تشخیص سرطان دهانه رحم با آزمایش پاپ اسمیر (Pap Smear)
سرطان دهانه رحم، نوعی سرطان است که در سلول های دهانه رحم (قسمت پایینی رحم که به واژن متصل می شود) رخ می دهد
سرطان دهانه رحم چیست؟
سرطان دهانه رحم، نوعی سرطان است که در سلول های دهانه رحم (قسمت پایینی رحم که به واژن متصل می شود) رخ می دهد. آزمایش اچ پی وی (HPV) یکی از آزمایشات رایج تشخیصی جهت تشخیص پاپیلوماویروس انسانی (HPV) که یک عفونت مقاربتی است و در ایجاد اکثر سرطان‌های دهانه رحم نقش دارد؛ انجام می شود.
هنگامی که در معرض پاپیلوماویروس انسانی (HPV) قرار می گیرد، سیستم ایمنی بدن معمولاً از آسیب رساندن به ویروس جلوگیری می کند. با این حال، در درصد کمی از افراد، ویروس سال‌ها زنده می‌ماند و در فرآیندی که باعث می‌شود برخی از سلول‌های دهانه رحم به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند، نقش ایفا می‌کند.
علائم سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه معمولاً هیچ علامت یا علامتی ایجاد نمی کند.
علائم و نشانه های سرطان دهانه رحم پیشرفته تر عبارتند از:
- خونریزی واژینال بعد از مقاربت، بین قاعدگی یا بعد از یائسگی
- ترشحات آبکی و خونی واژن که ممکن است سنگین و دارای بوی بد باشد
- درد لگن یا درد هنگام مقاربت
علل سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم زمانی شروع می شود که سلول های سالم در دهانه رحم تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد.
سلول های سالم با سرعت مشخصی رشد و تکثیر می شوند و در نهایت در زمان مشخصی می میرند. جهش ها به سلول ها می گویند که رشد و تکثیر خارج از کنترل داشته باشند و نمی میرند. سلول های غیر طبیعی تجمع یافته یک توده (تومور) تشکیل می دهند. سلول‌های سرطانی به بافت‌های مجاور حمله می‌کنند و می‌توانند از تومور جدا شوند و در سایر نقاط بدن پخش شوند (متاستاز).
مشخص نیست که چه چیزی باعث سرطان دهانه رحم می شود، اما مسلم است که پاپیلوماویروس انسانی (HPV) در آن نقش دارد. پاپیلوماویروس انسانی (HPV) بسیار شایع است و اکثر افراد مبتلا به این ویروس هرگز به سرطان مبتلا نمی شوند. این بدان معناست که عوامل دیگر – مانند محیط یا انتخاب های سبک زندگی شما – نیز تعیین می کنند که آیا شما به سرطان دهانه رحم مبتلا خواهید شد.
عوامل خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم
عوامل خطر سرطان دهانه رحم عبارتند از:
- تعدد شرکای جنسی: هر چه تعداد شرکای جنسی بیشتر باشد – و تعداد شرکای جنسی شریک شما بیشتر باشد – شانس برای ابتلا به HPV بیشتر است.
- فعالیت جنسی در سنین پایین: داشتن رابطه جنسی در سنین پایین خطر ابتلا به HPV را افزایش می دهد.
- سایر عفونت های مقاربتی (STIs): ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی – مانند کلامیدیا، سوزاک، سیفلیس و HIV/AIDS – خطر ابتلا به HPV را افزایش می دهد.
- سیستم ایمنی ضعیف: اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل بیماری دیگری ضعیف شده باشد و به HPV مبتلا باشید، ممکن است احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم افزایش یابد.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن با سرطان سلول سنگفرشی دهانه رحم مرتبط است.
- قرار گرفتن در معرض داروی پیشگیری از سقط جنین: اگر مادر شما در دوران بارداری از دارویی به نام دی اتیل استیل‌بسترول (DES) استفاده کرده باشد، ممکن است خطر ابتلا به نوع خاصی از سرطان دهانه رحم به نام آدنوکارسینوم سلول را افزایش دهد.
راه های جلوگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم موارد زیر را جدی بگیرید:
- از پزشک خود در مورد واکسن HPV سوال کنید. دریافت واکسن برای جلوگیری از عفونت HPV ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های مرتبط با HPV را کاهش دهد. از پزشک خود بپرسید که آیا واکسن HPV برای شما مناسب است یا خیر.
- رابطه جنسی ایمن داشته باشید. با انجام اقداماتی برای جلوگیری از عفونت های مقاربتی، مانند استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی و محدود کردن تعداد شرکای جنسی، خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را کاهش دهید.
- استفاده از سیگار و فرآورده های تنباکو را کنار بگدارید. اگر سیگار می کشید، با پزشک خود در مورد راهکارهایی برای کمک به ترک سیگار صحبت کنید.
- تست پاپ اسمیر را روتین انجام دهید: تست پاپ اسمیر که به آن تست پاپ نیز گفته می شود، روشی برای بررسی سرطان دهانه رحم در زنان است. تست پاپ اسمیر شامل جمع آوری سلول ها از دهانه رحم – انتهای پایین و باریک رحم که در بالای واژن قرار دارد، می باشد. تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم با تست پاپ اسمیر به شما شانس بیشتری برای درمان بیماری می دهد. تست پاپ اسمیر همچنین می تواند تغییراتی را در سلول های دهانه رحم شما تشخیص دهد که نشان می دهد ممکن است سرطان در آینده ایجاد شود. تشخیص زودهنگام این سلول‌های غیرطبیعی با تست پاپ اسمیر اولین گام شما در جلوگیری از پیشرفت احتمالی سرطان
دهانه رحم است. اکثر سازمان‌های پزشکی پیشنهاد می‌کنند که تست پاپ اسمیر روتین را از سن ۲۱ سالگی شروع کنید و هر چند سال یک بار آن را تکرار کنید.
آمادگی قبل از تست پاپ اسمیر
در طول دوره قاعدگی نباید تست پاپ اسمیر انجام دهید. خونریزی شدید می تواند بر دقت آزمایش تأثیر بگذارد. اگر آزمایش شما برای آن زمان از ماه برنامه ریزی شد، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید آن را دوباره برنامه ریزی کنید.
برای انجام دقیق‌ترین تست پاپ اسمیر، پزشکان توصیه می‌کنند که مراحل زیر را از ۴۸ ساعت قبل از آزمایش شروع کنید.
- رابطه جنسی نداشته باشید و از روان کننده ها استفاده نکنید.
- از اسپری یا پودر در نزدیکی واژن استفاده نکنید.
- هیچ چیزی از جمله تامپون، دارو، کرم و شیاف را وارد واژن نکنید.
- واژن را با آب، سرکه یا مایعات دیگر شستشو ندهید.
اگر می خواهید اطلاعات کاملی در مورد شرایط آزمایش های مختلف به خصوص تست پاپ اسمیر((Pap Smear و یا آزمایش پاپیلوماویروس انسانی (HPV)، نحوه انجام آنها، تفسیرهای آزمایشگاهی، عوامل مداخله گر در آزمایش ها و تمامی اطلاعات در مورد تست های آزمایشگاهی را کسب کنید، متااورگانون (www.metaorganon.com) مرجع تخصصی آزمایش های پزشکی در ایران بوده و این امکان را برای عموم فراهم آورده است که به راحتی به هرگونه اطلاعات در مورد انواع آزمایش های پزشکی به زبانی کاملا ساده دسترسی داشته باشند و یا سوالات خود را با پزشکان و متخصصان این مجموعه در میان گذاشته و در سریع ترین زمان ممکن پاسخ مناسب آن را دریافت کنند.
دیدگاه