اهمیت انتخاب استانداران توسعه‌خواه
یکی از این پرونده‌های باز انتخاب استاندارانی است که بتوانند ایده‌های وفاق و توسعه مدنظر مردم و رییس‌جمهوری را محقق کنند. روند توسعه در هر جامعه قطعاتی دارد که یکی از مهم‌ترین بخش‌های آن بهره مندی از نیروی انسانی مطلوب و مدیران مناسب است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، هادی حق شناس در یادداشتی نوشت:
همزمان با سفر رییس‌جمهور به نیویورک برخی پرونده‌های باز سیاسی و مدیریتی در ایران وجود دارد که هنوز در خصوص آن‌ها تصمیم‌سازی نشده است. یکی از این پرونده‌های باز انتخاب استاندارانی است که بتوانند ایده‌های وفاق و توسعه مدنظر مردم و رییس‌جمهوری را محقق کنند. روند توسعه در هر جامعه قطعاتی دارد که یکی از مهم‌ترین بخش‌های آن بهره مندی از نیروی انسانی مطلوب و مدیران مناسب است. اگر بپذیریم که مبنای توسعه در هر جامعه‌ای، انسان است و منابع انسانی است که پیشرفت را محقق می‌کنند در آن صورت اهمیت مدیران استانی هم بیشتر نمایان می‌شود.
اساسا فناوری، تکنولوژی و سرمایه زمانی می‌تواند در مسیر توسعه به کار بیاید که زمینه حضور نیروی انسانی کارآمد و بهره‌ور فراهم شده باشد. در غیر این صورت اگر منابع انسانی بهره‌ور نباشد، حتی فناوری هم کمکی به توسعه و بهبود شاخص‌های اقتصادی مناطق مختلف نمی‌کند پس با حضور نیروی انسانی کارآمد و مدیران مطلوب است که اهمیت استاندار در تحقق توسعه، بیشتر نمایان می‌شود. استاندار به عنوان رییس‌جمهور یک منطقه یا اقلیم یا محدوده جغر افیایی می‌تواند در پیشرفت و توسعه ناحیه، منطقه یا محدوده جغرافیایی اثرگذار باشد. استاندار هم می‌تواند برای مقامات ارشد و دولتی‌ها در حوزه‌های مختلف کشاورزی، صنعتی، خدماتی و… تصمیم‌سازی‌های توعه‌ای انجام بدهد و هم می‌تواند ظرفیت‌های بالقوه یک استان را شناسایی و آن را به سایر مناطق معرفی کند. اما مهم‌تر از این دو نکته این استاندار است که می‌تواند اولویت‌های استان را تعیین کند. اینکه آیا اولویت استان مورد بحث صنعت است، کشاورزی است یا خدمات است یا گردشگری/ زمانی که استانی با ویژگی‌های گردشگری و کشاورزی مناسب رو به رو است، استاندار است که اولویت‌های بودجه‌ای را تعیین کرده و زمینه برای ارتقای سطح کشاورزی و گردشگری استان را فراهم می‌سازد. استاندار است که مشخص می‌کند در حوزه خدمات کدام بخش می‌تواند در اولویت باشد و کدام بخش از اولیت‌های اساسی خارج خواهد بود. این استاندار است که با توجه به منابع محدود می‌تواند استان را به سمت افزایش اشتغال، تولید یا رشد اقتصادی هدایت کند. اگر استاندار به معنای واقعی درست انتخاب شود و با ویژگی‌های یک مدیر ارشد توسعه‌خواه همخوان باشد، می‌تواند منابع را به درستی هدایت کرده و ظرفیت‌های بالقوه را فعال سازد.
او می‌تواند منابع ملی را به سمت توسعه استان هدایت کند و زمینه حفاظت از محیط زیست را فراهم سازد. استانداران می‌توانند مدیران کارآمد استانی را با مشورت‌هایی که به مدیران ارشد ملی می‌دهد، در مسیر ارتقا قرار می‌دهد. در مجموع استاندار مناسب در صورتی که با بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله و کرونا و مواجه نباشد و روال مدیریت استانی روتین باشد، دو کار اساسی می‌تواند انجام بدهد؛ نخست اینکه وضعیت استان را در سطح ملی شناسایی کرده و ویترینی از استان در سطح ملی نمایان کند که برای جذب سرمایه‌گذاری مناسب باشد. دوم اینکه برای اتخاذ تصمیم‌گیری استان مناسب عمل کند. یعنی در سیاستگذاری‌ها و تصمیم‌سازی‌های ملی و استانی در بخش‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، کشاورزی و… به درستی عمل کند. این موارد مهم‌ترین گزاره‌هایی است که یک استان مطلوب در سطح استانی می‌تواند محقق کند. در سطوح دیگر استاندار به عنوان نماینده دولت در مناطق گوناگون، مانیفست دولت را به سمع و نظر مردم برساند و در نقطه مقابل، مطالبات مردم را به دولت و حاکمیت منتقل کند. استاندار نماینده مدیریت کلان کشور است و یکی از قطعات مهم توسعه در کشور محسوب می‌شود. بنابراین لازم است در زمان انتخاب این مدیران توسعه‌خواه به مطالبات مردم، نیازهای کشور و مانیفست دولت توجه شود تا استانداران نیز در راستای برنامه‌های کلان و بالادستی حرکت کنند.
دیدگاه