انوشیروان مباشرامینی:

ایلیا، کودکی که رشت را داغدار کرد

ایلیا فقط یک نام نیست، نمادی از همه بچه‌هایی است که قرار است در کوچه و خیابان، امن و بی‌دغدغه بازی کنند. اما وقتی مجرمان خطرناک، بی‌هیچ محدودیتی میان ما هستند، این امنیت چه معنایی دارد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا انوشیروان مباشرامینی در یادداشتی نوشت:

رشت هنوز در شوک است. ایلیا، پسر ۹ ساله‌ای که پر از رویا و شیطنت کودکانه بود، دیگر نیست. دیروز، او قربانی جنایتی شد که دل هر انسانی را به درد می‌آورد. قاتل، مردی ۳۸ ساله، که پیش‌تر هم سابقه اذیت و آزار کودکان داشت. با این‌همه، آزادانه در همین شهر نفس می‌کشید تا روزی به این کودک بی‌دفاع برسد و زندگی او را بگیرد.

ایلیا فقط یک نام نیست، نمادی از همه بچه‌هایی است که قرار است در کوچه و خیابان، امن و بی‌دغدغه بازی کنند. اما وقتی مجرمان خطرناک، بی‌هیچ محدودیتی میان ما هستند، این امنیت چه معنایی دارد؟

این فاجعه، یک هشدار است برای همه ما؛ برای خانواده‌ها که بیشتر مراقب فرزندان‌شان باشند، برای مردم که در برابر رفتارهای مشکوک سکوت نکنند، و برای مسئولانی که باید راهی پیدا کنند تا چنین آدم‌هایی نتوانند دوباره جان و آرامش یک خانواده را بگیرند.

رشت امروز عزادار است. اما اگر از این درد، درسی نگیریم، فردا شاید نام دیگری جای «ایلیا» را بگیرد و قصه دوباره تکرار شود. ایلیا دیگر برنمی‌گردد، اما شاید بتوانیم با یاد او، کاری کنیم که هیچ کودکی دیگر قربانی چنین سیاهی نشود.

رشت امشب آرام نمی‌خوابد. مادر ایلیا، با چشمانی که دیگر هیچ‌وقت نمی‌خندند، کنار تخت خالی او نشسته و بوی لباسش را نفس می‌کشد. پدرش، مردی که همیشه در برابر سختی‌ها محکم بود، حالا بی‌صدا گریه می‌کند. این درد فقط برای یک خانواده نیست؛ این زخم روی قلب یک شهر است.
ایلیا رفت، اما یادش باید بماند تا ما فراموش نکنیم که کودکی، حق همه بچه‌هاست و امنیت، وظیفه همه ما.

ایلیا رفت، اما فریاد سکوت‌شکستۀ او باید قوانین را تغییر دهد، نظام نظارتی را دگرگون کند، و به ما بیاموزد که امنیت کودکان، غیرقابل مذاکره‌ترین حق یک جامعه‌ی انسانی است.