چرا ثابت‌قدم ادامه کار را دیگر میسر نمی‌داند

پس از آخرین جلسه شورای اسلامی شهر رشت، خبری غیر منتظره بر روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت با این مضمون که شهردار رشت در واکنش به سوالات تکراری شورا گفته که ادامه کار با شرایط فعلی میسر نیست.
تمام کسانی که ثابت‌قدم را از دور و نزدیک می‌شناسند، عطش او برای کار و اهمیتی که برای زمان قائل است را می‌دانند و احتمالاً برای این عده باورکردنی نیست فردی که هیچگونه نسبتی با خستگی ندارد، امروز خسته شود و عطای کار را به لقایش ببخشد.
هرچند خبر استعفای احتمالی شهردار رشت بسیار کوتاه بود و تنها به دو سطر کوتاه خلاصه می‌شد اما در این دو سطر که ادعا شده حرف‌های شهردار است، کلیدواژه‌هایی وجود دارد که دقت در آنها می‌تواند ما را به سرمنشاء این اتفاق رهنمون کند.
جلسه روز سه شنبه شورای شهر رشت، در حالی برگزار شد که طرح سوال از شهردار رشت در جلسه‌ی گذشته رای آورده بود و دکتر ثابت‌قدم باید در این جلسه حضور پیدا می‌کرد تا به سوالات اعضای شورای شهر پاسخ دهد.
اولین نکته‌ی قابل تاملی که در این طرح سوال ذهن آدم را مشغول می‌کند، این است که شورای چهارم با وجود اینکه سه بار شهردار رشت را به میز استیضاح کشانده و هر بار رای به ابقای او داده‌ است، تنها کمتر از دو ماه مانده تا پایان دور چهارم و آغاز به کار دور پنجم، با کدام توجیه بار دیگر لایحه‌ی طرح سوال از شهردار را مطرح کرده تا بار دیگر شاهد برگزاری جلسه‌ی استیضاح باشیم.
با فرض بر اینکه دغدغه‌های شورای شهر دغدغه‌های به جایی باشد و باز هم با فرض بر اینکه اعضای شورای شهر منافع شهر را در استیضاح ثابت‌قدم می‌دانند، با توجه به اینکه کمتر از دو ماه دیگر به طور خودکار دوره‌ی کاری شهردار رشت به اتمام می‌رسد، جای سوال و تامل دارد که این طرح سوال و بحث استیضاح چه سودی جز حواشی متداول چهار سال گذشته برای شهر خواهد داشت؟ و با برکناری شهردار که هدف قانع نشدگان است، قرار است در این مدت کوتاه چه معجزه‌ای رخ دهد که به نفع شهروندان باشد؟
اما با نگاهی به فرض نخست، ردپای دغدغه‌های شورا را در سوالات مطروحه اعضاء می‌شود دنبال کرد. مهمترین نکته در این سوالات که اتفاقاً رنجش شهردار رشت را فراهم آورده، طرح سوالات تکراری‌ای است که بارها و بارها ثابت‌قدم به آنها پاسخ داده است. نکته عجیب در این است که در سه جلسه‌ای که به برگزاری جلسه‌ی استیضاح ثابت‌قدم ختم شده، عیناً همین سوالاتی که امروز شاهد پاسخگویی شهردار به آنها بودیم، مطرح شده بود.
در جلسه استیضاح شهردار رشت که در بهمن ماه سال ۹۵ برگزار شد، سوالاتی نظیر حقوق نیروهای شهرداری، بیمه تأمین اجتماعی، بحث آسفالت معابر و خیابان های رشت و جمع‌آوری بانک شهر مطرح شد که در جلسه امروز نیز عیناً این ۴ سوال به اضافه موضوع تفریغ بودجه یک‌بار دیگر به پرسش گذاشته شد.
با توجه به اینکه از جلسه‌ی استیضاح گذشته، کمتر از ۴ ماه می‌گذرد و شهردار رشت بارها به این پرسش‌ها چه در جلسات شورا و چه در رسانه‌ها پاسخ داده، دلایل برگزاری جلسه‌ی استیضاح در این مدت کوتاه با همان سوالات تکراری چه می‌تواند باشد؟ آیا این مسائل جز هدر دادن وقت شهر و کم کردن شتاب توسعه رشت، عاید دیگری به همراه دارد؟
حجت جذب در این جلسه خطاب به شهردار رشت گفت:«پاسخ‌های شما را یا اعضای شورا نمی‌فهمند، یا مردم نمی‌فهمند یا رسانه‌ها». اتفاقاً آخرین نشست خبری شهرداری که با حضور اکثر رسانه‌ها برگزار شد، همین صحبت‌ها مطرح شد و واکنش‌ رسانه‌ها کاملاً برخلاف ادعای جذب بود.
مایه گذاشتن از نفهمیدن رسانه‌ها و مردم قطعاً فرار رو به جلوی جذب است که هرگز در جلسات گذشته قانع نشده یا نخواسته قانع شود. اما قطعاً وقتی طرح استیضاح شهردار سه بار با همین سوالات رای نمی‌آورد، بدین معنی است که پاسخ‌های شهردار مورد قبول اعضای شورا بوده و ادعای جذب به نوعی مصادره به مطلوب کردن شورا و توهین به خرد جمعی است.
البته ناگفته نماند که در تمام بارهای قبلی جلسات طرح سوال، اعضایی بودند که هرگز قانع نشدند و اگر دقت کنیم، نام قانع نشدگان به جز رفیعی نوده طی دو سال گذشته هرگز تغییر نکرده است و به نظر می‌رسد پاسخ‌ها هرچه که باشد، قرار نیست اصلاً قرار نیست این افراد قانع شوند. بدیهی است در جایی که قرار است خرد جمعی حاکم باشد، کار کردن در شرایطی که یک عده اصل را بر قانع نشدن گذاشته‌اند، چیزی بیش از خستگی به همراه خواهد داشت.

نادر رضامنش

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.