پنجم خرداد روز حمایت است نه حقارت

پنجم خرداد مصادف با روز ملی حمایت از خانواده های زندانیان در حالی گرامی داشته می شود که این خانواده ها در معرض آسیب های اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، روانی قرار دارند.

نامگذاری این روز سند گویایی بر ضرورت حفظ کرامات انسانی و خانواده های زندانیان می باشد که فارغ از هر گونه جرم،نژاد و اقلیتی و اعتقادات میباشد.

این خانواده ها نیاز به حمایت و دل جویی دارند، همان گونه که حکومت و نظام کشور ما اسلامی است،بر اساس روایات اسلامی نقل شده : صدای هر مسلمانی را بشنویم که در خواست کمک نماید و به آن کمک نکنیم مسلمان نیستیم ، ضرورت حمایت و همدردی با این خانواده ها را اغلام میدارد.

زمانی که این خانواده ها مورد حمایت چه ازسوی دولت و یا افراد خیر قرار نگیرند از نظر اجتماعی فرهنگی،اقتصادی و روانی دچار مشکلات و بحران هایی خواهند شد که این بحران ها به مرور زمان و حتی در بعضی موارد در بازه زمانی کوتاه اثراتش در جامعه ملموس می شود.

عدم حمایت از این خانواده ها و برچسب زندان و زندانی بر روح و روان خانواده های زندانیان اثرات منفی بیشتری می گذارد تا خود شخص زندانی.

عدم حمایت این خانواده ها و افراد خانواده های زندانی باعث رشد طلاق ، فساد اخلاقی، ترک تحصیل فرزندان زندانی ، افزایش تکدی گری و حتی در بعضی موارد خودکشی خواهد شد. چه بسا شاید فقط حضور فیزیکی سرپرست خانواده در خانواده باعث جلو گیری از وقوع این اتفاقات اجتماعی شود.

حمایت و پشتیبانی از این خانواده ها نه فقط از نظر اسلامی بلکه از نظر وجدانی و عقلی یک امر نیکو به شمار می آید. باید فرصت رشد و ترقی و فرصت شناختن خودشان را برای افراد خانواده های زندانیان فراهم آورد ، شاید استعدادهایی در این افراد نهفته باشد که برای پیشرفت جامعه و جلوگیری از جرم مناسب باشند ، لیکن بستر شکوفایی این استعدادها را نداشته باشند.

یک لحظه خودمان را جای این خانواده ها بذاریم و احساسشان را درک کنیم.

امید است که روز پنجم خرداد هر سال به جشن ملی توانمند سازی خانواده های زندانیان مبدل شود.

احسان  زارع – دانشجوی  رشته حقوق

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.