یاد یار؛جستاری از همسر مهندس میر افشین نیاکویی

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند

جاوید یاد مهندس میر افشین نیاکویی در یک خانواده مذهبی، روحانی و فرهیخته و از نوادگان حجه السلام و المسلمین سید محمد علی نیاکویی در اردیبهشت ۱۳۴۸ در شهر رشت چشم به جهان گشود. او در سن ۱۷ سالگی و در سال ۱۳۶۵ از دبیرستان دکتر شهید بهشتی رشت فارغ التحصیل گردید و در همان سال در دانشگاه پلی تکنیک تهران در رشته مهندسی پذیرفته شد.

در دوران دانشجویی به دلیل هوش سرشاریی که داشت مورد توجه استاتید برجسته خود نظیر دکتر لیل آبادی و مهندس طاحونی قرار گرفت. در آن سال ها با حداقل امکانات رایانه ای توانست تاثیراتی شگفت در زمینه طراحی و محاسبات برجای بگذارد. مهندس میر افشین نیاکویی بی دریغ آموخته هایش را در اختیار دیگران قرار می داد و بدون چشم داشتی خدمت می کرد. او انسانی صادق و راست کردار و نوع دوست و افق نگاه اش صرفا در جهت کسب رضایت الهی و خدمت به هم نوع انش بود. که یاد خنده هایش در تمام ذهن ها حک گریده است. به یاد دارم بارها جمله ای را که استادش جناب آقای مهندس طاحونی به ایشان گفته بود تکرار می کرد که نیاکوئی؛ ایران نیاکو را با تو شناخت.

مهندس میر افشین نیاکویی بعد از ۲۰سال دوری از زادگاه اش، سرانجام با رزومه ۵ هزار طراحی در ایران و خارج از ایران و خدمت به نظام جمهوری اسلامی ایران در امر محاسبات و طراحی و عمرانی در وزارت دفاع، هوا فضا ، اماکن ورزشی ، صنعت ، جهت اشتغال زایی و پیش برد تکنولوژی برتر دانش خود ، به گیلان بازگشت تا خدمت خود را در ساخت و ساز به سبک نوین و مرتفع سازی ادامه دهد.

اولین ساختمان بلند مرتبه رشت توسط شرکت طرح و سامان به نام ساختمان پزشکان بوسار واقع در پل بوسار و دومین ساختمان مسکونی آقای رستگار در بلوارسمیه گلسار را طراحی نمود که با مخالفت های سازمان نظام مهندسی استان گیلان بدلیل مرتفع بودند مواجه شد اما با استدلال های فنی و تخصصی توانست تاییدیه سازمان نظام مهندسی استان گیلان را دریافت نمودند و از آن زمان ساخت آپارتمان های بلند مرتبه در استان گیلان به ویژه با کارخانه ای که در سال ۱۳۸۴ تاسیس کرد و به سیستم پیچ و مهره ای معروف شد رایج گردید که بلندترین آن در استان گیلان ، ساختمان ۲۲ طبقه در منطقه آزاد انزلی و ۱۴ طبقه در شهر رشت و با سیستم پیچ و مهره ای و توسط شرکت شرکت سوله سرا که متعلق به ایشان بود ساخته شد.

ایشان با همه خدماتی که کرده بودند و حداقل در هر خیابان رشت و شهرهای گیلان و دیگر شهرهای کشور یک یادگاری از او به جای مانده است ، به رغم نامهربانی ها ، عاشق گیلان بود و تمامی ساعات فراغتش را در کلبه ای در منطقه تتکابن رستم آباد ، کشاورزی ، باغبانی و دامداری می کردند.

افسوس و هزار دریغ و آه، چشمان حریص و حسود برخی از فرصت طلبان ، موجب آزردگی او شد و شیرینی زندگی او را در سن ۴۳ سالگی به تلخی کشاند و در ۲۱ تیر ماه ۱۳۹۲روز جمعه سوم رمضان ۱۳۹۲ غریبانه و در کمال ناباوری به دیار باقی شتافت و ما را تا ابد داغدار نمود.

۲۱ تیر ۱۳۹۵ در شرایطی گرد هم می آییم تا از عزیزی یاد کنیم که سه سال پیش و به شکل ناباورانه ای ما را ترک گفت، دانش او چراغ فروزانی است که رنگ زوال و خاموشی نمی گیرد حلم و فروتنی او آویزه لسان ما و خاطره لبخند مهربانش همواره همراه ما خواهد بود.

یادش نو و خاطراتش گرام و امید به دیدارش زنده باد.

از رفتن تو، از نبودنت، گویی صد سال گذشت و چه تلخ و با چه ویرانی گذشت

نبض زمین کند، ضربان زمان کند تر شد و گذر زمان بی تو چه دشوارتر

تونبودی و ندیدی که اندوه ندیدنت تا کجا بود ، هست

زهرا زاد رفیعی مقدم

گفتنی است مراسم یادبود سومین سال درگذشت مهندس «میرافشین نیاکوئی» روز دوشنبه ۹۵/۰۴/۲۱ از ساعت ۱۸ الی ۱۹ در مزار او برگزار می شود.

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.