گفتگو با جوان ترین و مسن ترین دانشجوی دانشگاه گیلان به بهانه روز دانشجو
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به بهانه روز دانشجو، روابط عمومی دانشگاه گیلان به سراغ مهدی تاج مهری دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران پردیس دانشگاهی به عنوان «مسن ترین دانشجوی دانشگاه گیلان» و کاوه دهقان دانشجوی کارشناسی مهندس برق دانشکده فنی به عنوان جوان ترین دانشجو رفت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به بهانه روز دانشجو، روابط عمومی دانشگاه گیلان به سراغ مهدی تاج مهری دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران پردیس دانشگاهی به عنوان «مسن ترین دانشجوی دانشگاه گیلان» و کاوه دهقان دانشجوی کارشناسی مهندس برق دانشکده فنی به عنوان جوان ترین دانشجو رفت.
لطفاً خودتان را کامل معرفی کنید؟
کاوه دهقان هستم متولد سال ۷۹ ، ساکن بندر انزلی، دوران ابتدایی و راهنمایی را در روستای آبکنار از توابع انزلی گذراندم و دوره دبیرستان را در دبیرستان نمونه دولتی شهدای بندر انزلی طی کردم.
استعداد شما چطور کشف شد؟
در دوره ابتدایی اشتیاق زیادی نسبت به درس ها از خودم نشان داده بودم و همین مسله باعث شده بود معلمان و والدینم به این نتیجه برسند که می توانم دوران تحصیل را در زمان کوتاه تری پشت سر بگذارم. سال سوم ابتدایی را در تابستان سال دوم طی کردم البته بعضی ها این کار را درست نمی دانستند ولی این تجربه برای من با موفقیت همراه بود و توانستم در سال های بعدی هم جزء شاگردان برتر باشم.
درس هایتان را به چه شکل خواندید؟
من از همان ابتدا انگیزه ی خوبی برای خواندن درس ها داشتم و تشویق مدرسه و خانواده هم واقعاً موثر بود. سال سوم ابتدایی و دوم راهنمایی را در تابستان طی کردم و در شهریور امتحان دادم . همیشه سعی می کردم درس های مدرسه را در همان روز مطالعه و چندبار مرور کنم. البته طبیعی است که گاهی اوقات کم کاری می کردم اما هیچوقت مایوس نمی شدم و به خاطر کم تر بودن سنم از همکلاسی ها احساس ضعف نمی کردم، و البته از کمک معلمان و همکلاسی ها به خوبی استفاده می کردم.
آیا در این مدت از امکاناتی هم استفاده کرده اید؟
خیر، امکانات من درست مثل همه بچه ها بود و هیچ چیز خاصی در کار نبود.
آیا در کلاس های خصوصی شرکت می کردید؟
خیر، در کل دوران تحصیل مدرسه و معلمان مدرسه را اصل قرار دادم و همیشه مشکلات درسی را در مدرسه برطرف کرده ام، حتی در دوران کنکور با دبیران مدرسه ساعت های بیشتری کلاس می گذاشتیم اما هیچوقت به کلاس موسسات درسی خارج از مدرسه نرفته ام.
روزانه چند ساعت درس می خواندید؟
در سال های مختلف این میزان متفاوت بود در دوره ی دبیرستان و به خصوص کنکور ساعات مطالعه بیشتری داشتم، البته فکر می کنم کیفیت مطالعه بسیار مهم تر از ساعات مطالعه باشد، چرا که وقتی با ذهن باز و متمرکز مطالعه می کردم یادگیری بهتری داشتم و بهتر نتیجه می گرفتم.
خاطره ای از دوران دوران تحصیل دارید؟
سال اول دبیرستان در امتحان ریاضی که ابتدای سال دادیم نمره خیلی بدی گرفتم و همان موقع تصمیم گرفتم آن نمره را جبران کنم با تلاش و کوشش در پایان آن سال توانستم تنها کسی باشم که در ریاضی نمره کامل گرفته است همین مساله علاقه ام به ریاضی و رشته های مهندسی را بیشتر کرد و مرا به این سمت سوق داد.
کنکور مشکل بود؟
فکر می کنم کنکور امتحان آسانی نباشد ولی این مسئله برای همه داوطلبان یکسان است، شرایط من فرقی با بقیه نداشت و به خاطر کمتر بودن سن از دیگر داوطلبان هرگز احساس ضعف نکردم.
آیا به جز کتابهای درسی؛ کتابهای دیگری هم می خواندید؟
مطالعه آزاد را همیشه دوست داشتم کتاب های شعر مثل دیوان حافظ و بوستان سعدی را هر از گاهی می خواندم به مطالعه رمان و داستان هم علاقه مند بودم اما در دوران دبیرستان و کنکور کمتر فرصت مطالعه غیر درسی فراهم می شد.
انتظار شما از دانشگاه و دانشگاهیان؟
فکر می کنم دانشگاه وظایف سنگینی را بر عهده دارد چرا که نقش بسیار مهمی را در اقتصاد و صنعت کشور ایفا می کند به نظر من مسئولیت دانشگاه تلاش برای پرورش نیروی متخصص و متعهد و تولید علم و اجتناب از حواشی است.
اولین روز ورود به دانشگاه و برخورد همکلاسی ها چطور بود؟
اولین روز دانشگاه واقعاً تجربه ی جالبی بود چرا که محیط دانشگاه تفاوت زیادی با مدرسه دارد در دانشگاه شما استقلال بیشتری دارید و بستر مناسبی برای بروز خلاقیت ها است و همکلاسی ها هم بعد از این که متوجه شدند از نظر سنی کوچکتر از آن ها هستم برخورد بسیار گرم و دوستانه ای داشتند و همه چیز خوب بود.
دانشگاه گیلان اساتید و پرسنل متخصص و مجرب و دانشجویان فعال و پرتلاشی دارد ظرفیت و پتانسیل علمی این دانشگاه بسیار خوب است و جو بسیار گرم و دوستانه ای دارد، تحصیل در این دانشگاه فرصت بسیار خوبی برای من خواهد بود.
سخن آخر
از همه کسانی که با حمایت هایشان باعث شدند در ۱۶ سالگی به دانشگاه بیایم، به خصوص پدر و مادرم و معلمانم تشکر می کنم و برای دانشگاه گیلان آرزوی موفقیت دارم.
اگر روزی بخواهم دوباره از نو شروع کنم حتماً همین مسیر را انتخاب خواهم کرد
لطفاً خودتان را کامل معرفی کنید؟
مهدی تاج مهری متولد بیست و نهم آبان ماه یکهزار و سیصد و بیست چهار در رشت محله ساغری سازان. دوره ابتدایی در دبستان علمیه ساغری سازان رشت گذراندم.
از سوابق تحصیلی خود بفرمائید؟
دوران متوسطه را در دبیرستان شاهپور (شهید بهشتی) رشت گذارندم و در سال ۱۳۴۴ موفق به اخذ دیپلم ریاضی از این دبیرستان شدم.
از همان دوران نوجوانی علاقه زیادی به ادامه تحصیل در رشته راه و ساختمان در دانشگاه داشتم که متأسفانه در آن زمان موفق نشدم. پس از انجام خدمت سربازی مشغول کار در بازار شدم و هم زمان در سال ۱۳۵۰ در کنکور مدرسه عالی بازرگانی رشت قبول شده و نهایتاً در سال ۱۳۵۴ موفق به اخذ مدرک لیسانس از این مرکز علمی شدم. اما این موفقیت هرگز نتوانست ذره ای از علاقه ام به رشته راه و ساختمان (عمران) بکاهد. بیاد دارم در سال ۱۳۳۹ که کلاس نهم بودم از طرف دبیرستان به همکلاسی هایم به اتفاق معلم و استاد بسیار خوبمان آقای خمامی زاده بعنوان گردش علمی برای بازدید به منجیل و هرزویل رفته بودیم. با دیدن سد منجیل علاقه زیادی به سد سازی پیدا کردم و از آن پس آرزو داشتم که کاسب خوبی باشم تا همواره بتوانم سازه های بزرگی را محاسبه و به اجرا درآورم. بهمن ماه سال ۹۱ توانستم در رشته عمران دانشگاه آزاد لشت نشاء ثبت نام کنم و تیرماه سال ۹۵ فارغ التحصیل و در مهرسال ۱۳۹۵ در دانشگاه پردیس گیلان در رشته سازه عمران (ارشد) پذیرفته شدم.
انگیزه های شما از ادامه تحصیل؟
هدفم از تحصیل در این رشته هیچگونه انگیزه مادی و استخدامی و ارتقاء سمت سازمانی نبوده و فقط و فقط به جهت علاقه و دست یابی های علمی در این رشته می باشد.
فعلاً هیچگونه فعالیت اقتصادی ندارم و تمام وقتم را با خواندن درسهایم می گذارنم و تا زمانی که توانایی یادگیری داشته باشم به راهم ادامه خواهم داد. زیرا هیچ چیز به اندازه حل یک مسأله؛ مساله تحلیل و مقاومت و … خوشحالم نمی کند.
اگر به گذشته برگردید باز همین مسیر را انتخاب می کنید؟
اگر روزی بخواهم دوباره از نو شروع کنم حتماً همین مسیر را انتخاب خواهم نمود. مضافاً به اینکه سعی خواهم نمود تا اشتباهاتی را که در سال ۱۳۴۴ منجر به عدم موفقیتم در کنکور در این رشته شد را اصلاح نمایم.
خاطره ای از دوران تحصیل دارید؟
خاطرات زیادی از دوران تحصیلم دارم که مسلماً نه وقت گنجایش آن را دارد و نه مجالی برای مطرح کردن آنهاست. اما یکی از خاطرات شیرین دوران ابتدایی ام را برایتان نقل می کنم.
مدیر دبستان علمیه ما مرحوم آقای کهرباسی (که خدا رحمتشان کند) انسانی بسیار شریف و زحمت کش بودند، ایشان علاوه بر ریاست مدرسه درس ریاضی را با دانش آموزان مقطع پنجم و ششم هم زمان بطور فوق العاده نیز کار می کردند زیرا به ریاضی بسیار اهمیت می دادند. در آن زمان تحصیل در مدارس در دو نوبت صبح(۸تا۱۲) و بعد از ظهر (۲-۴) برگزار می شد و بعد از ظهر پنجشنبه ها مدارس تعطیل بود. که درس فوق برنامه ریاضی ما نیز در عصر پنجشنبه توسط مرحوم آقای کهرباسی برگزار می شد. و من آن سال کلاس پنجم بودم . کلاس پنجم و ششم مدرسه ما نیز در دو کلاس مجاور هم بودند که توسط یک درب از یکدیگر جدا می شد. و ایشان هر دو کلاس را با هم اداره می کردند یک روز یک مسئله ریاضی برای دانش آموزان کلاس ششم مطرح کردند که کسی نتوانست پاسخگوی آن باشد. لاجرم آن را برای کلاس ما تکرار کردند و من همیشه در این گونه مواقع اولین کسی بودم که دستم را بالا می بردم (از ترس اینکه دیگران از من جلوتر نباشند) زیرا می دانستم تا زمانی که به پای تابلو برسم حل آنرا پیدا خواهم کرد.
صورت مسئله از این قرار بود که دو دایره مساوی در داخل یک مستطیل محاط شده بود، با توجه به اینکه شعاع دایره معلوم بود ایشان مساحت و محیط مستطیل را می خواستند. که من توانستم آنرا حل کنم.
عرض مستطیل= شعاع ضرب در دو و طول مستطیل= شعاع ضرب در چهار
مساحت= طول ضرب در عرض محیط = (طول +عرض) ضرب در دو
کنکور مشکل بود؟
کنکور چندان مشکل نبود با اینکه بعد از فراغت از امتحانات پایان دوره کارشناسی زمان زیادی برای مطالعه نداشتم ولی خوشحالم که در آزمون ارشد موفق شدم.
آیا به جز کتابهای درسی؛ کتابهای دیگری هم می خواندید؟
به جز کتابهای درسی به کتابهای دیگر سری عمران برای آزمون ارشد اگر دسترسی پیدا می کردم تا حد امکان مطالعه می کردم.
سخن آخر
فکر می کنم که علاقه و پشتکار برای دستیابی به موفقیت پشتوانه مهمتری است که می تواند موج منفی سن و سال را خنثی نماید به مصداق خواستن توانستن است.
دیدگاه