تا آخر این ماه خط ویژه آماده است/برای احداث تراموا در رشت سرمایه‌گذار داریم/قرار است بودجه شهرداری در سال آینده به ۱۰۰۰ میلیارد برسد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،جمشیدپور گفت: تا آخر این ماه انشاالله خط ویژه آماده است. اتوبوسها را از اتوبوس‌های موجودمان و یا اتوبوس‌هایی که در دو سه سال گذشته گرفته‌ایم یا آن‌هایی که تعمیر کرده‌ایم و اجاره‌ای که قرار است از شرکت سبلان خودرو صورت گیرد، تامین می‌کنیم. بالاخره خط را راه می‌اندازیم تا اتوبوس‌های اصلی ما آماده شود و برسد. ولی خط ویژه در موعد خودش حالا شاید برای دهه فجر باشد یا سی‌ام یا پنجم ماه دیگر طبق صلاحدید آقای شهردار افتتاح می‌شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از روزنامه اعتماد ویژه گیلان ،سیستم حمل و نقل عمومی و کاهش بار ترافیکی از مهم‌ترین سیاست‌های شهرداری در امسال بوده و در سیاست‌های سال آینده یز نقش پررنگی دارد. به نظر می‌رسد شهرداری با تمام توان قصد دارد سیستم حمل و نقل عمومی را تقویت کند. فرامرز جمشیدپور، معاون برنامه‌ریزی و حمل و نقل شهرداری رشت توسعه سیستم اتوبوسرانی درون شهری، ایجاد خطوط بیآرتی و تراموا را از مهم‌ترین برنامه‌های شهرداری می‌داند.
آقای جمشیدپور، حمل و نقل و ترافیک در سیاست‌های جاری شهرداری رشت جایگاه ویژه‌ای دارد. چه برنامه‌هایی در این بخش ریخته‌اید؟
ما کلاً در بحث حمل و نقل عمومی عمده کار را برای سال آینده برنامه‌ریزی کردیم. چون آقای دکتر ثابت‌قدم زمانی دوباره شهردار رشت شد، بودجه ریخته شده بود و دیگر نمی‌توانستیم برای سال ۹۴ بودجه را تغییر دهیم، بنابراین از همان وضع موجود بودجه استفاده کردیم، گفتیم آن ۲۰ دستگاه اتوبوسی را که برای بیآرتی نیاز است خریداری کنیم. اما این اتوبوسها با مشکلاتی روبه‌رو شده است. اولاً قبلاً به قراردادش ایراد گرفته بودند که طی پنج شش ماه این مسایل حل شد و در بازرسی دیدند که قرارداد قانونی بسته شده. کسی که قرارداد بسته بود، باید قطعات را وارد می‌کرد که بخشی را وارد کرده بود که در گمرک بود و یک بخشی را هم در کارخانه گذاشته بود. وقتی شهرداری تقاضای توقف کار را مطرح کرد، او هم دیگر وارد نکرد و تشکیلات و قطعات اتوبوس شش هفت ماه در گمرک ماند، یک بخش‌اش در سالن تولید ماند. در نهایت ما همین امروز با ایشان صحبت کردیم که به ما قول داده بودند تا پایان دی ماه به ما خبر بدهند که ما سی‌ام شروع کنیم.
خط بیآرتی که مشکلی ندارد و تا ۱۰ روز دیگر آماده می‌شود. مشکل ناوگان مطرح است. کره‌ای‌ها در مورد بعضی از قطعات ریز ایراداتی گرفته‌اند که باید استانداردهای‌شان رعایت شود. و مدیر شرکت سازنده می‌خواهند مجددا این قطعات را بخرند و با هواپیما بیاورند و اتوبوسها را آماده کنند. اگر هم نشد ما البته راهکارهای دیگری دیده‌ایم. می‌خواهیم با تعمیرات اساسی، ۳۰ دستگاه از اتوبوس‌های خوب‌مان را تا همین زمان افتتاح آماده می‌کنیم. از آن طرف یکسری از همین اتوبوس‌هایی که قرار بود شرکت به ما بدهد، سهمیه تبریز بود که قول گرفته‌ایم اگر اتوبوس‌های‌مان به موقع نرسید آن‌ها را به مدت یکی دو ماه به ما اجاره بدهد تا اتوبوس‌های ما آماده و وارد ریل شوند.
آیا این اتوبوسها برند خاصی دارند؟
می‌دانید که الان در داخل کشور هرجا که بروید اتوبوس را کمتر از هشت ماه به شما تحویل نمی‌دهند، مگر این‌که اتوبوس‌غیراستاندارد یا بدون خریدار باشد. بنابراین با این سرعتی که ما برای افتتاح پروژه‌مان نیاز داشتیم هیچ شرکتی حاضر نبود که به ما اتوبوس بدهد، فقط همین شرکت بود که چون این قرارداد را قبلا بسته بودیم، قرار بود به ما بدهد. البته برند خوبی است تمام قطعاتش از کره جنوبی وارد می‌شود و اتاقش هم با کیفیت مناسب در شرکت سبلان خودرو تولید می‌شود، همه قطعاتش استاندارد و دارای گواهینامه یورو ۳ است و با مسایل زیست محیطی همخوانی دارد. هم سازمان محیط زیست هم پلیس راه این اتوبوسها را تایید می‌کنند. زیبایی هم دارد. این اتوبوسها ۱۲ متری هستند. ما نمی‌توانیم اتوبوس‌های با طول بیشتر را در رشت حرکت دهیم. چون شعاع گردش کافی در میادینی که باید دور بزند وجود ندارد. میادینی مثل میدان مصلی یا حشمت. اگر طول اتوبوسها از این مقدار بیشتر باشد با مشکل مواجه می‌شوند و انشاالله برای خطوط ویژه بعدی‌مان در آینده برنامه‌ریزی می‌کنیم که اتوبوس‌های مناسب‌تری تهیه کنیم و همزمان با افتتاح آن اتوبوس‌هایش هم تامین شده باشد.
کی راه‌اندازی می‌شود؟
خط ویژه که آماده شد راه‌اندازی می‌شود.
تا پایان سال؟
عرض کردم تا آخر این ماه انشاالله خط ویژه آماده است. اتوبوسها را از اتوبوس‌های موجودمان و یا اتوبوس‌هایی که در دو سه سال گذشته گرفته‌ایم یا آن‌هایی که تعمیر کرده‌ایم و اجاره‌ای که قرار است از شرکت سبلان خودرو صورت گیرد، تامین می‌کنیم. بالاخره خط را راه می‌اندازیم تا اتوبوس‌های اصلی ما آماده شود و برسد. ولی خط ویژه در موعد خودش حالا شاید برای دهه فجر باشد یا سی‌ام یا پنجم ماه دیگر طبق صلاحدید آقای شهردار افتتاح می‌شود.
گفته شده اتوبوس‌های قابل استفاده شهرداری، ۳۰ دستگاه است.
نه، همین الان ۴۰ ناوگان اتوبوس داریم. ده اتوبوس را تعمیرات اساسی کرده‌اند. به تهران و اردبیل و قزوین برای تعمیر دادیم. ما الان ۴۰ تا ناوگان فعال داریم تا آخر ماه هم قول داده‌اند که ۲۰ تا هم اضافه کنند تا ناوگان فعال ما به ۶۰ تا برسد. آن اتوبوس‌های ما هم که آمدند دیگر ناوگان ما تقریباً آماده است.
چند اتوبوس برای خط بیآرتی در نظر گرفته شده؟
برای بیآرتی به ۱۵ دستگاه اتوبوس نیاز داریم که ۹ دستگاه حرکت می‌کند تا میدان توشیبا دور می‌زند، شش دستگاه می‌رود تا میدان گیل. یعنی ۹ دستگاه در این مسیر دور می‌زنند، شش دستگاه دیگر در همین مسیر می‌آیند، اما ادامه می‌دهند در مسیرهای دیگر. آن‌ها هفت دقیقه به هفت دقیقه حرکت می‌کنند یعنی مسیر میدان گیل هفت دقیقه به هفت دقیقه است.
این نگرانی وجود داشت که خط ویژه باعث باریک شدن خیابان شود و ترافیک عجیبی به وجود بیاید.
ببینید معابر ما یک ظرفیتی دارند که سال‌ها در آن‌ها خودروهای شخصی رفت و آمد می‌کردند الان دیگر حجم خودروها و ترددشان آن‌قدر زیاد شده که این ظرفیت نمی‌تواند پذیرای این همه خودروی شخصی در هسته‌ی مرکزی شهر و به‌خصوص به صورت تک‌سرنشین باشد.
براساس مطالعاتی که براساس طرح جامع ۸۶ صورت گرفته بود، آن موقع تعداد خودروهای شخصی ما حدود ۳۱ درصد بود. یعنی سفرهای درون شهری یک میلیون سفر بود که ۳۱ درصد آن با خودروی شخصی انجام می‌شد. در آن زمان ۹ درصد حمل و نقل عمومی ما با اتوبوس انجام می‌شد و ۷/۸ درصد با مینی‌بوس. انتظار هم بر این است که سال به سال وضعیت استفاده از حمل و نقل عمومی بهتر شود، سال به سال استفاده از خودروی شخصی کمتر شود و ظرفیت معابر شهر به نفع حمل و نقل عمومی استفاده، و برای ورود خودروهای شخصی محدود شود. طبق آمارگیری‌هایی که در سال ۹۴ برای بازنگری طرح جامع صورت گرفت، اولاً سفرهای موتوری ما از یک میلیون به یک میلیون و سیصد هزار سفر رسیده. تعداد سفرهایی که با خودروی شخصی انجام می‌شود از ۳۱ درصد رسیده است به ۴۰ درصد و کسانی که به صورت تک‌سرنشین با خودروی شخصی به هسته مرکزی شهر می‌آیند ۵۶ درصد است. از آن طرف حمل و نقل عمومی ما هم بسیار کاهش یافته به‌طوری که سهم اتوبوسرانی از ۹ درصد به ۷/۳ رسیده و مینی‌بوس هم از ۷/۸ به ۴ درصد رسیده که واقعا نگران‌کننده است و نشان‌دهنده‌ی این است که در این سال‌ها به تحریم‌ها و اضافه نشدن ناوگان‌های جدید، عدم تعمیرات مورد نیاز و نبود قطعات لازم باعث شد که اتوبوسها از ۱۰۰ دستگاه چند سال قبل الان به ۴۰ دستگاه فعال رسیده که خیلی نگران کننده بود. به‌خاطر همین با پیگیری‌هایی که انجام شد و نظر مساعدی که شهردار محترم رشت و کمیسیون حمل و نقل شورای شهر مخصوصاً آقای رسولی داشتند، ما بنا را بر این گذاشتیم که حمل و نقل عمومی‌مان را به فرم استاندارد وزارت کشور برسانیم.
از مشاور مطالعات طرح جامع پرسیدیم که چند تا اتوبوس با توجه به ظرفیت معابر باید در حال حاضر در رشت وجود داشته باشد؟ خطوط ویژه را باید در اولویت آماده‌سازی کنیم. به جواب داده که ما باید ۱۹۰ تا اتوبوس داشته باشیم و در چهار تا محور اصلی باید خط ویژه اجرا شود. خب خط که اجرا شد اتوبوس‌هایش هم انشاالله تامین می‌شود. آن سه خط دیگر را هم در شش ماهه اول سال دیگر اجرایی می‌کنیم که به تقویت حمل و نقل عمومی بپردازیم این ناوگان را هم، از همین ۱۹۰ تا یک دسته تعمیر شده‌اند. آن‌هایی را هم که قابل تعمیر نبوده‌اند گفته‌ایم برای فروش به مزایده بگذارند. به جای آن اتوبوس‌های نو که نیاز ما ۱۹۰ دستگاه است خریداری شود. بقیه را هم از محل تعمیر اتوبوس‌های خوابیده در اتوبوسرانی به ۱۹۰ دستگاه می‌رسانیم و خطوط ویژه ما هم انشاالله با این اتوبوسها در شش ماهه اول ۹۵ به بهره‌برداری می‌رسد. ما باید سهم حمل و نقل عمومی را به ۴۰ درصد برسانیم. طبیعتاً باید به نفع حمل و نقل عمومی کار انجام شود. موانعی باید در مقابل ورود خودروهای شخصی به هسته‌ی مرکزی شهر ایجاد شود. وگرنه اگر همین‌طور پیش برویم قطعا خودروهای شخصی همین‌طور ورود می‌کنند، هر جا که دوست دارند پارک می‌کنند و ترافیک سرسام‌آور و آلودگی ایجاد می‌شود. ما باید حمل و نقل راحت و ایمن و نو با گرمایش و سرمایش خوب و جذابیت را به وجود آوریم و به آن برای حرکت زمان‌بندی بدهیم تا مردم بیهوده در ایستگاه‌ها معطل نشوند و براساس همان ۳ دقیقه به ۳ دقیقه که در هر خط برنامه‌ریزی شده – چه صندلی‌های اتوبوسها پر شده باشد چه نه- حرکت کنند.
در گذشته هم قرار شده بود که هر ۱۵ دقیقه یک بار اتوبوسها حرکت کنند اما رانندگان تمکین نمی‌کردند و گاه به ۴۵ دقیقه هم می‌رسید.
الان ما فضای شهر را در اختیار همین خط ویژه گذاشته‌ایم. اگر دیرتر حرکت کنند از فضاهایی که در اختیارشان قرار گرفته استفاده درست نمی‌شود و هدر می‌رود. در جواب آن سوال شما هم که پرسیدید آیا این عرض برای خودروهای شخصی بعدا کافی هست؟ باید بگویم الان عرض معابر سواره‌روی ما در خیابان‌های هسته مرکزی ۱۷ تا ۱۹ متر است. اتوبوس هم در داخل همین خودروهای شخصی در حال حرکت است. دو لاین حاشیه هم داریم. یعنی اگر ما ۶-۵ متر پارک حاشیه‌ای را از دو طرف کم کنیم، عملاً ما ۱۱ متر برای عبور خودروهای شخصی در حال حاضر فضا داریم، یعنی ۵/۵ متر از هر طرف. این مقدار را دو متر تعریض کرده‌ایم و ۱۷-۱۶ متر قبلی را به ۱۹ متر رسانده‌ایم. از این ۱۹ متر ۷ متر را داده‌ایم به فضای بیآرتی و اتوبوسها را جدا کرده‌ایم یعنی اتوبوسها دیگر در آن فضا نیستند و حجم برای شخصی‌ها بازتر شده. بنابراین ما ۶-۵/۵ متر برای خودروهای شخصی داریم. چون دو طرف را پارک‌ممنوع کرده‌ایم. و از آن فضای پارک‌ممنوع برای راه‌اندازی خط ویژه استفاده می‌کنیم بنابراین قاعدتا باید از ترافیک موجود کاسته شود. منتهی به جای این پارک‌های حاشیه‌ای در خیابان امام که دیگر ممنوع ایست ما پارکینگ‌های عمومی و طبقاتی در طول مسیر برای خطوط ویژه تعبیه کرده‌ایم. در خیابان‌های دیگر هم ابتدا به این پارکینگ فکر و آن‌ها را تعبیه می‌کنیم و بعد خطوط را به بهره‌برداری می‌رسانیم. این محدوده‌هایی هم که آماده شده برای ورود تاکسی و اتوبوس برای در دسترس بودن حمل و نقل عمومی برای مردم است تا خودروی شخصی نتواند در آن‌ها وارد شود. و هم اکنون هم با اجرای پیاده‌راه‌ها و محدودیت‌ها ۳۰ درصد از تراکم خودروهای شخصی کاسته شده. و این ظرفیت به ناوگان تاکسی اضافه شده به گونه‌ای که الان خیلی‌ها که تاکسی‌شان چند سال اصلاً فعال نبود، آن‌ها را از پارکینگ‌ها خارج کرده و مشغول کار هستند. یا همه هجوم آورده‌اند که در این چهار خط کار کنند حاضرند یک میلیون تومان بدهند و این‌جا کار کنند و این نشان می‌دهد که درآمد در این چهار خط بالا رفته است.
مردم در زمان خرید از مغازه‌دارها معمولا عادت کرده‌اند که ماشین‌های‌شان را جلوی مغازه‌ها پارک کنند. صاحبان مغازه‌ها هم همین‌طور. حالا این مساله که شما اشاره کردید روی اقتصاد بازار تاثیر منفی نمی‌گذارد؟
ما وقتی پارکینگ ایجاد کنیم قاعدتاً مشتری‌ها باید ماشین‌های‌شان را در پارکینگ‌ها پارک کنند. صاحب مغازه هم همین‌طور. اگر مجتمع تجاری هم هست سازنده باید برابر طرح جامع شهرسازی به تعداد مغازه‌هایی که می‌سازد پارکینگ هم ایجاد کند چه برای مشتری‌ها و چه برای صاحبان مغازه‌ها. مغازه‌هایی هم که فقط مغازه هستند و هیچ پارکینگی ندارند تا به حال داشتند از فضای عمومی شهر به نفع خودشان استفاده می‌کردند. یعنی از عرض معابر شهر ما که مختص ۷۳۰ هزار شهروند رشتی است که در روز به یک میلیون نفر هم می‌رسد به نفع خودشان استفاده می‌کردند که ناعادلانه بود. این که از امکانات شهری عده‌ی خاصی استفاده کنند ناعادلانه است و حالا ما داریم حقی را که تا به‌حال از عموم تضییع شده بود به آن‌ها باز می‌گردانیم. این حاشیه را گرفته‌ایم و به خط ویژه اختصاص داده‌ایم که عموم مردم دارند از آن استفاده می‌کنند. کاهش آلودگی هوا، افزایش سرعت ناوگان حمل و نقل عمومی، افزایش سهم سفر با حمل و نقل عمومی و کاهش سر و صدا و سایر مزایایی که بر آن مترتب است اهداف این برنامه است.
خب، خیلی از این‌ها معتقدند که ما داریم سالانه به شهرداری عوارض می‌دهیم و این محدودیت‌های ترافیکی از نظر آن‌ها ناعادلانه است.
عرضی که الان موجود است و بعد از بیآرتی ایجاد می‌شود بیشتر از عرضی است که قبلا داشتند. الان همان عرض و بلکه بیشتر از آن را دارند بدون این‌که اتوبوس در آن تردد کند در حالی که در گذشته اتوبوس هم در آن عبور و مرور می‌کرد.
با این وجود آیا آن جزو حقوق آن‌ها نیست؟
نخیر. این‌طور نیست که چون ما عوارض داده‌ایم و خودرو خریده‌ایم باید روی سر مردم سوار شویم. نه این‌طور نیست. قوانین در شهر هست موظفیم آن را رعایت کنیم. خودروی‌مان را هم باید به پارکینگی که از قبل پیش‌بینی شده تحویل دهیم و هزینه‌اش را هم پرداخت کنیم. این مساله در همه دنیا عرف است و خاص این‌جا هم نیست.
آیا طرح‌هایی مثل زوج و فرد بعد از راه‌اندازی بیآرتی برای کنترل بیشتر ترافیک هم بررسی شده؟
اصولاً به نظر من زوج و فرد تجربه خوبی نیست. در شهرهای دیگر هم که این کار انجام شده فقط باعث افزایش سرانه مالکیت خودرو شده. چون هر خانواری که می‌بیند با خودرویش میتواند فقط سه روز در هفته تردد کند می‌رود یک خودرو برای پسرش می‌گیرد. تا در روز‌های زوج از این خودرو استفاده کند. یعنی عملا هیچ‌گونه کاهشی در حجم تردد نخواهیم داشت. بلکه خودروها را افزایش می‌دهیم و هیچ مشکلی هم حل نمی‌شود. ترافیک را ممکن است بفروشیم. مثلاً از سال آینده بگوییم ورود خودروها به محدوده مرکزی با پرداخت عوارض ممکن است یعنی هر کس که می‌خواهد ورود کند باید در سال دو میلیون عوارض بپردازد و طرح ترافیک را بخرد که هم درآمدی باشد برای سازمان‌های شهرداری که بتوانند از آن درآمد هم برای تقویت حمل و نقل همگانی و بهسازی زیرساخت‌های ترافیکی استفاده کنند و هم این‌که شخص مجبور نشود برای خرید هر چیز کوچکی به هسته‌ی مرکزی شهر مراجعه کند. در بازار ما می‌بینید که همه چیز در هسته‌ی مرکزی شهر خرید و فروش می‌شود از رنگ و مبل گرفته تا اجاره‌ی وسایل عروسی همه چیز به صورت کلی عرضه می‌شود، در حالی‌که این‌ها باید در سطح شهر توزیع شود. الان شما این بازارچه‌های میوه و تره‌بار را که در مناطق مختلف شهر وجود دارد ببینید. ما امسال برنامه گذاشتیم در سطح شهر و کارگروه ترافیکی را آوردیم و مصوب کردیم که ترافیک پخش شود و مردم هم برای خرید این‌ها مدام به هسته‌ی مرکزی سفر نکنند و این سفرها توزیع شود. یکی از نمونه‌های خوبی بود که انجام شد. این‌ها در صورت تمایل باید دفترشان را در هسته مرکزی داشته باشند اما محل عرضه کالا در اطراف شهر و کمربندی‌ها باشد که این سفرها توزیع شود. حداقل سفرهای باری به هسته‌ی مرکزی کمتر صورت گیرد.
در مورد مسیرهای جایگزین هم توضیح دهید.
ببینید، ما الان بسیاری از خیابان‌ها را یک‌طرفه کرده‌ایم که از ظرفیت‌شان بهتر استفاده شود. همه‌ی این‌ها را قبل از اجرا، شبیه‌سازی ترافیکی کرده‌ایم. یعنی به مشاور داده‌ایم و او هم این را با نرم‌افزارهای ترافیکی آمارگیری کرده شبیه‌سازی کرده، بعد بررسی کرده‌ایم آیا وضع بهتر خواهد شد یا بدتر؟ و از کدام معابر استفاده کنیم و در چه جهتی؟ مشاورین ما همه‌ی این‌ها را با نرم‌افزارهای انسان و پرنس کت بررسی کردند. زمان‌بندی چراغ‌ها، فازبندی آن‌ها و جاهای یک طرفه، دوطرفه، ورود ممنوع یا ممنوعیت در گردش‌ها مورد بررسی قرار گرفته و وضعی که پیش بینی شده بهتر از حالت‌های قبل خواهد شد. بنابراین معابر موجود ما با مدیریت ترافیکی میتواند با بهینه‌ترشدن و بدون این‌که لطمه‌ای به ترافیک شهر بزند یا عملکرد ترافیکی را بدتر کند، همان ترافیک را عبور دهد. ولی ما برای این‌که این رینگ‌ها را کامل کنیم برنامه داریم؛ تمام کوچه‌های بن‌بستی که در محدوده‌ی پیاده‌راه است را تا سال آینده باز می‌کنیم، بودجه‌اش هم دیده شده. و مثلا خیابان آیت‌الله احسان‌بخش به معلم باز شود. یا پیچ سعدی از جلوی نوسازی مدارس قرار است به میدان سرگل وصل شود. یا از آن طرف تقاطع معلم – قلی پور و تقاطع معلم – بیستون به خیابان حافظ وصل شود که این رینگ‌ها کامل شوند. و حمل و نقل عمومی در این مسیرها سفرها را انجام دهد.
بودجه‌اش تامین شده؟
این‌ها را در بودجه سال آینده دیده‌ایم که حالا با جذب سرمایه‌گذار یا بخشی با خود شهرداری اجرایی شود. البته الان در دنیا شما هر چقدر خیابان جدید و پل غیرهم‌سطح یا تقاطع‌های جدید و معابر جدید ایجاد کنید مردم می‌گویند حالا امکانات و تسهیلات هست ما ماشین شخصی را برداریم و برویم. یک هفته بعد می‌بینی همان خیابان هم پر شد. یعنی شما هرچقدر این امکانات را ایجاد کنید پاسخگو نیست.
با مدیریت ترافیکی و کارهای نرم‌افزاری است که امروز باید ترافیک را مدیریت کرد و به سامان رساند وگرنه هر چقدر این تسهیلات را افزایش دهیم قطعا مردم هم تقاضای‌شان بالا می‌رود و خودروهای‌شان را می‌آورند و آن تسهیلات را پر می‌کنند.
گویا تراموا قرار است در سال ۹۵ اجرا شود؟ مطالعاتش صورت گرفته؟
مطالعات در مورد تراموا انجام شده. ما وقتی طرح جامع سال ۹۶ را برای قطار شهری به وزارت کشور دادیم یکی از ایراداتی که آن‌جا به ما می‌گرفتند و تصویب نمی‌کردند این بود که می‌گفتند: شما راه‌های میان‌بر را نرفته‌اید. برنامه‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت را لحاظ نکرده‌اید. مثلاً شما از تاکسی ناگهان پریده‌اید به سمت قطار. می‌گفتند بینابین این‌ها تقویت اتوبوسرانی هست، ایجاد خطوط ویژه برای اتوبوسرانی و ایجاد بیآرتی است و بعد اگر این‌ها جواب نداد، به سمت حمل و نقل عمومی انبوه‌بر سبک مثل تراموا، LRT، منوریل و از این دست می‌رفتید و بعد از همه‌ی این‌ها به سمت قطار سنگین می‌رفتید. شما یک دفعه از این‌جا پریده‌اید و خط قطار سنگین را پیش‌بینی کرده‌اید.
بنابراین موافقت نمی‌کردند. می‌گفتند اول این راه‌های میان‌بر را مطالعه کنید. ما دیدیم معابر اصلی‌مان را هم که نمی‌توانیم تعریض کنیم، چون همه بافت‌های میراثی است و اصلاً نمی‌شود به پوسته‌اش دست زد و باید حفظ شود. بنابراین عرض را باید افزایش دهیم. گفتیم یک بخشی از این عرض را برای تقویت حمل و نقل همگانی استفاده کنیم که این چهار خط ویژه را که عرض کردم در آن لحاظ کردیم. و برای این‌که بتوانیم رینگ‌ها را هم کامل کنیم و این‌ها به هم پیوسته باشند تا بتوانیم حمل و نقل عمومی را در تمام نقاط شهر در اختیار شهروندان بگذاریم در کمربندی‌ها ۹ تا سناریو دیدیم برای تراموا که هم جاده فومن، مسکن مهر، جاده لاهیجان و همین‌طور تا فرودگاه را تحت پوشش قرار می‌داد که مسافرهای آن‌ها را از پایانه‌ها هم جذب کند. یا آن ایستگاه راه‌آهنی را هم که در جاده فومن آتشگاه ایجاد می‌شود تحت پوشش قرار دهد. آن ایستگاه‌های تبادلی را لحاظ کردیم. گفتیم خب حالا در این مسیر تراموا باشد که به خطوط ویژه ما هم وصل باشد و این خطوط حمل و نقل ما به صورت یکپارچه عمل کند. وگرنه اگر مثلا از یک نقطه‌ای تا نقطه‌ی دیگری حمل و نقل عمومی را ایجاد کنیم از آن به بعد در دسترس طرف نباشد و برود یک مدل سفر دیگر را انجام دهد ترجیح می‌دهد که خودروی شخصی‌اش را ببرد و باز ترافیک ایجاد می‌شود. ولی اگر بداند وقتی به ایستگاه بعدی رفت همان‌جا میتواند سرویس دیگری را سوار شود، حمل و نقل عمومی ارزان و راحت و ایمن و سریع در دسترس باشد قطعاٌ خودروی شخصی را نمی‌آورد. بنابراین ما تراموا را برای تکمیل خطوط بیآرتی برای برنامه‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت در نظر گرفتیم.
خطوط ویژه شامل یک برنامه کوتاه‌مدت شش ماهه تا یکساله ماست. تراموا برنامه دو سال تا سه ساله ماست. این‌ها را اجرا می‌کنیم و بعد در کنارش قطار شهری سنگین را برای ۱۵ تا ۲۰ ساله آینده پیش‌بینی می‌کنیم. ما طرح به صورت پکیج به وزارت کشور می‌بریم که تاییدیه بگیریم و بگوییم ما هم برنامه‌های میان‌بر را لحاظ کردیم و راه‌های دوردست را هم برای حمل و نقل عمومی شهر رشت دیدیم بنابراین تراموا یکی از گزینه‌های ماست. سرمایه‌گذار هم دارد. شرکت‌های چند کشور از جمله فرانسه هم آمده‌اند و حاضرند به صورت ECF که هم خودشان طراحی کنند و هم فاینانس و اجرا کنند و هم بهره‌برداری کنند، انجام دهند. در حالی‌که برای خطوط بیآرتی اصلاً این امکان وجود ندارد. درست است که هزینه‌ی اجرایش کم است اما باید شهرداری تقبل کند تا ما بتوانیم این حمل و نقل عمومی یکپارچه را برای کوتاه‌مدت و میان‌مدت با تراموا و خط ویژه حل کنیم. و قطار شهری را برای برنامه‌بلند‌مدت‌مان ببینیم.
آیا می‌شود با برنامه خودروهای شخصی را که در سطح شهر مسافرکشی می‌کنند کنترل کرد؟
الان با این محدوده‌ی ترافیکی که ایجاد شد شاهدید که خودروهای شخصی عملاً از ورود به منطقه منع شده‌اند. در این محدوده دیگر نمی‌توانند وارد شوند و مسافر ببرند. برنامه بعدی ما این است که ایستگاه‌های‌مان را یک مرحله جلوتر از تقاطع‌ها ببریم که قانون می‌گوید باید حداقل ۲۰-۱۵ متر بعد از تقاطعات باشد. تا حالا مشکل این بوده که خودروهای همین سر میدان مسافران را سوار می‌کنند و مردم هم از این این ۱۵ متر جلوتر نمی‌روند و سر تاکسی‌رانان بی‌کلاه می‌ماند.
ما الان دو تا کار کرده‌ایم اولا بازرسی‌های تاکسیرانی را خیلی زیاد کرده‌ایم. افزون بر تعادادی که قبلاً وجود داشت حدود ۷۰ نیرو در اختیار سازمان تاکسیرانی قرار دارند و هر خودروی شخصی که آمد می‌توانند جریمه‌اش کنند؛ تا هم اعمال قانون شده باشد و هم تاکسی‌ها به کار اصلی‌شان برسند. در ثانی این کار را سال آینده و سال‌های بعدی با افتتاح مرکز کنترل ترافیک را پیش‌بینی کرده‌ایم. در فاز اول الان با ۲۲ دوربین نظارت تصویری و هفت دستگاه دوربین ثبت تخلف به کار گرفته شده. برنامه‌ریزی کرده‌ایم با ۳۰ میلیارد اعتبار در سال آینده کل شهر را تحت پوشش قرار دهیم یعنی با ۲۸۰ دوربین نظارتی و ۸۰ دستگاه دوربین ثبت تخلف که در کمربندی‌ها و ایستگاه‌ها نصب می‌شود و اگر تا به‌حال با تابلو می‌گفتیم که با سرعت بیش از ۶۰ تا در کمربندی حرکت نکنید. الان اگر بیش از ۶۰ تا رفت دوربین جریمه‌اش می‌کند و نیازی به این همه سرعت‌گیر در کمربندی‌های ما نیست. در بیشتر ایستگاه‌های پرتردد هم دوربین‌های ثبت تخلف را نصب می‌کنیم و اگر خودروی شخصی آن‌جا برای سوار یا پیاده کردن مسافر توقف کرد بلافاصله جریمه می‌شود. مشکلاتی که تا به‌حال داشتیم و پلیس می‌گفت نیروی انسانی کافی سر ایستگاه‌ها ندارد تا جلوی خودروهای شخصی را بگیرد دیگر وجود نخواهد داشت. دیگر به‌صورت مکانیزه انجام می‌شود. کما این‌که همه‌ی این کارهایی را که داریم انجام می‌دهیم از مسوولیت‌های پلیس چیزی نمی‌کاهد. آن‌ها باید به وظایف قانونی و ذاتی خود که نظم‌بخشی به ترافیک و اعمال قانون برای کسانی است که از قوانین تخلف می‌کنند عمل کنند.
آیا بودجه حمل و نقل در سال آینده رشد دارد؟
بله، ما فقط برای حوزه حمل و نقل و ترافیک۳۰۰ میلیارد تومان پیشنهاد کرده‌ایم تا بتوانیم خطوط مکانیزه، تامین پایانه‌ها در چهار سوی شهر، ناوگان، مرکز کنترل ترافیک، هوشمندسازی، خط‌کشی معابر، نصب کلیه علایم افقی و عمودی ترافیکی و بازگشایی معابر را در بودجه سال آینده تامین و اجرایی کنیم. انشاالله قرار است بودجه شهرداری در سال آینده به ۱۰۰۰ میلیارد برسد.
امسال ۵۰ درصد بودجه تحقق پیدا کرد.
چون بخش اعظم آن را به صورت غیرنقدی گرفته‌اند. الان هم که وضع اقتصاد رو به بهبود است. خیلی‌ها دارند برای سرمایه‌گذاری به روش BOT وارد می‌شوند. خودشان سرمایه‌گذاری می‌کنند و بعد عملی می‌کنند. حتا اگر بخش نقدی تحقق پیدا نکند، می‌توان به طور غیرنقدی حتماً محققش کرد.
دیدگاه