سرنوشت موتورهای جستجوگر ایرانی با هزینه‌های میلیاردی چه شد؟
گزارش‌ها نشان می‌دهد که پروژه‌های میلیاردی موتورهای جستجوگر بومی پیشین اغلب با شکست مواجه شدند. اما با وجود این مسئولان عقیده دارد که راه‌اندازی موتورهای جستجوگر بومی برای ایجاد شبکه ملی اطلاعات لازم و ضروری است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از تجارت نیوز، در چند سال اخیر با جدی شدن بحث راه‌اندازی اینترنت ملی، توجه به مرورگر بومی نیز افزایش یافت و موتورهای جستجوگر ایرانی زیادی وارد عرصه شدند. اما سرنوشت آنها به کجا رسید؟
با وجود اینکه چندین موتور جستجوگر ایرانی طی یک دهه گذشته به وجود آمدند، اما به نظر می‌رسد آنها موفق نبودند که جایگزین موتورهای جستجوی خارجی و شناخته شده مانند گوگل، Yahoo، کروم و … شوند.
موتور جستجوگر پارسیک
پارسیک اولین موتور جستجو ایرانی است. این موتور جستجوگر در سال ۱۳۸۱ راه‌اندازی و در دسترس قرار گرفت. اما یکی از ضعف‌های اصلی که این جستجوگر دارد، این است که فقط امکان جستجو در وب را دارد و تصاویر و ویدئو را سرچ نمی‌کند.
سرنوشت یوز معروف چه شد؟
طراحی و ساخت این موتور جستجوگر در اوایل سال ۱۳۸۸ توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران، آغاز و در بهمن سال ۱۳۹۳ افتتاح شد. طبق گزارشات برای پروژه «یوز» حدود هفت میلیارد تومان هزینه شد. اما امروزه این مرورگر دیگر قابل استفاده نیست.
همزمان با تولد موتور جستجوی یوز، جستجوگر‌های دیگری هم متولد شدند. اما براساسی گزارش‌ها آنها نیز مانند جستجوگر از سرنوشت زیاد خوبی نداشتند. چرا که تقریبا اغلب آنها از کار افتادند.
موتور جستجوگری که به روز نمی‌شود!
پارسی جو در حال حاضر این موتور با دامنه parsijoo.ir در دسترس است. البته با مشکلات و ایرادات فراوان که می‌توان به عدم بروزرسانی به موقع آن اشاره کرد و هم‌اکنون به نوعی غیرفعال به حساب می‌آید.
در مدت ۱۰ روزه قطعی اینترنت بین‌المللی در سال ۹۸، موتورهای جستجوگر ملی از جمله پارسی جو و یوز وقتی با افزایش ناگهانی حدود ۲۰۰ برابری کاربران مواجه شدند دیگر نتوانستند پاسخگوی کاربرانی باشند که تا پیش از این با موتورهای جستجوی خارجی مانند گوگل، بینگ و… کار می‌کردند.
کاوش به کجا رسید؟
اسفند سال ۱۳۹۹، پژوهشکده فناوری اطلاعات دانشگاه خواجه نصیر از ساخت موتور جستجوگر تصویری «کاوش» خبر داد. تفاوتی که این مروگر با سایر جستجوگرها داشت این بود که بر اساس محتوای تصویر بود که علاوه بر کلمات کلیدی و کلیدواژه متنی، می‌تواند با بارگذاری یک تصویر، سایر تصاویر مشابه را پیدا و به کاربر نشان دهد.
با این حال هنوز مشخص نیست که این موتورهای جستجوگر در چه ابعادی راه اندازی شد و به کجا رسید. آیا می‌توانست به نیازهای کاربران ایرانی پاسخ دهد؟
موتور جستجوگر ذرهبین
ذرهبین جدیدترین موتور جستجوگر ملی است که چندی پیش وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از در دسترس قرار گرفتن آن برای عموم مردم خبر داد.
اما طبق تحقیقات کاربران، به نظر می‌رسد که تمامی موضوعات سرچ شده در ذرهبین همانند نتایج گوگل است. با توجه به این موضوع ذرهبین نتایج جستجو را به وسیله APIهای موتور جستجوی گوگل، برای کاربران خود به نمایش می‌گذارد.
در حال حاضر باید دید سرنوشت موتور جستجوی بومی ذرهبین چه خواهد بود. با این حال اینکه چقدر ذرهبین می‌تواند به نمونه‌های بین‌المللی نزدیک شود و اساسا چه ارزش افزوده‌ای برای کاربران ایجاد می‌کند، مسئله‌ای است که در آینده مشخص می‌شود.
پروژه‌های موتورهای جستجوگر ملی مانند یوز با صرف هزینه‌های میلیاردی آغاز شد. ولی تا به امروز این موتورهای جستجوی بومی نتوانستند در بین کاربران ایرانی جایگاه مناسب و قابل قبولی پیدا کنند.
دیدگاه