فعالیت اتوبوسهای تعاونیهای گیلان نیازمند تشدید نظارتها
تعداد اتوبوسها در سطح پایانههای گیلان به سبب نداشتن توجیه اقتصادی برای فعالان آن، بهشدت کاهش یافته و تقاضای مسافران به سمت سواریها سوق داده شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از فارس، ماهها هست که کمبود اتوبوس در کشور و به تبع در استان گیلان احساس میشود و اغلب متقاضیان سفر و جابهجایی برون استانی حمل و نقل عمومی در مراجعه به شرکتهای تعاونی و حتی پایگاههای الکترونیکی عرضه بلیت آنها، با فقدان و یا کمبود شدید اتوبوس مواجه میشوند.مسافران در پایانههای مسافربری، اغلب به دلیل اینکه بلیت اتوبوس گیرشان نیامده به تعاونی سواریها و یا خودروهای گذری که مسیرشان با هم یکی هست، استفاده میکنند.مسافران و گردشگران میگویند: «از صبح در پایانههای مسافربری تالش، لاهیجان و رشت منتظر بلیت اتوبوس هستند اما تعاونیها میگویند باید بهصورت الکترونیکی خریداری شود و پایانههای الکترونیکی هم با مراجعه به آنها بلیتی برای فروش ندارند!»در محوطه اغلب پایانههای استان به ویژه شهر رشت که مرکز استان است، تعداد اتوبوسها انگشتشمار شده و بسیاری از آنها آماده حرکت در مسیر استانهایی نظیر قزوین، البرز، تهران و یا مازندران نیستند و همان تعداد اندک هم آماده حرکت برای استانهای دور از مرکز، جنوب و جنوب غربی کشوراند.
اتوبوسرانی در مقاصد کوتاه توجیه اقتصادی ندارد
شرکتهای تعاونی حمل و نقل مسافر و اتوبوسداران در گفتوگو با خبرنگار فارس میگویند: «ارزش ملکی اتوبوسها، هزینههای نگهداری و تعمیرات، بسیار بالا بوده و فعالیت آنها در قالب حمل و نقل مسافر در مسیرهای کوتاه، توجیه اقتصادی ندارد.»یکی از صاحبان اتوبوس به خبرنگار فارس گفته است: «ارزش اتوبوس من که یک اتوبوس در حد استاندارد هم هست، بیش از ۲۵ میلیارد تومان بوده و اگر همین را در بانکها سپرده کنیم، سودی به مراتب بالاتری گیرمان خواهد آمد و دردسرهم ندارد.»اتوبوسداران هم به نوعی، استهلاک بالا، هزینههای بالای لاستیک و عدم درنظرگرفتن سوبسید را دلیل بیرمقی خود در جابه جایی و حمل و نقل مسافر عنوان میکنند.
سهم دو درصدی اتوبوسها در جابهجایی مسافران برونشهری گیلان
این در حالی است که غلامعلی نیکفهم ملاسرایی مدیرکل راهداری و حمل و نقل جادهای گیلان میگوید: « طی چهار ماهه نخست امسال بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار مسافر در گیلان جابهجا شدهاند که حدود ۶۵ درصد آنها برون استانی و تنها «دو درصد» این جابهجاییها توسط اتوبوس بوده است.»جابهجایی دو درصدی مسافر در پایانههای گیلان توسط اتوبوس؛! موضوعی که مدیرکل راهداری و حمل و نقل جادهای گیلان میگوید: «اگر دو برابر ظرفیت، اتوبوس در استان وجود داشته باشد، بازهم بیشتر سفرها با سواری است و مردم بیشتر رغبت دارند تا برای جابه جایی در استانهای قزوین، البرز و یا تهران از سواریها استفاده کنند.»
سواریها و مینیبوسها جورکش کمبود اتوبوسها
در استان گیلان بالغ بر ۲۰۰۰ دستگاه سواری و بالغ بر ۶۰۰ دستگاه مینیبوس وجود دارد و این دو، سهم بسزایی در حمل و نقل مسافر دارند و همه این ناوگان تابع نظارت اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای هستند و این دو مهم وقتی در کنار تعداد اتوبوسها قرار میگیرند، طبیعی است که سهم اتوبوس خودش را نشان نمیدهد.به گفته نیکفهم، «کمبود اتوبوس در گیلان وجود داشته و استان ما حداقل به ۱۵۰ دستگاه اتوبوس نیاز دارد و در حال حاضر ظرفیت مفید گیلان حدود ۸۰ دستگاه اتوبوس است.»اما گیلان استانی گردشگرپذیر بوده و تردد در آن در اغلب اوقات سال با افزایش جمعیت روبرو است و بیتردد نیاز به ناوگان حمل و نقل عمومی به ویژه اتوبوس، قاعدتاً بیشتر است اما اینکه این نیاز از جمله در ایام منتهی به اربعین حسینی چگونه رفع میشود، موضوعی است که نیکفهم به آن پرداخته و گفته است: «ظرفیت اتوبوس در مواقعی از سال که تقاضا برای آن زیاد میشود، به تناسب، افزایش مییابد.»
متولی حمل و نقل گیلان یکی از دلایل کمبود اتوبوس در استان را عدم توجیه اقتصادی هزینهها با درآمد ناوگان حمل و نقل اتوبوسی میداند و میگوید: «امروزه داشتن اتوبوس برای صاحبان آنها صرف ندارد چون هزینه نگهداری آن بسیار زیادتر از قیمت بلیط است.»
به گفته وی، مالکین، اتوبوسهای خود را برای شرکتهایی مثل عسلویه و غیره اجاره میدهند چرا که برایشان صرفه اقتصادی دارد و تاحدودی هزینههای جاری و استهلاک آنها را جبران میکند.
فعالیت اتوبوسهای تعاونیهای گیلان نیازمند تشدید نظارتها
اما نظارت بر حمل و نقل و فعالیت اتوبوسها در شرکتهای تعاونی، موضوعی است که باید اداره کل حمل و نقل استان، آن را تشدید و انضباط عمومی را بر فعالیت آنها حاکم کند.نیکفهم، پیرامون نحوه نظارت بر عملکرد اتوبوسها در قالب تعاونیهای حمل و نقل، میگوید: «در مجموعه ما کمیسیونهای مختلف برای بررسی تخلفات وجود دارد ولی آرای آن کمیسیونها رافع مشکل نیست چرا که مالک وقتی در فشار باشد، اتوبوس را در استانی دیگر میفروشد و آن را تبدیل به سرمایه جاری میکند.
درنظرگرفتن سوبسید به اتوبوسداران ضروری است
مدیرکل راهداری و حمل و نقل جادهای گیلان میگوید: یکی از راهکارهای گرهگشا در حفظ و توسعه خدمات حمل و نقل برون شهری به وسیله اتوبوسها، در نظر گرفتن سوبسید برای مجموعههای خدماتی است؛ دولت باید لاستیک، خدمات نگهداری ارزان و یا تسهیلات بلندمدت و ارزان قیمت در اختیار اتوبوسداران قرار دهد تا آنها نیز به این صنعت دلگرم بمانند.
ناگفته نماند، مشابه این موضوعات در حمل و نقل کالا هم وجود دارد. کامیونها و تریلرها هم مشکلات مشابه اتوبوسها را دارند اما رانندگان جان خود را در طبق اخلاص میگذارند و راهی جادهها میشوند تا لقمه نانی برای خانواده خود ببرند.فعالان حمل و نقل، رانندگان و اتوبوسداران نه تنها در روزگار سخت کنونی بلکه در دوران دفاع مقدس و یا در اعتصابات سالهای اخیر نیز همیشه ثابت کردند که وفادار به ایران و مردمانش هستند و خلق حماسهها بدون آنها، معنا و مفهوم ندارد.
نکته قابل تامل در همین رابطه اینکه، تا موقعی کشور ما رشد کافی در صنعت هوایی، دریایی و راهآهن نداشته باشد، این رانندگان، کامیونداران و اتوبوسرانان، مسئولیت بسیار سنگینی بر دوش دارند و و اقتصاد کشور در گرو فعالیت این زحمتکشان است از این رو باید برای مانایی حمل و نقل مسافر و بار در کشور و گیلان و پیشگیری از سرگردانی مردم، توجه به اتوبوسداران، اتوبوسرانان، کامیون داران و فعالان حمل و نقل بیش از پیش در دستور کار قرار بگیرد.
دیدگاه