روز عاشورا روز خبرنگار، روز سواد رسانه

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، امیرحسین ضیائی‌پور، فعال رسانه‌ای طی یادداشتی نوشت؛

تلاقی روز عاشورا با روز خبرنگار در سال ۱۴۰۱ به خودی خود آنهم در این حال و روز اززمانه اهمیت خاصی دارد.
روزی که یکی از تلخ‌ترین و بزرگترین وقایع مسلمانان رخ داده است و هنوز که هنوز است با روایات مختلف نقل شده و تا دنیا دنیاست شیعیان کل جهان آنرا حفظ خواهند کرد.
اما تلاقی روز خبرنگار با چنین روز مهمی ما را به این موضوع وا میدارد که اگر در آن زمان بعنوان یک خبرنگار حاضر میشدیم چگونه آنرا نقل میکردیم و مردمی که امروز بعد این همه سال آنرا حفظ کرده‌اند چگونه نقل‌های متفاوت و یا جهت دار را گوش داده و با آن مواجه میشدند.
در وهله اول اگر خبرنگار آن واقعه بودیم با دو نوع نگاه مواجه بودیم، یا باید مینویشتیم «حسین بخاطر خلافت قیام کرد» و یا اینکه «حسین برای اصلاح امت جدش و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد»
آری یک قلم دنیا را علت اصلی قیام حسین روایت میکند ویک قلم جهاد تبیین را علل قیام امام حسین معرفی میکند.
کاملا درست است اما چگونه میشود یک خبرنگار یزیدی بنویسد و یک خبرنگار حسینی و برخورد مردم با این اخبار چگونه خواهد بود
ابتدای امر سراغ خبرنگار حسینی میرویم، خبرنگاری که خود را مدعی این صف میداند و با این نگرش قلم میزند و با این جمله معروف «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید» کاملاً آشنا میباشد.
خبرنگار حسینی با سرلوحه قراردادن همین جمله‌ی معروف امام حسین (ع) قلم میزند و در آنچه که مینویسد خدا را در نظر میگیرد و روایت حقیقی را آنچه که هست بازگو میکند و زیادی نمیگوید و منصفانه و عادلانه به موضوعات میپردازد و چون خود را مجاهد و انقلابی میداند با معیار شخصی، افراد و عملکرد را قضاوت نمیکند.
چنین نیت و عقیده‌ای به یقین، خبرنگار حسینی میسازد و رخدادهایی همچون عاشورا را بدون تحریف انعکاس میدهد و اجازه نمیدهد تحریف صورت بگیرد و جناح زور و زر به خواسته‌ی خود برسند.
اما در نقطه مقابل خبرنگار حسینی، خبرنگار یزیدی هم حضور دارد، خبرنگاری که اصول اخلاقی را زیر پا میگذارد و در موارد مختلف همانند رسوایی، تهمت‌های جنسی، دلالی، شبه سازی، تحریف، سوء استفاده از موضوعات احساسی، اتکاء به منابع ناشناس، تمجید از مدیران ناتوان و سست عنصر و با بسیاری از ابزارهای مختلف سعی میکند برای خود اسم و رسمی را دست و پا کند.
اینگونه از خبرنگاران متاسفانه فاقد دانش رسانه‌ای هستند و اغلب با خبرهای زرد خود را مطرح کرده و با دریافت حق العمل کاری امورات خود را میگذرانند.
حال از خبرنگار حسینی و یزیدی بگذریم به مردمی میرسیم که با قلم این افراد مواجه هستند با دو روایت مختلف از یک اتفاق بزرگ.
به راستی مردم چگونه با این قبیل اخبار برخودرد میکنند؟ آیا اجازه میدهند که رسانه کار خودش را انجام دهد و ذهنش را زیر سلطه‌ی خود بگیرد و یا اینکه با یک دیدی بزرگتر به آن توجه میکند و سپس آنرا تجزیه و تحلیل میکند.
اگر مردم مبحث مهم سواد رسانه را جدی بگیرند و آنرا یک مهارت واجب بدانند قطعاً هیچ رسانه‌ای بر آنان تسلط پیدا نمیکند و در مواجه با رسانه‌ها هوشمندانه وارد عرصه میشوند.
مردم و استفاده کنندگان از رسانه میبایست با فراگیری مهارت سواد رسانه ای، صاحبان اصلی رسانه‌ها را بشناسند، اهداف و منافع آنان را تشخیص دهند. علاوه بر همه‌ی اینها عقیده و افکار رسانه‌ها را بدانند.
آنوقت است که فرق میان خبر، حسین برای اصلاح امت جدش قیام کرده و یا خلافت را متوجه خواهد شد.