بن بست سلبریتیسم

سلبریتی از آن دست واژگانی است که این روزها با گسترده شدن چتر رسانه های اجتماعی زیاد به گوش می رسد. حکایت ما آدم های غرق شده در دریای عمیق فضای مجازی که اصلا به دنبال ناجی برای رسیدن به ساحل امن نمیگردیم و یکه و تنها در این فضا دست و پا می زنیم. سلبریتی شدن آسان است و به شخصی اطلاق می شود که در هر زمینه ای دارای شهرت و سرشناسی در جامعه باشد. به عنوان مثال از دید جامعه ایرانی از رییس جمهور ایالات متحده گرفته تا وحید خزایی هر دو در زمره سلبریتی ها قرار می گیرند! در گذشته سلبریتی شدن و پیداکردن جایگاه اجتماعی منوط به فعالیت و کسب شهرت در عرصه های ورزش، سیاست، هنر و… بود اما امروز به مدد شبکه های اجتماعی یک شخص می تواند با سلفی های عجیب و بروز حتی رفتارهای غیرقابل پذیرش و انتشار آن در این شبکه ها، یک شبه بر صندلی سلبریتی ها جلوس کند و مورد توجه عموم قرار گیرد.

آسیب این نوع کسب شهرت این است که فرد مورد توجه، اوایل کلاف سردرگمی را به دور خود احساس می کند. جایگاهی که به یکباره و با عوامل گاها ناخواسته ای همچون انتشار تصاویر خصوصی و نظایر آن، با موج وسیعی از مخاطبان مواجه می شود، بدون اینکه خلاقیتی در کسب آن بکار برده باشد و پس از آن شروع می کند به بهره جستن از این انگشت های اشاره به سوی خود تا نامش بر سر زبان ها تداوم داشته باشد؛ اظهار نظر می کند، فیلم برداری می کند، زیر سوال می برد و هر کاری که نوک پیکان رسانه ها را در مقابل او قرار دهد.

نکته قابل تامل دیگر، نگاه تماما سرگرمی و فان به کارکرد شبکه های اجتماعی است و کاربرانی که فقط با رویکرد تفریحی به این رسانه ها ورود می کنند و فالوئر و مخاطب اشخاصی می شوند که برای چند ثانیه آن ها را بخنداند و به نوعی سرشان را گرم کند. ماحصل این رویکرد ترغیب هر شخصی برای حضور در راس این شبکه هاست و افراد با کمی جسارت و بدون لحاظ کردن درک و شعور اجتماعی پای در این فضاها میگذارند و به چهره ای اثر گذار در رسانه های اجتماعی بدل می گردند.

البته خطابه این نقد تنها سلبریتی های فاقد هویت اجتماعی نیستند و اشخاصی را هم شامل می شود که شهرت خود را مدیون تمایل حاد اعضای جامعه به حاشیه پروری هستند و به عنوان مثال هنر خود را برای رسیدن به سایر اهدافشان قربانی می کنند. حکایت خواننده زیرزمینی که میخواهد فوتبالیست شود و با ظاهر تماما خالکوبی کنار کاندیدای ریاست جمهوری جلوس می کند و در جشن قشر سیاسی خاص حضور می یابد و سایر مسائل که در این چند وقت اخیر نمونه اش را به وفور دیده ایم. حتی سلبریتی ممکن است روزی قاتل شود که این روزها بحث ارتکاب قتل یک خواننده رپ بدلیل مسائل خانوادگی بر سر زبان ها جاریست.

سلبریتی و سلبریتیسم حکایت بن بستی است که برای بسیاری راه بازگشتی بدنبال نخواهد داشت و کاربران رسانه های اجتماعی یا به نوعی سلبریتی سازان باید درک کنند که چه کسانی را به عنوان یک فرد سرشناس در جامعه معرفی می کنند و باید دانست که این ها شور و هیجانات جامعه امروز است و این جایگاه های مجازی ماندگار نیست و همانند بسته شدن یک اکانت اینستاگرام، نام آن ها نیز از ذهن ها محو خواهد شد.

ایمان رنجکش

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.