مصرف داروهای اساسی تا ۶۰ درصد افزایش پیدا کرد | یکهزار تخت دولتی در گیلان کم داریم

اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، عقیل قلی پور، در گفتگو با دیارمیرزا در رابطه با اقدامات صورت گرفته برای تامین داروهای مورد نیاز استان با توجه به کمبود دارو اظهار کرد: در ایام کرونا با توجه به قرنطینه های متعددی که داشتیم اعم از خانگی، اجتماعی و اداری، طبیعتا به لحاظ علمی سطح ایمنی افراد پایین آمده و پیش‌بینی می‌شد که بعد از اتمام کرونا، بیماری های ویروسی و آنفولانزا با شدت بیشتری شیوع پیدا کنند که امسال نیز شرایط به همین صورت بود، در صورتی که ما در سال های گذشته به این شدت بیماری های ویروسی و شیوع آن ها را نداشتیم.

سرپرست معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی گیلان گفت: خوشبختانه از چند روز گذشته شیوع بیماری ها کمتر شده است و طبیعی است که با اوج گیری بیماری های ویروسی، مصرف داروهای ضد ویروس، سرم ها و مصرف آنتی بیوتیک ها چیزی حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش پیدا کند.

قلی پور همچنین اعلام کرد که با توجه به شرایط موجود، طی چند روز آینده سرم ها، آنتی بیوتیک ها و انواع اسپری های تنفسی وادراتی که عمده مشکل استان نیز در کمبود همین داروها می‌باشد، وارد استان می‌شود.

سرپرست معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در رابطه با برنامه ای که برای آینده گیلان در نظر گرفته شده بیان کرد: مشکلات ساختاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان در زمینه ساختمان بسیار زیاد است و بر این اساس اولویت اول ما بازسازی و تجهیز بیمارستان های بزرگ دانشگاه علوم پزشکی است.

وی افزود: گیلان نیاز به یک بیمارستان جنرال یک هزار تخت خوابی دارد که بتواند سرویس دهی مناسب و حداقلی به مردم استان داشته باشد.

قلی پور تصریح کرد: در حال حاضر علی رغم وجود ۲۶۰۰ تخت دولتی در استان و بیش از ۱۳۰۰ تخت خصوصی در بیمارستان ها باز هم براساس استانداردهای ایران، یک هزار تخت دولتی کم داریم.

وی در ادامه به دیارمیرزا گفت: خوشبختانه مجوزهای لازم برای افزایش ۴۰۰عددی تخت های بیمارستان سمیعی لاکان که اکنون ۴۰۰ عدد است، گرفته شده است به این امید که تا حدودی مشکلات درمانی در بخش دولتی که نیاز اصلی مردم است، حل شود.

قلی پور در انتها در خصوص بلاتکلیفی درمانگاه های شبانه روزی چابکسر خاطر نشان کرد: ما پروژه های نیمه تمام و حتی افتتاح شده بسیار زیادی در املش، رضوانشهر، ماسال، شفت و درمان بستر دیلمان داریم که با توجه به فاصله کم آن‌ها با شهرستان های اصلی، آنچنان بیمار ندارند و همچنین کمبود متخصص باعث شده تا این بیمارستان‌ها در حد معقول مورد بهره برداری قرار نگیرند. اما امیدواریم که به تدریج این بیمارستان ها نیز شکل واقعی به خود بگیرند.