به یاد استاندار فقید گیلان؛ قهرمانی چابک

رسانه ها از دوران تو عزت یافتند

گواه تاریخ شاهد است که رسانه نگاران این دیار در دوران شما عزت یافتند و رشد کردند و آموختند اخلاق حسنه بهترین راه ارتباط اجتماعی است و لبخند زبان گویای هر دردی.

گواه تاریخ شاهد است که رسانه نگاران این دیار در دوران شما عزت یافتند و رشد کردند و آموختند اخلاق حسنه بهترین راه ارتباط اجتماعی است و لبخند زبان گویای هر دردی.

در رمضان ۱۳۸۶ بر روی دستان مردم مهربان گیلانی،که عاشقش بودی بر مسند استانداری نشستی. روزی که دوست دارانت عهد تو بر مزار میرزای جنگلی برای خدمت به گیلان را شنیدند و با دهان روزه مشایعتت کردند تا نام برازنده استانداری را کنار روح الهی ات زمزمه کنند.

و تقدیر چنین رقم خورد تا باز در رمضانی دیگر همین مردم فهیم و قدرشناس گیلان صبح در رشت و عصر در آرامگاه ابدی ات نشان دهند که محبوبیت نه وابسته به گروه ها و جناح های سیاسی و اجتماعی است و نه پست و مقام و تمکن مالی.

مردم روزه دار گیلان ثابت کردند انسانیت، شرافت، مردانگی و مردم داری مهم ترین محبوبیت و پست دنیایی است که تا قیامت همراه انسان است و با هیچ قدرتی حذف نمی شود و همیشه اقتدار آفرین است.

گیلانیان یک بار دیگر یادآور شدن قهرمان بودن به جنس خود انسان بستگی دارد و به نیت رفتاری اش در زندگی و تعامل با همنوعان.

و قهرمانی هایی ماندگارند که عزت مردم را بخواهند و شرافت زندگی خود را با ابروی مردم گره بزنند.

مردم از هر قشر و گروهی در تشییع و تدفین و مراسم سوم ات آمده بودند تا سهمی از سپاس خود را با، بروی دست بردن تابوتت و بودن در مراسم های یاد بودت تقدیم کنند به تو استاندار محبوبی که آرامش خود را بارها و بارها در حوادث سخت این استان تقدیم مردم کرده بودی…

و قطعا جامعه رسانه ای استان خاطرات سفرها و جلسات و برنامه های زیادی را در ذهن دارند که در آن به عزت ایران و گیلانی می اندیشیدی و مفاخر گیلان را سرمایه ارزشمند این خطه همیشه سبز می دانستی.

گواه تاریخ شاهد است که رسانه نگاران این دیار در دوران شما عزت یافتند و رشد کردند و آموختند اخلاق حسنه بهترین راه ارتباط اجتماعی است و لبخند زبان گویای هر دردی.

آن روزها که در استکان چوپان گیلانی چای خوردی و تعریف کردی و دستش را فشردی به قداست کار و تلاش و کسب روزی حلال.

آن روز که با دستان مردانه در کنار دخترکان چای چین لاهیجان چای چیدی و مسابقه بهترین سرگل چای را برپا کردی و یادشان دادی تا با آبرو کار کنند و چایکاری را حفظ کنند و به آیندگان میراث دهند تا نه گیلان که ایران بی نیاز شود از هرچه که کار و تولید ما را به خطر می اندازد.

روزی که برف امان مردم را بریده بود و با چکمه و کلاه کاموایی در خیابان ها کنار مردم بودی تا نشان دهی مسئولین نظام در سختی ها در کنار مردم خواهند ماند تا لذت خوشی و عزت و اقتدار نظام را با هم مزمزه کنند و هزاران خاطره دیگر از تلاش برای عزت ایران …

دختران و پسرانت در رسانه های گیلان تا روزی که باشند یادشان نخواهد رفت که تو مهربان بودی بر قلم هایشان و شرافت قلم را می دانستی.

معصومه نیک کار – فعال فرهنگی و رسانه ای

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

Share