به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، به نقل از شفقنا، حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار مدیر عامل بانک ملی ایران و هیئت همراه بیان داشتند: مال در مملکت بعد از مسائل عقاید دینی، حرف اول را می زند. یک بیان نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) دارد که «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» هیچ تازیانه ای بدتر از فقر نیست، این اصل اول؛

ایشان بیان داشتند: اصل دوم آن است که اگر کسی این تازیانه را خورد، از این طرف تازیانه به دوشش می خورد، از آن طرف دین از عقلش رخت برمی بندد. حواستان جمع باشد. آن اولی را حضرت امیر فرمود که «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ»، هیچ تازیانه ای دردناک تر از فقر نیست. اگر کسی با دست خالی به منزل برود از خدای سبحان همان لحظه، تقاضای مرگ می کند؛ آبروریزی پیش زن و بچه قابل تحمل نیست.

ایشان ابراز داشتند: در جریان شعب ابی طالب که مسلمانان، سه سال در محاصره بودند، پیغمبر امتحانش را پس داد، یک دعایی را مرحوم کلینی از وجود مبارک پیغمبر نقل می کند که پیغمبر به خدا عرض می کند که خدایا ما امتحان خودمان را در شعب دادیم: «اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی الْخُبْزِ وَ لَا تُفَرِّقْ بَینَنَا وَ بَینَهُ فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّینَا وَ لَا أَدَّینَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل‏»؛ خدایا، بین ما و نان ما جدایی نیانداز! یعنی اقتصاد. بعد عرض می کند که خدایا، اگر نان مردم قطع بشود و مردم در اقتصاد آسیب ببینند، سخن از دینداری مردم نیست: «فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّینَا وَ لَا أَدَّینَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل‏».

ایشان بیان داشتند: کار علمی این است که در اقتصاد هم بفهمید و هم بفهمانید که چگونه می شود که قیمت یک نان را در چندین سال یک جا نگهداشت؟ لذا باید بدانیم که ما چه داریم، چه نیازی داریم، چگونه این را به خواست، تبدیل بکنیم و چگونه تولید داشته باشیم تا با رونق اقتصاد، به بیگانه نیاز نداشته باشیم.
معظم له با بیان اینکه باید بانک ها جلوی اختلاس ها را بگیرند، اظهار داشتند: غالباً اختلاس ها از راه بانک ها می گذرد، و لذا شما باید بیش از پیش نسبت به این امر حساسیت داشته باشید تا جلوی کسانی که می خواهند سوء استفاده کنند، گرفته شود البته کسی که دین داشته باشد اختلاس و از این کارها نمی کند.

ایشان اظهار داشتند: اگر اقتصاد نتواند رضایت مردم را تأمین کند و مردم گرفتار فقر بشوند، دین نیز از بین خواهد رفت، این دعای پیغمبر است که عرض کرد خدایا، اگر اقتصاد ما ضعیف باشد دینداری سخت است؛ لذا بانکداری اولین وظیفه اش باسواد شدن است که ما چه نیاز داریم؟ چه داریم؟ چگونه حل بکنیم؟

ایشان بیان داشتند: خطر ربا هم باید از بانک ها گرفته بشود. بانک باید این غیرت را داشته باشد که اقتصاد مملکت را حفظ بکند. بانک انباردار نیست و لذا با سفارش هم حل نمی شود، بلکه آنجا فکر و دقت و بررسی و برنامه ریزی باید انجام گیرد، تلاش شود تا اقتصاد و تولید رونق بگیرد و مسائل حل شود، این برنامه علمی می خواهد که که چه داریم؟ یک؛ چقدر مصرف داریم؟ دو؛ چکار بکنیم که این نیازها تأمین بشود؟ سه؛ این می شود اقتصاد.

حضرت آیت الله جوادی آملی اظهار داشتند: اساس و وظیفه همه مسئولین این است که آبروی این مملکت را حفظ کنند، هیچ کسی با دست خالی به خانه اش نرود و این به تولید وابسته است. تولید هم سفارشی نیست. تولید نصیحت نیست، تولید خواهش نیست، تولید علم است و علم است و علم است و علم.

«کشوری که آب دارد خاک دارد اما اینقدر گرانی و گرسنگی و فقر و فلاکت و اینها باشد، این درست نیست»

حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر اجاق نژاد، تولیت مسجد مقدس جمکران با بیان اینکه باید ارتباط خود را با امام زمان محکم کنیم، اظهار داشتند: جامعه ای می تواند از جاهلیت نجات پیدا کند که ارتباطش با امام زمان محکم باشد. امام معصوم می فرماید «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیه».

ایشان ادامه دادند: ارتباط با امام، یا ارتباط فیزیکی یا امثال ذلک است که عده زیادی می رفتند خدمت امام و سلام می کردند و یک تأدّبی بود؛ اما قسمت مهم، ارتباط با امامت اینهاست. ارتباط با امامت، این است که همه کارهای ما مأموم کار آنها باشد. تفکر ما، تدین ما، تعهّد ما، اینها مأموم باید باشد و در امامت وجود مبارک حضرت، تعقلات عقلی داشته باشیم، تفقّه، تدین و تمدّن داشته باشیم.

ایشان بیان داشتند: ما یک تدین داریم یک تمدّن داریم و یک کشورسازی که در شرایط کنونی، اینها همه باید مأموم باشد و اگر در این امور اساسی کشورداری مأموم امامت امام شدیم، آن وقت دین ما دین اسلام خواهد بود و اگر نه، فقط حضرت را برای زیارت و ثواب و استجابت دعا و شفای مریض و نامه و اینها باشد، آن بیان نورانی که «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیه»، حاصل نمی شود.

ایشان با بیان اینکه ما امامتی می خواهیم که تدین ساز و تمدن ساز باشد، بیان داشتند: زیارت و دعا و اینها سرجایش محفوظ است و ثواب خاص خودشان را دارند، توسل به امام معصوم در همه حال [چه حاضر و چه غایب] اثر دارد، اما اگر یک کشوری بخواهد تدین پیدا کند که تدین او تمدن ساز باشد، این باید ببیند امامش چکار کرده است؟ رابطه داخلی چکار کرده؟ باید جهان را بشناسد، الآن که کل جهان یک دهکده است، با چه کسی بجنگند؟ با چه کسی نجنگد؟ چرا بجنگد؟ بیخود نجنگد! پس اگر کسی بخواهد تمدن درست کند، باید ببیند امام چه گفته است؟

ایشان ابراز داشتند: اداره اقتصاد کشور با سفارش حل نمی شود، بلکه اقتصاد و تولید را اگر کسی بخواهد اداره کند، این یک علم است، و لذا باید در کشورداری اول تدین و تمدن پیدا کرد و اگر کسی بخواهد تمدن درست کند، باید ببیند امام چه گفته است؟ این بیان نورانی حضرت امیر است «مَنْ وَجَدَ مَاءً وَ تُرَاباً ثُمَّ افْتَقَرَ فَأَبْعَدَهُ اللَّه‏»؛ کشوری که آب دارد خاک دارد اما اینقدر گرانی و گرسنگی و فقر و فلاکت و اینها باشد، این درست نیست.