واکنش انجمن اوتیسم به حادثه «سرای مهربانی» در رشت
مدیرعامل انجمن اتیسم ضمن تشریح ماجرای “سرای مهربانی” و انتقاد از انتشار دوباره کلیپ آزار کودکان اتیسم که مربوط به سال گذشته بوده، از سازمان بهزیستی خواست تا دورههای نظارت خود بر این مراکز را کوتاه و قویتر کند و از کارشناسانی کمک بگیرد که عاشق کار با کودکان اتیسم هستند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، سعیده غفاری با انتقاد از نحوه انعکاس اخبار مربوط به کلیپ آزار کودکان اتیسم در یکی از مراکز نگهداری این کودکان، اظهار کرد: برخی از تیترهایی که درباره این موضوع زده شد به نفع هیچ کس نبود، به جز کسانی که هدفشان از ارسال این کلیپ رساندن آن به دست صداهای خاص در خارج از کشور و کوباندن سیستم بود. در گزارش بعضی رسانهها مراکز اتیسم سلاخ خانهای نشان داده شدند که کارشناسان آن در حال کتک زدن بچههای اتیستیک هستند؛ در صورتی که به این شکل نیست. خانواده اتیسم امروز نیاز به آرامش دارد. آنها به اندازه کافی تحت فشار نگهداری از کودک خود هستند، سعی نکنیم آنها را مضطرب کنیم.
وی با بیان اینکه ما از پیگیری بهزیستی در این مورد حمایت میکنیم، افزود: مسوول مربوطه در سازمان بهزیستی شبانه این موضوع را پیگیری کردند. از این سازمان درخواست میکنیم دورههای نظارت خود بر این مراکز را کوتاهتر و قویتر کنند. علاوه بر آن آموزشهای وسیعتری ارائه دهد و از کارشناسانی کمک بگیرد که عاشق کار با کودکان طیف اتیسم هستند.
مدیرعامل انجمن اتیسم همچنین اضافه کرد: در چند سال اخیر حس مسئولیت پذیری در حوزه اتیسم در میان دستگاههای مربوط به این حوزه به شدت افزایش پیدا کرده است. اگر خانوادهها و کارشناسان مواردی مانند این کلیپ را مشاهده کردند، در صورتی که امکان ارسال آن را برای سازمانهای مسئول ندارند، میتوانند آن را برای انجمنهای مرتبط بفرستند که داخل ایران فعالیت میکنند و کاملا از جو و شرایط فعلی آگاه هستند. اگر به نتیجه نرسیدند و خود ما پاسخگو نبودیم شاید قدم بعدی این باشد که آن را به دست صداهای دیگر برسانند.
غفاری افزود: همان شب که این کلیپ از شبکه بیگانه پخش شد تمام کارشناسان و مسئولان انجمن اتیسم پیگیر این موضوع شدند. در انعکاس این کلیپ به شدت اغراق شده و انتشار آن به قصد همسویی نبوده است. کلیپ متعلق به اردیبهشت و خرداد سال ۹۶ است. این موضوع همان زمان توسط خانوادههای کودکان پیگیری شده و مسئولان بهزیستی استان گیلان نیز از این مرکز بازرسی کردهاند. در نهایت با مربیان خاطی به شدت برخورد شده و مدتی از کار برکنار شدند.
وی با اشاره به بخشنامه انجمن اتیسم به شعب خود در سراسر کشور برای بازدید از مراکز نگهداری از کودکان طیف اتیسم، تصریح کرد: بعد از این اتفاق انجمن اتیسم به تمام شعب خود در سراسر کشور بخشنامهای ارسال کرد تا کارشناسان آن از مراکز نگهداری کودکان طیف اتیسم و حتی نقاطی که این کودکان در کنار کودکان کم توان ذهنی نگهداری میشوند، بازدید و گزارش کتبی خود را به انجمن ارسال کنند.
مدیرعامل انجمن اتیسم گفت: مرکز یاد شده در حال حاضر به فعالیت خود ادامه میدهد و کارشناسان دفتر انجمن اتیسم در رشت نیز تاکنون دو بار از آن بازدید کردهاند. مدیر آن نیز تلاش کرده است استانداردهای جدیدی را بر اساس آموزشهای بهزیستی اجرا و کارشناسان جدیدی استخدام کند.
نگرانی از افزایش سن کودکان طیف اتیسم و افزایش مشکلات
غفاری با اشاره به ورود کودکان طیف اتیسم به دوره بزرگسالی و افزایش مشکلات خانوادههای آنها، ادامه داد: ما به تمام سازمان های دولتی هشدار میدهیم کودکان طیف اتیسم در حال رسیدن به سنی هستند که خانواده آنها به صورت مرتب درخواست میکنند مراکز نگهداری از این کودکان ایجاد شود. ساخت این مراکز مقرون به صرفه و مطابق علم بهداشت روان و علم روز اتیسم نیست؛ به همین دلیل توصیه میکنم غربالگری، تشخیص زیر پنج سال و مداخله به هنگام باید جدی گرفته و آغاز شود.
وی تصریح کرد: در حال حاضر سوال بزرگ ما این است که با این شرایط باید برای خانوادهها چه کرد. ما گاهی با بزرگسالانی از طیف اتیسم روبرو میشویم که خانواده و مراقب آنها مجبور میشوند از خود در برابر آنها دفاع کنند. با توجه به این موضوع دولت ناچار است حداقل دو یا سه مرکز جامع اتیسم را در مراکز استانها ایجاد کند، بخشی از این مراکز نیز به محلی برای نگهداری از این کودکان اختصاص یابد.
وی با تاکید بر اینکه ما نیروی کارشناس کافی در زمینه کار با کودکان طیف اتیسم نداریم، بیان کرد: اتیسم سه طیف اختلال شدید، متوسط و خوب دارد. شرایط آموزش برای کودکان طیف شدید این اختلال، بعد از بلوغ به دلیل تغییرات هورمونی که در بدن اتفاق میافتد به شدت مختل میشود. همچنین به دلیل مشکلات حسی و آموزش ندیدن در دوره کودکی، نگهداری از آنها برای خانوادهها گاهی غیر ممکن میشود. امروز رویکرد دنیا راهاندازی مراکز نگهداری از کودکان اتیستیک نیست؛ چون آنها باید در دل خانواده و جامعه باشند. نباید این کودکان را منزوی نگهداشت و در مراکزی به خصوص شبانهروزی نگهداری کرد.
دیدگاه