تریلوژی کرونایی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، علی علیزاده ازبری در یادداشتی نوشت:

• کرونا، این قاتل عدالتخواهِ دموکرات

کرونای قاتل، بی خبر از راه رسید. اقتصاد جهانی را بهم ریخت. سیاست، ورزش، آموزش و حتی فعالیت های مذهبی را هم تحت تاثیر قرار داد.قرنطینه نظامی را به سطح شهر های کشورهای مختلف آورد. مساجد و زیارتگاههای بسیار مهم را تعطیل کرد.کسادی وتعطیلی دامن بازارها را گرفت. کادر درمان و بهداشت جان برکف در صف مقدم مبارزه با این بیماری مهلک، جانانه به جنگ او رفتند و در راه حفظ سلامت مردم جان هم دادند.وصل ها منفصل شد. ترس و واهمه فراگیر شد.

اما این موجود میکروسکوپی با این همه قدرت تخریبی دو ویژگی بارز داشته و دارد عدالتخواه است و دموکرات .تعارف با هیچ شخص و گروهی ندارد.از ولایتی که مالک یک بیمارستان و مدیر یک بیمارستان مهم دیگر است را درگیر میکند تا علاءالدین که اجاره یک ماهه املاک او فقط  میلیاردها تومان میشود. برایش کشاورز روستایی و کارگر دور میدان های شهر، آیت الله و سیاستمدار و دانشمند فرقی ندارد. فقط وفقط خدا را شکر که کمتر دوروبرکودکان رفته است. از رئیس جمهور بزریل تا نخست وزیر بریتانیا و خانواده ملکه تا آن روستایی در یک نقطه دور از امکانات بهداشتی و درمانی را درگیر و مبتلا می کند. امریکا و آسیا و اروپا هم نمیشناسد. بعد از حدود یک سال هنوز هم ناشناخته، پرخاشگر، بی رحم و غیر قابل پیش بینی است گرچه تلاشهای علمی در حال نتیجه دادن هستند و واکسن در حال فراگیر شدن.

• معلمان و کرونا

به جرائت می توان ادعا کرد که بعد از کادر بهداشت و درمان آموزش و پرورش بیشترین چالش و درگیری را با موضوع کرونا داشته و دارد. مدرسه ها تعطیل شدند اما معلمان آموزش را تعطیل نکردند. حتی جلوتر از وزارتخانه دست بکار شدند. دوره دوره مدرن است با وجود همه نابرابری های اجتماعی باید دست بکار شد. باید از هر آنچه که دم دست هست بهره گرفت و فاصله را کمتر کرد. پیام رسانهای مختلف که الان بین مردم رایج است بکار گرفته میشوند. گروهها و کانالهای مختلف ایجاد می گردد. تلوزیون هم به کمک آمده است. تدریس معلمان را از شبکه آموزش و چهار پخش میکند.از تلفن هم بهره گرفته میشود. یک معلم به تنهایی  ۱۲۰۰ دانش آموز را در کانال فضای مجازی بدنبال خود می کشد و آموزش می دهد. آن یکی Live تدریس میکند. گروههای آموزشی دست بکار شده اند تولید محتوا می کنند. از مدرسه ای کوچک که معلمان آن بیش از ۲ میلیون تومان برای دانش آموزان خود شارژ خریدند تا معلمی که عینکی می شود از بس در صفحه کوچک مویابل برای عزیزان و گلهای جان درس می دهد با هزار تا مشترک،از معلمی که روی تخت بیمارستان به تعهد خود پایبند است تا معلمی که از یخچال خانه خود بعنوان تخته کلاس استفاده میکند.از مصاحبه کننده ای که با شنیدن حقوق سه میلیون تومانی معلم نمی تواند تعجب خود را پنهان بکند! تا وزیری که مصاحبه میکند ،سخنرانی می کند، بخشنامه می دهد و  این در و آن در میزند تا بتواندکاری بکند،همه در حال تکاپو هستند.

یادمان باشد مدرسه تعطیل نیست آموزش تعطیل بردار نیست انتقال آموزش باید صورت بگیرد. ما فقط امکان حضور دانش آموز در مدرسه را نداریم.

 وسط های کار وزارتخانه دست بکار شد خواست کاری بکند کارستان ،شبکه ای راه اندازی کند داخلی که  امکان برنامه ریزی هفتگی در آن و تدریس کلاس به کلاس برای دانش آموزان و معلمان فراهم شود. گرچه شاد ما را خیلی  دلشاد نکرد اما کم کم راه افتاد و رضایت نسبی را کسب کرد.

آموزش تلوزیونی خوب است حتی برای معلمان ،روشهای مختلف تدریس را می بینند و مقایسه میکنند.خلاصه اینکه تلوزیون،شبکه مجازی،تولید درسنامه به صورت DvD یا بسته آموزشی کاغذی،تلفن و… از هرچه که دم دست بود استفاده شد. تلاش و تلاش و تلاش شد. معلمان آرام ننشستند. دم در خانه های دانش آموزان هم رفتند.اوضاع که آرامتر شد کم کم، یکی یکی دو تا دو تا ،حضوری و در فضای باز ،با رضایت اولیاء، دانش آموزان را به مدرسه آورده و تدریس حضوری هم انجام دادند.مدیر مدرسه ای گفت حالا ما دیگر ۲۴ ساعته شده ایم. تدریس تا ساعات پایانی شب هم ادامه دارد.

حرف تلخ برخی اولیا را هم تحمل کردند. دغدغه مردم را هم دارند به دنبال تامین پول کتاب و هزینه بسته های اینترنتی دانش آموزان هم بودند . همه اینها برای این بود که فقط قسمتی از کاستی ها و عقب ماندن ها جبران شود. گرچه هیچ چیز جای کلاس و حضور فیزیکی و مواجه رودروی معلم و دانش آموز را نخواهد گرفت همه اینهایی که نام برده شدند قبلا وسیله کمک آموزشی در کنار تدریس حضوری بودند فعلاً برای کاهش فاصله ایجاد شده گزینه های در دسترس هستند و چاره ی دیگری نیست و موضوع نگران کننده اینکه این ماجرا ادامه دار بوده و این رشته سردراز دارد…

نتیجه اینکه جامعه باید قدردان معلمان باشد. معلمانی که با همان واهمه های باقی مانده و ادامه دار حالا با دستور مقامات بالاتر در مدرسه ها حاضر شده اند و در صف مقدم هم مبارزه با کرونا و هم مبارزه با جهل و بیسوادی که جامعه را تهدید میکند استوار ایستاده اند.

• کرونا، فضای مجازی و تغییر سبک زندگی

دوستی دارم که دائم ورد زبانش این ضرب المثل است که امان از دوغ لیلی، ماستش کم بود آبش خیلی،

حالا این فضای مجازی دقیقا مصداق همان ضرب المثل است که راستش کم است و دروغش خیلی . در دسترس بودن فضای گسترده و همه گیر مجازی این امکان را به همه می دهد که هرآنچه را در دل، سر یا در شکم !! دارند در این فضا به اشتراک بگذارند. حکم بدهند.قضاوت بکنند. نظر خود را تحمیل بکنند و اصرار هم داشته باشند که هرآنچه می گویند و می نویسند درست است و دیگران هم باید که بپذیرند. اهالی حاضر در گروهها و کانال ها هم خیلی حرفه ای نیستند. حرفه ای نمی خوانند و حرفه ای فکر نمی کنند.

حالا این فضای درندشت و کرونای مهاجم همراه شده اند تا دوغ لیلی بیشتر آبکی بشود! چه ماجراها که کرونا و فضای مجازی نداشتند! داستانهایی از منشاء کرونا و طبیعی یا ساختگی بودن آن، کشف دارو و درمان کرونا،تقابل طب سنتی و مدرن، کوبیدن بر طبل  تئوری توطئه و اتهامات متقابل چین و امریکا، اصرار ترامپ به متهم کردن چین واتهامات متقابل  روس به امریکا و چین به هر دو و ایضاً اتهامات ایران به هر سه! انتشارآمار متناقض از  قربانیان  کوید ۱۹، اپیدمی واهمه و ترس با کمک این فضا و اخبار ضد و نقیض فراوان. که همه اینها در ایجاد جو ناامنی و نارضایتی در جامعه و افزایش بیکاری و به تبع آن افزایش جرایم در فضای مجازی،ایجاد جو بدبینی نسبت ‌به ‌مسئولین‌ کشوری موثر بودند.

با این همه نکات مثبت فراوانی هم داشت. فضای مجازی جای خالی مواجه حضوری را پر کرد به اطلاع از احوال همدیگر در زمان  قرنطینه کمک کرد، ابراز همدری و ادای تسلیت بر فوت شدگان را مسیر کرد. امروزه کرونا بیش از هر چیز دیگری جامعه بشری را به سمت دیجیتالی شدن و درواقع به سمت دنیای مجازی سوق داده است. پیش از کرونا، فضای مجازی داشت آرام آرام همه عرصه‌های زندگی بشری را فتح می‌کرد اما آنچه کرونا با خود به ارمغان آورد سرعت بخشیدن چند برابری به این جریان بود. در واقع پرتاب به جلو بود. کرونا به این ماجرای دیجیتالی شدن زندگی بشر شتاب مضاعف بخشید. اقتصاد دیجیتالی، آموزش دیجیتالی و تحصیل مجازی، خریدوفروش، مشاوره های مختلف از جمله پزشکی، انجام امور اداری به کمک این فضا و رونق دورکاری و… همه اینها یعنی سرعت بخشیدن به تغییرات سبک زندگی.

انتهای زمستان سال پراضطراب ۱۳۹۹