گل دیدن و دل ندیدن!

گل دیدن و دل ندیدن!
عبارت مبلمان شهری، دیر زمانی نیست که وارد ادبیات مدیران شهرسازی شده است. هراز چند گاهی در سخنرانی ها و میتینگ های تبلیغاتی این عبارت را از زبان مدیران شهری و بعضا اعضای شورای شهر در کلان شهرها می شنویم که البته مانند بسیاری دیگر از وعده ها کمتر تظاهرات بیرونی پیدا می کنند و بیشتر درجلو همان میکروفن تبلیغاتی و یا جلسات پر شور کمی نفس در آن دمیده می شود سپس به کما رفته و زندگی نباتی خود را ادامه می دهد!
کارشناسان امر زیبا سازی شهری و مهندسین شهرسازی تعاریف نسبتا مشترکی را از مبلمان شهری ارائه کرده اند و خوشبختانه در تعریف چندان اختلاف نظری وجود ندارد و مشکل آن جایی است که قرار است عملیاتی شود و در این بخش گویا کمتر اشتراک نظر وجود دارد که با گشتی در شهرهای همجوار با فرهنگ و پیشینه مشترک نماد ها و سازه های کاملا بی ارتباط به فرهنگ و سنن منطقه به چشم می خورد و شاید بتوان گفت شهرداری ها به کمتر آرمانی که توجه داشته اند همان سنن و فرهنگ بوده است !
آلودگی های بصری یکی از مشکلات جدید جوامع در حال توسعه است که با رشد قارچی آسمان خراش ها، جز آلودگی های ناشی از رشد جمعیت شهرها و خراب شدن چهره شهر و از بین رفتن مناظر طبیعی و مهم تر از همه بسته شدن راه تنفس شهر و محرومیت چشم از دیدن چشم اندازها، هیچ عایدی دیگری برای مردم نداشته است و فقط جیب دلالهای ساختمانی را پر و چشم را بر زیبایی های زندگی طبیعی کور کرد ه است.
حال اگر از تمام کارهای شهرداری ها در سطح شهر بگذریم و هزینه ای که برای زیبا سازی شهر انجام می گردد و کمی هم دست در تعریف عبارت مبلمان شهری ببریم هدف این فرآیند زنده کردن روحیه شادی و نشاط در مردم است، ما ایرانی ها که بر اساس نوع زندگی و فرهنگ غالب طی قرون و اعصار احساسی تر و دل رحم تر از سایر ملل هستیم مشکلی فراتر از تعریف کتابی مبلمان شهری داریم که روح و روان ما را هر روزه در سر چهار راه ها و پشت چراغ قرمز ها خراش می دهد و متاسفانه کار خاصی هم صورت نگرفته و یا نمی گیرد!
دیدن کودکانی که باید دنبال توپ می دویدند تا ماشین، دخترکانی که باید مشغول رقص بین گرفتن پاس برای داشتن جان بیشتر در میانه دو دوست باشند لا بلای ماشین ها برای گرفتن برگه اسکناسی جان می دهند، پسر بچه هایی که باید توپ زیر پاهایشان به گردش در می آمد چون توپ فوتبال به این میدان و آن چهار راه شوت می شوند تا برای اربابان از رب بی خبر کسب درآمد کنند ، مادرانی که نمی دانم فرزند خود را در بغل دارند یا کودکان عاریه ای را عریان و گریان در زیر آفتاب سوزان به این سو و آن سو می کشند که دل هر بیننده و رهگذری را به درد می آورند و بسیاری دیگر از ناهنجاریها که نوشتن از آنها درختان جنگل ها را قلم و آب دریاها را می خواهد تا شرح نامرتب بودن مبلمان شهری خود را بازگو کنیم!
در پایان از مدیران و تصمیم سازان و عوامل اجرای تصمیمات خواهش می کنم در کنار توجه به گل هایی که روزانه در میادین و پشت چراغ قرمز ها و بلوارها می کارید تا روح زیبای پسند مردم شهر زنده شود نگاهی به دل مردم شهر بیاندازید تا دلشان با دیدن آنچه که نباید دید آزرده نشود.
به امید آن روز

سام سکوتی بداغ

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.