خداحافظی نایب قهرمان جهان با دنیای وزنه‌برداری
دارنده مدال نقره وزنه‌برداری جهان گفت: خداحافظی از ورزش حرفه‌ای در ۲۶ سالگی واقعاً تلخ است، اما احساس می‌کنم در مربیگری هم می‌توانم حتی خیلی موفق‌تر از زمان وزنه زدن باشم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، بهادر مولایی، دارنده مدال نقره دسته فوق سنگین وزنه‌برداری جهان در سال ۲۰۱۳ بعد از اینکه موفق نشد، نظر مثبت شورای فنی تیم ملی را برای حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو را جلب کند با ناراحتی اقدام به ترک اردوی تیم ملی کرد و با ماشین شخصی همراه پدرش و پدربزرگش عازم مازندران شد.این آشفتگی روحی باعث شد تا وی در مسیر جاده با تصادفی وحشتناک روبرو شود و با مصدومیتی جبران ناپذیر عملا شانس ادامه کار در دوران قهرمانی را از دست بدهد.
هرچند مولایی در این مدت سعی کرد بار دیگر بازگشتی باشکوه به دنیای قهرمانی داشته باشد، اما با فاصله گرفتن رقبا و از سوی دیگر اضافه شدن مدعیان جدید به دسته فوق سنگین تیم ملی و همچنین تشدید مصدومیتش، تصمیم به خداحافظی از دنیای قهرمانی و حضور در عرصه مربیگری گرفت.
مولایی قصد دارد از این پس تنها در عرصه مربیگری فعالیت کند.
بهادر مولایی در گفت‌وگویی درباره کناره‌گیری‌اش از دنیای قهرمانی وزنه‌برداری گفت: متأسفانه بعد از تصادفی که کردم با وجود پیگیری روند درمانی و تمرینات، نتوانستم آنطور که می‌خواهم خودم را برای وزنه‌زدن آماده کنم و سرانجام تصمیم گرفتم از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم چون آرنج دست چپم خیلی اذیت می‌کرد.
وی در پاسخ به این سوال که بعد از حضورش به عنوان مربی ادواری در اردوی تیم ملی نوجوانان آیا به صورت جدی قصد ورود به عرصه مربیگری را دارد؟ گفت: با دعوت سرمربی تیم ملی یک دوره ۵۰ روزه در کنار نوجوانان کار کردم که احساس می‌کنم نظر کادر فنی مثبت بود. فعلاً در خانه هستم و در باشگاه به شاگردانم تمرین می‌دهم و هر زمانی که فدراسیون بخواهد آماده خدمت در تیم ملی هستم.
دارنده مدال نقره وزنه‌برداری جهان در پاسخ به این سوال که خداحافظی از دنیای قهرمانی در این سن سخت نیست و آیا می‌تواند در عرصه مربیگری هم موفق باشد یا نه، گفت: مصدومیت اجازه ادامه وزنه زدن به من نداد؛ خداحافظی از ورزش حرفه‌ای در ۲۶ سالگی واقعاً تلخ است، اما احساس می‌کنم در مربیگری هم می‌توانم حتی خیلی موفق‌تر از زمان وزنه زدن باشم چون مربیگری را از وزنه زدن بیشتر دوست دارم.
مولایی تصریح کرد: خوشبختانه در دورانی هم که در اردوی نوجوانان بودم عملکرد مثبتی داشتم و نظر ورزشکاران و کادر فنی هم مثبت بود. تمام تمرکزم کمک به استعدادهای کشورم و در اختیار گذاشتن تجربیاتم برای موفقیت وزنه‌برداری است تا هرچه یاد گرفته‌ام به آنها نیز بیاموزم. از روز اول که به اردو رفتم تا روز آخر که حدود ۵۰ روز به طول انجامید شاهد افزایش خوبی در رکوردهای بچه‌ها بودیم و از نظر مربیان راضی‌کننده بود. اگر فدراسیون صلاح بداند حاضرم به عنوان مربی تمام وقت با تیم ملی همکاری کنم. مدرک مربیگری درجه یک ملی را دارم، اما اگر باز هم لازم باشد در کلاس‌های مربیگری شرکت خواهم کرد.
عضو پیشین تیم ملی درباره کاهش سهمیه‌های وزنه‌برداری ایران در المپیک گفت: از شنیدن این خبر تعجب کردم چون کار برای ما خیلی سخت می‌شود. با این حساب تمام فشار روی بچه‌هاست و انتخاب را برای کادر فنی سخت می‌کند. حداقل باید ۴ سهمیه در مردان به ما بدهند چون همین الان هم ۵-۶ مدعی اصلی کسب مدال در تیم ملی داریم که قطعاً کاهش این تعداد به ایران ضربه خواهد زد.
دیدگاه