد اما واقعا به چه قیمت …بارها برای خود من پیش آمده که دوستان هم استانی بخاطر تعصبی که به تیمشان دارن گاهی انتظار دارن ما هم در گیلان به این سبک گزارش کنیم اما پس از چند روز همان عزیزان میگویند شما حق داشتید فرهنگ ما گیلانیان اجازه نمیدهد مثل بعضی ها رفتار کنیم و باید همیشه پرستیژ و کلاس بالای گیلانی بودن را حفظ کنیم ما در گیلان برای تمام تیمهای ایران احترام قائل هستیم و سعی میکنیم حقمان را در فوتبال بگیریم و هیچوقت دست به کارهای افراطی نخواهیم زد حتی اگر روز تیممان بد بازی کند میگوییم بد بودیم و باختیم نه اینکه وقتی بازیکن حریف یک ایستگاهی ۴۰ متری را گل کند بگوییم بازیکن حریف خوب نزد بلکه باشانسی بوده که توپ حریف گل میشود و ……

در بازی استقلال در دو صحنه مشکوک به پنالتی اعلام کردم که این دو صحنه پنالتی بود تا دو روز هنگام خواب با خودم میگفتم نکنه اشتباه کردم و بخاطر تعصب به استانم به نا حق این جمله رو گفته باشم که البته به همین خاطر روزنامه های سوگلی های پایتخت هم برایم جبران کردند و حسابی انتقاد کردند اما بعد در برنامه نود هر دو صحنه پنالتی تشخیص داده شد تا خیالم راحت بشه اما واقعا دوست عزیزم بهزاد ووحدت پناهی از اینکه ۹۰ دقیقه با توهین و خار کردند تیم حریف روی اعصاب مردم یک استان اسکی رفتی خوشحالی .واقعا این هنره و آیا چشم انداز افق رسانه و اصل بی طرفی در رسانه رعایت شده خدا شاهد من همه تیمهای گیلانی اعم از لیگ برتری دسته ۲ دسته ۳ رو دوس دارم و همیشه میخوام که اونها در بازیهاشون حریف رو شکست بدن اما این حس رو بیرون اتاق گزارشگری میزارم و میرم پشت میککروفون میشینم و خدا رو شکر مثل شما تا حالا شالگردن هیچ تیمی رو به گردن خودم ننداختم در پایان آرزو میکنم گزارشگر همیشه گزارشگر باشه و پرچم هواداری تیمشو از پشت میکروفن تکان نده ..

عکس: سمت چپ مجتبی ساعی – سمت راست بهزاد وحدت پناهی عزیز با شالگردن تراکتور (گزارشگر بازی داماش و گسترش)