‎مهدی کاظمیان

‎دوباره رمضان، دوباره بندگی، دوباره عاشقی

رمضان شستشوی روح و جان از پلیدی ها و گمراهی هاست، رمضان میعادگاه عاشقانه ی بنده با خداست، رمضان، فرصت عارفانه ترین لحظه هایی است که می شود با دل و جان عاشق شد و عاشقانه بندگی کرد.

طنین ربنا، نوید آغاز میهمانی عظیم پروردگار است؛ مژده فرارسیدن ماه بخشش و آرامش؛ ماه مهربانی و ماه همدلی.

‎بر خوانِ این میهمانی گسترده، همه دعوتیم، به بزرگی و مهربانی میزبانِ این ماه مبارک، فرصتی است تا دست های پُر از آرزوهای مان را بر بال فرشته های آمین گو رها کنیم و شب قدر و منزلت مان را، شب آرزوهایمان را پر از ستاره های قشنگ و بهانه ای برای دوستی با خدا گردانیم.

در این روزها و شب های روحانی، از یکتای بی همتا بخواهیم تا قَدر و تقدیر ما را به قداست زیباترین واژه ها که از آسمان محبتش می بارد، به زیباترین شکل ممکن رقم بزند و هدایت مان کند، دعا کنیم تا زیباترین ها را از دستان پر از سخاوتش هدیه بگیریم، عاجزانه از درگاهش بخواهیم تا توفیق‌مان دهد در شب هایی که همه قرآن بر سر می گیرند، قرآن را بر دل بگیریم و از سر چشمه زلال هستی بر تکیه گاه محکمی از عشق تکیه کرده و به معنای واقعی از درک بندگی برسیم.

رمضان شستشوی روح و جان از پلیدی ها و گمراهی هاست، رمضان میعادگاه عاشقانه ی بنده با خداست، رمضان، فرصت عارفانه ترین لحظه هایی است که می شود با دل و جان عاشق شد و عاشقانه بندگی کرد. تحفه ای است روحانی تا دست از دنیای مادی شسته و با پیوندی معنوی دل هایمان را به نور هدایتش پیوند زده و به دستان مهربانش بسپاریم.

ماه بخشیدن و انفاق است برای کسانی که بخواهند به خدا نزدیک شوند و خداوند نیز در تنگدستی دست آنان را بگیرد.

بیایید اگر لیاقت آن دست داد که دستی بگیریم و فردی را شاد کنیم، او را تصویری از خدا بدانیم و آن چه را که به او می دهیم به خدا بدهیم انگاری آن شخص فقط یک صندوق پست است، وقتی نامه ای را پست می کنید مهم نیست که صندوق پست نو است یا کهنه، فقط نامه را در آن می اندازید و اطمینان دارید که نامه به مقصد خواهد رسید، مقصد ما خداست، با چنین اعتقادی ببخشید و ببخشایید و هر آنچه در توان دارید ، عطا کنید، آن گاه متبرک خواهید شد.

ضیافت مقدس خداوند، معرفت و درکی است که روح را می پروراند، جان را نیرو می بخشد، دل را جلا می دهد و انسان را متواضع می سازد تا خاضعانه و به دور از هر رنگ و ریا، دستان نیازمند خود را به سوی پروردگار جهانیان بالا برده و از او بخواهد که درک عظیم و بینش و معرفت بندگی را به او بچشاند ودر آخر از او می خواهیم:

ای خدایی که این همه نعمت به ما بخشیدی، از لطف و عنایت خود قلبی سرشار از شکر و سپاسگزاری عطا فرما….
‎آمین یا رب العالمین

‎مهدی کاظمیان

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

Share