قمار محافظه کاران در بریتانیا به شکست انجامید

خانم ترزا می، نخست وزیر بریتانیا، از روزی که بر سر کار آمد با برگزیت (Brexit) (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) دوران پر چالش را شروع کرده بود و یکی از برنامه های اصلی وی، به دست گرفتن اکثریتی قابل قبول در پارلمان بود تا با دستی بازتر و قدرت چانه زنی بیشتری بتواند در نشست ها و مذاکرات برگزیت حضور پیدا کند. برای این منظور درخواست انتخابات پارلمانی کرد و به امید کسب اکثریتی بهتر وارد کارزار انتخاباتی شد که بر خلاف تصور محافظه کاران بریتانیایی و حتی اعضای حزب کارگر، کرسی های بیشتری را از دست داد.
حزب کارگر موفق شد چند کرسی را از حزب ملی گرای اسکاتلند و چند کرسی را از محافظه کاران پس بگیرد که کار را برای توری ها (محافظه کاران) حتی برای تشکیل دولت ائتلافی هم سخت کرده است.
پارلمان معلق (hung parliament) زمانی شکل می گیرد که هیچکدام از احزاب موفق به کسب اکثریت نشوند و تصمیمات در داخل پارلمان هرگز در درون یک حزب به نتیجه نرسد و برای اخذ رأی کافی، نیاز به همراهی یک حزب دیگر ضروری باشد و در سیستم که دموکراسی پارلمانی است تشکیل دولت هم فقط در صورت کسب اکثریت پارلمان یا ائتلاف با یکی از احزاب کوچکتر است.
از سال ۱۹۴۵ تا ۲۰۱۰ در تمامی انتخابات ها، یکی از دو حزب اصلی موفق به کسب اکثریت شده بودند و نیازی به تشکیل دولت ائتلافی نبود که در ماه می سال ۲۰۱۵ خانم می به عنوان لیدر حزب محافظه کار موفق به فتح ۳۳۰ کرسی پارلمان بریتانیا تشکیل دولت شد.
در شرایطی که هیچ حزبی موفق به کسب اکثریت نشد، نخست وزیر مستقر شانس بیشتری برای تشکیل دولت دارد و در صورتی که خانم می با توجه به ضعف در مدیریت حزب و از دست دادن قدرت در پارلمان استعفا بدهد، جرمی کوربین می تواند نسبت به تشکیل دولت اقدام کند. موضوعی که شاید کمتر به آن پرداخته شده است، عدم ضرورت تشکیل دولت ائتلافی است. هریک از احزاب محافظه کار یا کارگر می توانند بدون ائتلاف با دیگر احزاب کوچکتر اقدام به تشکیل دولت کنند و حتی هیچ سهمی هم در کابینه به حزب ائتلافی ندهند اما در این صورت تنها باید بر روی رأی اعتماد احزاب کوچکتر با توجه به لابی گری هایی که برای پیش برد برنامه های آن حزب صورت می گیرد، حساب باز کنند که این شکل از دولت خیلی نمی تواند ثبات داشته باشد. شکل دیگر آن وجود ائتلاف با احزابی است که مجموع آرای دو حزب باز هم اکثریت را پوشش ندهد که در آن صورت هم برای هر تصمیم در پارلمان، مجبور به گرفتن رأی اعتماد بخشی از دیگر نمایندگان خواهند شد.
حال با توجه به دعوت خانم می برای داشتن حمایت بیشتر مردم و پارلمان بریتانیا در مذاکرات برگزیت و کنار کشیدن در صورت عدم کسب حمایت، باید منتظر ماند و دید آیا محافظه کاران حاضر خواهند شد قدرت را به حرق رقیب واگذار کنند یا خانم می مجبور خواهد شد با یکی از احزابی که چندان مواضع موافقی با محافظه کاران در مورد خروج از اتحادیه اروپا ندارد، برای تشکیل دولت مذاکره کند؟
لیبرال دموکرات ها که یکی ازگزینه های ائتلاف می توانند باشند، از اساس با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا مشکل دارند و قطعا نمی توانند با محافظه کاران همراه شوند. حزب کارگر که خود دارای اکثریت است و حزب ملی گرای اسکاتلند هم مشکل ریشه ای با محافظه کاران بریتانیا دارد و تنها حزبی که خانم می می تواند روی آن حساب کند، حزب ایرلند شمالی است که با برگزیت موافق است که به نظر تجمیع این دو جمع برای تشکیل دولت اکثریت کافی نخواهد بود.
بریتانیا می تواند دستخوش تغییرات بیشتری شود و گفتگوهای هفته ی آینده اتحادیه ی اروپا و بریتانیا با توجه به نتیجه انتخابات می تواند به تعویق بیوفتد تا ببینیم چه کسی سخنرانی ملکه را برگزار خواهد کرد.

سام سکوتی بداغ

 پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا : انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.