لایه‌های پنهان و آشکار تبانی گسترده در فوتبال ایران | نهادهای نظارتی از خواب غفلت بیدار شوند!
مدتی است که با انتشار چند ویدیو از واکنش‌ها و حرکات عجیب بازیکنان بحث وجود تبانی در لیگ‌های سطح دو و سه فوتبال ایران به وجود آمده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از برنا؛ شبکه‌های اجتماعی در فوتبال این روزها نقشی اساسی و غیرقابل انکاری در زندگی افراد دارند. قسمت منفی ماجرا بروز حواشی گسترده و افزایش بی‌اخلاقی‌ها است و قسمت مثبت و مفید ماجرا، پنهان نشدن ماه‌ها پشت ابر است. ماهی به نام تبانی که پشت ابر می‌ماند و به دلیل نظارت ناکافی بر فوتبال در سطوح پایین به وفور اتفاق می‌افتد.
آیا تبانی در فوتبال ایران وجود دارد؟
در هیچ کشوری نمی‌توان ادعا کرد فوتبال تمام و کمال در سالم‌ترین شرایط برگزار می‌شود و همه چیز روی روال است اما تلاشی که مسئولین آن کشور برای کاهش کج‌اخلاقی‌ها و تاثیر مسائل غیر فنی بر بازی انجام می‌دهند، اهمیت فراوانی دارد. در ایران هم تلاش‌هایی کم و بیش انجام شد و حالا با استفاده از همان وجه مثبت شبکه‌های اجتماعی توجه بسیاری نسبت به وجود تبانی در لیگ‌های سطح پایین جلب شده. نکته اینجا است که در سطح اول فوتبال ایران هیچ‌وقت تبانی اثبات نشده و بیشتر حرف‌های رد و بدل شده اتهامات از سوی کانال‌های هواداری بوده اما در لیگ دو و لیگ یک اما شرایط قابل بررسی است.
وقتی شاخک فوتبال‌دوستان جنبید
ماجرا از آن جایی آغاز شد که یکی دو ویدیوی دست به دست شده در فضای مجازی نشان از رد و بدل شدن چند گل عجیب می‌داد. افزایش تعداد این ویدیوها باعث شد تا دوباره اتهامات افزایش پیدا کند و حتی کمیته اخلاق هم در برخی موارد وارد ماجرا شود. مهم‌ترین مورد هم سال ۱۴۰۰ اتفاق افتاد. وقتی شهید قندی و شاهین بندرعامری به ترتیب ۱۰ و ۷ گل به سردار بوکان زدند. رئیس کمیته اخلاق البته به سرعت دستور تعلیق رقابت‌ها را داد و ۲۲ نفر را فراخواند. ماحصل جلسات و فراخوانی‌ها محرومیت سنگین سروش سعیدی بود. بازیکن تیم فوتبال سردار که خودش اعتقاد داشت زورشان به او رسیده. پیشتر قنواتی، مدیر تیم شهرداری ماهشهر حرف از تبانی زده بود و با توجه به ویدیوهایی که هر از چندگاهی به عنوان سند تبانی و رخ دادن حرکات متحیر در فضای مجازی منتشر شد، حالا همه پیگیرتر از قبل مسابقات را می‌دیدند.
چه چیزی را تبانی می‌دانید؟
شاید برای طرفداران واقعی فوتبال باورپذیر نباشد که آیا اصلا می‌شود یک تیم با دریافت پول مقابل حریف از قصد گل بخورد یا خیر. امکان دارد یک داور از قصد به اشتباه پنالتی بگیرد. ممکن است یک سرمربی اصطلاحا به رقیب «راه» بدهد؟
روایت های تاییدنشده‌ای در رسانه‌‌ها مطرح شده که در آن بازیکنان تعریف کرده‌اند حتی بر سر اینکه کدام تیم کرنر اول را بزند یا اوت اول به نفع کدام تیم باشد هم ممکن است شرط‌بندی صورت گیرد که خود میتواند تبانی باشد. اعلام پنالتی های مشکوک از دیگر موارد است که کمیته اخلاق همواره به موقع در صحنه ظاهر شده و با محرومیت قائله را خاتمه داده یا حتی در برخی ویدیوهای منتشر شده از فوتبال در لیگ دو رویت شده که دروازه‌بان‌ها با واکنشهای خود شایعات را افزایش می‌دهند. مانند واکنش عجیب دروازه‌بان مس نوین و شهید قندی در اردیبهشت امسال که با واکنش حراست فدراسیون مواجه شد. حتی بعضا اتهاماتی در خصوص مس کرمان امسال زده شد که این تیم ۶ امتیاز را تنها با حضور نیافتن رقیب به دست آورده یا (طبق ادعا و منابع تایید نشده) سرمربی این تیم در برخی دیدارها از برخی موارد در زمین چمن استفاده کرده است. این موارد در زمره مباحث تبانی قرار نمی‌گیرد اما ما را به سمت مساله‌ای سوق می‌دهد که راهکار حل مشکل است.
راه حل: نظارت کافی
شاید غیرقابل باور باشد اما در انگلیس سطوح فوتبال به عدد ۱۰ می‌رسد و حتی لیگ یکشنبه‌ها بین بازیکنان آماتور انجام می‌شود اما بیشتر اوقات یا نظارت کامل است یا با محرومیت قاطع جلو ادامه مشکلات گرفته می‌شود. ساده‌ترین کار نظارت کامل روی ماجرا توسط افراد متخصص و قابل اطمینان است. فیلم‌برداری بازی‌ها به نحوی که قابل بررسی باشد و چیزی از دیدگان دور نماند هم در همان راستا میتواند مشکل‌گشا باشد. مساله‌ای که میتواند باعث درآمدزایی و افزایش هواداران در فوتبال پایه باشد. فراموش نکنیم تیم‌های ریشه‌داری چون سایپا، ملوان و مس در سطوح پایه حضور دارند و بازی‌های‌‌شان میتواند برای هواداران فوتبال لذت‌بخش باشد.
هنوز هم با وجود دیده شدن کم و بیش این اتفاقات می‌توان گفت فوتبال ایران به آن حد درگیر فساد نشده که موضوع غیرقابل کنترل باشد. به همین دلیل هم کنترل این مساله چندان ناممکن نیست. پس بهتر از مسئولین ماهی را از آب بگیرند و نظارت‌ها قوی‌تر شود. چه بهتر که همین حالا و در هفته‌های پایانی آغاز شود و در لیگ‌های بعدی شدت بیشتری بگیرد.
دیدگاه