مسئولان از پشت شیشه دودی چه می‌بینند؟

کارمند ایرانی زیر بار زندگی خم شده؛ چرا کسی صدایش را نمی‌شنود؟

پیشرفت گیلان؛ گرفتار حاکمیت سلیقه‌ای دستگاه‌ها

از یاد ببردی تو مگه قول و قراره؟

چهره‌ای که تنها ماند؛ گلایه‌ای به نهادهای فرهنگی گیلان

چرا مدیران گیلانی بیرون از گیلان رشد می‌کنند؟

وقتی اینستاگرام نان می‌دهد

ایران، سرزمینی که مدیرانش کتاب نمی‌خوانند

وقتی خشم از زمین فوتبال فراتر می‌رود

زبان‌هایی که به وقتِ انتخابات باز می‌شوند

از نسخه پزشک تا داروخانه؛ راهی پرهزینه و بی‌سرانجام

وای اگه بارون بزنه

ماه مهر؛ قصه‌ای پر غصه | کودکان پشت ویترین، والدین شرمنده

مردم به نماینده رأی داده‌اند، نه به برادر، پدر، پسر، یا یک چهره‌ در سایه!

احزاب و آزمون جدی در گیلان؛ فرصتی که نباید از دست برود

ایلیا، کودکی که رشت را داغدار کرد

از نسل جنگ تا نسل Z؛ «ای ایران» چگونه همه را با خود همراه می‌کند؟

بِرَنج که بازار گیلان از برنج هندی پُره؛ مافیای برنج، زودتر از داس کشاورز خوشه‌ها را درو کرد

دکتر یا دلال سلامت؟ | روایت زیرمیزی‌های بی‌شرمانه

از «ممنوع است» تا «همه‌چیز گران‌تر شد»، فقط یک شب فاصله است

پشت لبخند همسایگی؛ تأملی بر رفتارهای جمهوری آذربایجان در قبال ایران