یلدا؛ همصدایی جمعی در تاریکترین گذرگاه سال
یلدا یادآور این است که در طولانیترین شب، نورِ خلاقیت جمعی است که تاریکی را میشکند. مدیریت فرهنگی شهر باید نقش کارگردان و تسهیلگر را بازی کند، نه یک تماشاگر منتقد!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، علی یگانه نوشت:
یلدا در گیلان، فقط گردهمایی نیست؛ یک «هم صدایی جمعی» است.
صدایی که از اعماق تاریخ این سرزمین اسطورهخیز برمیخیزد و با نواهای دلنشین، با ضرب آهنگ دهل، با زمزمه دریای همیشه حاضر، در میآمیزد…
و این تنها یک مراسم نیست؛ یک «اقدام نمایشی» است برای گفتگو با طبیعت، برای هم سفر شدن با خورشید در تاریکترین گذرگاه سال…
و ما هنرمندان نمایش و تئاتر، از شما میآموزیم. از هنر زیست شده سالیان پرافتخار شما در این خاک پرمهر…
از این که چگونه آئین را به زندگی و زندگی را به آئین تبدیل میکنید…
شب یلدا در خانههای شما، امری عمیق و ریشهدار است در پیوند با اطمینان و باور به بازگشت حتمی نور…
امسال نیز، همچون نیاکان نمایشگرمان، این نقش زیبا را با تمام وجود میپذیریم.
دستها را به گرمای هم میدوزیم و ترانه امید را چنان میسرائیم که تاریکی پشت پنجره، شرمنده و کوچک شود…
به عنوان یک هنردوست و هنرمند حوزه هنرهای نمایشی، یلدا را زمان بازبینی نمایش «شهر» میدانم.
رشت، با گویش زیبا و طبیعت همیشه سرسبزش، صحنهای ذاتی برای خلق است، اما امروز، چالشهای فرهنگی و هنری، صحنه اصلی این نمایش را تهدید میکند. هویت گیلهایی در حال محو شدن در یکنواختی کالائی، بناهای باشکوه تاریخی که حافظه و خاطره جمعی مایند رو به ویرانی و هنرمندان جوان به دلیل نبود فضا و حمایت، یکی به دنبال دیگری صحنهها را ترک میگویند.
متأسفانه نگاه مدیریت فرهنگی شهر غالباً تزئینی و مقطعی است.
به جای سرمایهگذاریهای زیرساختی، مدتهاست که شاهد پروژههای نمایشی زودبازده هستیم.
فرهنگ نه به مثابه زیرساخت نرم برای توسعه، بلکه تنها به عنوان لوازم تشریفاتی مناسبات دیده میشود. این زاویه دید و نوع نگاه، «شهر خلاق خوراک» را به پوستهای توخالی بدل خواهد کرد.
مدیریت شهری باید «قصهگویی مشارکتی» را جایگزین «دکورسازیهای تشریفاتی» کند.
مشفقانه پیشنهاد میکنم:
۱. خانههای تاریخی احیا و به عنوان «کارگاه گالری» به هنرمندان واگذار گردد.
۲. به منظور حمایت از فرهنگ و هنر درصدی از بودجه نوسازی محلات به «طرحهای هنری عمومی» با موضوع احیای هویت محلی اختصاص یابد.
۳. برای دلگرمی و امیدواری هنرمندان، «صندوق ضمانت» برای تخصیص وامهای کمبهره به پروژههای فرهنگی مستقل صورت پذیرد.
و…
اما یلدا یادآور این است که در طولانیترین شب، نورِ خلاقیت جمعی است که تاریکی را میشکند. مدیریت فرهنگی شهر باید نقش کارگردان و تسهیلگر را بازی کند، نه یک تماشاگر منتقد!
بیایید امشب، برای صحنه مشترکمان در رشت، طرحی نو دراندازیم.
ما با هم، نه تنها شب که سپیدهای را میزایانیم…
زنده باشید؛ زنده نگاه دارندگان یلدا؛ این آئین سراسر زایش و شادی و نور.
شاد باشید و برقرار
دیدگاه