نگاهی به کتاب «تولستوی و مبل بنفش»؛ کتابی برای خواندن
نینا سنکویچ در کتاب «تولستوی و مبل بنفش» خواننده را مجذوب کتاب خود میکند او به صورتی بسیار حرفهای تعداد زیادی کتاب را لابهلای داستان زندگی خود معرفی و پندی که از آن کتاب گرفته است را بیان میکند.
صابر عاشری لشت نشائی/ سرویس فرهنگی دیارمیرزا
کتاب «تولستوی و مبل بنفش» نوشته نینا سنکویچ کتابی در راستای ترویج کتابخوانی است و مخاطب خود را برای زندگی بهتر به وادی کتابخوانی دعوت میکند البته این به معنای شعاری بودن و استفاده از جملات کلیشهای برای این امر نیست بلکه سنکویچ در این کتاب از تجربیات شخصی خود میگوید و داستان زندگی خود را پس از یک اندوهی بزرگ یعنی مرگ خواهر چهل و شش ساله خود روایت میکند.
این کتاب دارای دارای ۲۱ فصل است و در ابتدای هر فصل آن جملهای زیبا از یک کتاب آورده شده است سپس، روایت سنکویچ در آن فصل شروع میشود.
موضوع این کتاب با مرگ آنماری(خواهر بزرگ نینا) شروع میشود، خواهری که در زندگی نینا اهمیت ویژهای داشته و وی در فصل بیست و یکم کتاب خواهرش را اینگونه معرفی میکند.«آنماری را میتوانم در قالبهای گوناگون وصف کنم: خواهر بزرگتر، دانشمند، زیبایی و دوست. همیشه او را ستایش کردم و عاشقش بودم.»
مرگ آنماری به دلیل سرطان سوالات بسیار زیادی را در رابطه با زندگی و جهان در ذهن نینا ایجاد میکند و او با غمی بزرگ مواجه میشود و او برای فرار از این غم برنامهای را برای خود تدارک میبیند و برنامه این بود: «یک سال هر روز یک کتاب»!
نینا در خانوادهای متولد شده بود که کتاب جزو لاینفک زندگی آنها بود؛ او در این رابطه در فصل اول کتاب مینویسد: «کتاب جزء جداییناپذیر زندگی ما بود. والدینم هر شب کتاب میخواندند؛ یا با صدای بلند برای ما یا در سکوت برای خودشان.» البته خود نینا نیز از کتاب به دور نبود و بارها در بخشهای مختلف کتاب به این موضوع اشاره میکند. هم او و هم خواهرانش از کودکی کتاب میخواندند و این روند تا بزرگسالی نیز برای آنها ادامه داشت حتی نینا زمانی که با قطار برای ملاقات خواهرش میرفت از این فرصت استفاده میکرد و کتاب میخواند.
نینا در تولد چهل و شش سالگی خود یعنی تقریبا در همان سنی که خواهرش فوت کرد برنامه «یک سال هر روز یک کتاب» را در شرایطی آغاز میکند مادر چهار فرزند است و مسوولیت سنگینی در خانه بر روی دوش او قرار دارد حتی نینا در گذشته برای اینکه به فعالیتهای منزل خود رسیدگی کند از شغل خود دست کشیده بود اما این بار قرار بود بر روی یک مبل بنفش بنشیند، هر روز یک کتاب بخواند، خلاصه و نقد آن را در سایتی برای دیگران به اشتراک بگذارد.
نینا در فصل هفدهم کتاب در خصوص برنامه یکساله کتابخوانی خود مینویسد: «همه ما رویدادهایی را تجربه کردهایم که زندگی را به قبل و بعد از آن تقسیم میکند؛ آن رویداد برای من مرگ خواهرم بود، مرگی پیش از موعد. در ماههای پس از مرگ آنماری، ایمان به آینده را کاملا از دست داده بودم. مرگ خواهرم را به عنوان علامتی تلقی میکردم که دیگر جهان در انتظار من نیست.
اما اشتباه میکردم در این برنامهی یکسال کتابخوانی متوجه شدم که «چراغ سبز جهان» هنوز هم برایم روشن است و با خواندن کتابها نه تنها به تجربیات جدیدی میرسیدم بلکه شخصیتها، مکانها و فضاها مرا به دورانی از زندگی میبردند که هنوز چشم امید به آینده داشتم.»
نینا سنکویچ در کتاب «تولستوی و مبل بنفش» خواننده را مجذوب کتاب خود میکند او به صورتی بسیار حرفهای تعداد زیادی کتاب را لابهلای داستان زندگی خود معرفی و پندی که از آن کتاب گرفته است را بیان میکند البته شاید گاهی از خواندن تعدادی زیادی از اسامی کتابها و نویسندگان خسته شوید اما بلافاصله روایتهای جذاب زندگی نینا -از مشکلات پدرش در جنگ تا روابط با خواهرانش- انرژی را به شما باز میگرداند.
او در پایان با این روش با غم بزرگ از دست دادن خواهرش کنار میآید و در فصل پایانی کتاب مینویسید: «تنها واکنش منطقی به اندوه و سوگ تداوم زندگی است. به زندگی ادامه دهید، اما نگاهتان را از گذشته برندارید، همیشه به یاد شخص از دست رفته باشید، اما به جلو حرکت کنید. برای آینده نقشه بکشید و هیجانات مثبت داشته باشید. احساس امید و هیجانتان را به کمک مهربانی، محبت، بخشش و همدلی نشان دهید.»
نینا پس از یکسال کتابخوانی نه تنها از این کار خسته نمیشود بلکه ادامه این کار را برای خود واجب میداند و در بند انتهایی کتاب مینویسد: «وقفهای که من لازم داشتم تمام شده است، روح و جانم درمان شدهاند اما از این به بعد به مدت طولانی این مبل بنفش را رها نخواهم کرد. هنوز کتاب های زیادی در این جهاناند که باید بخوانم، هنوز هم خوشبختی فراوانی در جهان است که من باید پیداش کنم و هنوز هم شگفتیهای زیادی در این جهان است که باید آشکارش کنم.»
در مجموع میتوان کتاب «تولستوی و مبل بنفش» را کتابی مناسب برای تمامی افراد دانست، کتابی که هر فرد کتابخوانی با هر سلیقهای باید یکبار آن را بخواند و از خواندن آن لذت ببرد.
دیدگاه