چرا رحمانی فضلی به عنوان وزیر کشور پیشنهاد چیست؟

به گزارش دیارمیرزا : فهرست کابینه روحانی که روز گذشته رونمایی شد، نکته عجیبی در برنداشت جز گزینه وزارت کشور. حسن روحانی عبدالرضا رحمانی فضلی را به عنوان فرد مورد نظر خود برای هدایت وزارت کشور، به مجلس پیشنهاد کرده است.

رحمانی فضلی که تقریبا در همه پست هایی که در جمهوری اسلامی بر عهده داشته است، حمایت مستقیم و غیر مستقیم علی لاریجانی را با خود داشته است. لاریجانی، رحمانی فضلی را از صدا و سیما، به شورای امنیت ملی برد و پس از عدم توفیق وی در انتخابات مجلس هشتم او را به دیوان محاسبات آورد و اکنون هم او به گزینه روحانی برای وزارت کشور تبدیل شده است.

پس از اعلام قطعی رحمانی فضلی به عنوان وزیر کشور دولت روحانی، نشریات اصلاح طلب که انتظار چنین گزینه ای را نداشتند، به سرعت واکنش نشان دادند. صادق زیبا کلام در روزنامه قانون در یادداشتی با عنوان کابینه خوبی است الا یک مورد؛ نوشت:

انتخاب رحمان فضلی برای این وزارتخانه که شاید کم‌ترین نسبت را با کابینه و شخص رئیس جمهور و اصلاح طلبان و کارگزاران داشته باشد عجیب است، به‌خصوص این که از وی نه توانمندی و نه عملکرد شگفت‌انگیزی دیده نمی‌شود مگر این که حضور رحمان فضلی را امتیازی بدانیم که رئیس‌جمهور داده است تا در ادامه بتواند رأی اعتماد کل کابینه را به دست آورد. رحمان فضلی از نزدیکان لاریجانی، رئیس مجلس بوده است و حضور وی را شاید باید تضمینی دانست که با دادن یک مهره کابینه دولت بتواند اعضای معرفی شده بر لبه تیغ خود که به اصلاح طلبان نزدیک هستند را به سلامت به سرمنزل مقصود ببرد.

صحبت های صادق زیبا کلام در این باره دارای دو بخش است:

بخش اول و آنجا که می نویسد: به‌خصوص این که از رحمانی فضلی توانمندی و عملکرد شگفت‌انگیزی دیده نمی‌شود!

این فرضیه را به ذهن مخاطبان می آورد که گویا قرار است رحمانی فضلی در قامت وزیر کشور، شرط و شروط هایی را پذیرفته باشد و در انتصاب استانداران و معاونین و فرمانداران شهر های بزرگ،امتیازات زیادی به نزدیکان دولت داده باشد. بدین معنا که رحمانی فضلی اصولگرا در دولت روحانی به یک وزیر منفعل که اختیارات چندانی ندارد تبدیل شود. مشابه چنین اتفاقی در دولت احمدی نژاد افتاد و اکثر استانداران مستقیما توسط  معاون اول انتخاب می شدند! این سابقه ممکن است در دولت روحانی هم تکرار شود.

دلیل انتصاب غیر منتظره رحمانی فضلی به وزارت کشور چیست؟

بخش دوم و آنجا که می نویسد: حضور رحمان فضلی را باید امتیازی بدانیم که رئیس‌جمهور داده است تا در ادامه بتواند رأی اعتماد کل کابینه را به دست آورد. رحمان فضلی از نزدیکان لاریجانی، رئیس مجلس بوده است و حضور وی را شاید باید تضمینی دانست که با دادن یک مهره کابینه دولت بتواند اعضای معرفی شده بر لبه تیغ خود که به اصلاح طلبان نزدیک هستند را به سلامت به سرمنزل مقصود ببرد.

بخش دوم اهمیت بیشتری دارد و علیرغم اینکه رئیس مجلس اعلام کرده که توصیه خاصی به رئیس جمهور در انتخاب کابینه نکرده است، اما نزدیکی بیش از حد رحمانی فضلی اصولگرا به علی لاریجانی و ممارست لاریجانی در ارتقاء و پیشرفت مرحله به مرحله رحمانی فضلی ، در کنار حیرت اصلاح طلبان از واگذاری یکی از وزارتخانه های کلیدی کشور به دست یک اصولگرای نزدیک به محافظ کاران سنتی، نشان می دهد که احتمالا می توان بر این فرضیه فکر کرد که حضور رحمانی فضلی تضمینی است برای رای اعتماد به بقیه کابینه!

به فرض صحت چنین فرضیه ای باید بررسی کرد که علی لاریجانی و دوستانش در مجلس دارای چه وزنی هستند که قادرند با حضور رحمانی فضلی در کابینه روحانی، به او قول دهند که بقیه اعضای کابینه را رای اعتماد خواهند داد. جایگاه علی لاریجانی و دوستان وی در هیات رئیسه،مرکز پژوهش ها و … مشخص است.

اما برای رای اعتماد به کابینه علاوه بر قدرت کلام و لابی گری،کثرت نمایندگی که حول علی لاریجانی اجماع کنند نیز مهم است. در حال حاضر آنچه مشخص است فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت که در مساله انتخاب ریاست مجلس از فراکسیون اصلی فراکسیون انشقاق کردند و به طرفداری از ریاست علی لاریجانی پرداختند و هم او را به ریاست مجلس برگزیدند، گروهی هستند که بهترین پتانسیل برای تایید کابینه روحانی را دارند، فراکسیونی که علی لاریجانی را در مقابل حداد عادل به ریاست مجلس رساند، خواهد توانست با کمک اصلاح طلبان و مستقل های مجلس تایید کابینه روحانی را از مجلس بگیرد. شاید بتوان گفت وزن رحمانی فضلی برای دولت به اندازه وزن همه اعضای فراکسیون رهروان ولایت باشد.

تصویر زیر نمایندگانی را نشان می دهد که عضو فراکسیون رهروان ولایت هستند و احتمالا به خاطر حضور رحمانی فضلی در کابینه همکاری بیشتری با وی در تایید اعضای کابینه خواهند داشت.

البته واکنش ها از سوی اصلاح طلبان به زیبا کلام محدود نشد و غلامحسین کرباسچی هم در یاداشت خود در روزنامه اعتماد با عنوان به تدبیر روحانی اعتماد کنیم از اصلاح طلبان خواست که حضور رحمانی فضلی در دولت روحانی را تدبیر وی دانشته و صبوری کنند.

در کابینه دوم آقای هاشمی با تمام ایمانی که به تدبیر ایشان وجود داشت مورد نقد دوستداران ایشان نیز بود. با وجود اینکه مجلس چهارم و پنجم از مجلس فعلی بسیار معتدل‌تر بود اما آقای هاشمی ترجیح داد به جای عبدالله نوری، سکان وزارت کشور را به بشارتی بسپارد. اما همین وزارت کشور با تدبیر هاشمی انتخابات دوم خرداد را برگزار کرد. در دولت آقای خاتمی هم به عنوان مثال آقای مظفر که وزیر پیشنهادی ایشان برای وزارت آموزش و پرورش بود مطلوب اصلاح‌طلبان نبود اما همه به آقای خاتمی اعتماد کردند و نتیجه اعتماد خود را هم دیدند. با احتساب این مثال‌ها و مجموعه ترکیبی که از کابینه بر می‌آید تصور نمی‌کنم با کابینه ضعیفی روبه‌رو باشیم و نتوانیم به اهداف خود برسیم. در وزارتخانه‌های سیاسی نیز معتقدم باید به تدبیر آقای روحانی اعتماد کنیم و اینکه از برخی وزرا خوش‌مان نمی‌آید یا آنها مطلوب ما نیستند را ملاک قضاوت قرار ندهیم.

اصلاح طلبان می خواهند برای کابینه روحانی صبور باشند و با صبرشان برداشت حداکثری نمایند.آنان معتقدند کابینه مطالبه حداکثری آنان را پاسخ نداده است، اما آنان با صبرشان باید برداشتی حداکثری کنند. آیا قادر خواهند بود؟ آیا در کوتاه مدت و با انتخابات مجلس بعدی خواهند توانست مطالبات خود را بر روحانی تحمیل کنند؟ /گیلان آنلاین