اعتراض کارگردان مستند استاد شجریان به حذف از جشنواره «سینماحقیقت»

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، کیوان مهرگان کارگردان مستند «سیاوش در آتش» که متقاضی حضور در پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» بود، پس از اعلام خبر مستندهای راه یافته به این جشنواره و پذیرفته نشدن اثرش با انتشار متنی در صفحه اینستاگرامش نسبت به این موضوع انتقاد کرد.

در این متن نوشته شده است: «سربلند و مغرورم که بدون کمک گرفتن از جاهایی درباره استاد محمدرضا شجریان فیلمی «مستقل» و «آبرومند» ساخته‌ام. فیلمی که هم از نظر تکنیکی هم از نظر مضمونی به آن می‌بالم.

کسانی که افتخار تماشای فیلم را به من داده‌اند بارها در اظهار نظرهای عمومی و خصوصی بر این مساله صحه گذاشته اند. من به پشتوانه تشویق‌ها و تایید آن فرزانگان اینجا هستم تا برخلاف معمول فیلم‌های حذف شده بگویم: من خودم‌و فیلمم را به خاطر داوری غیر منصفانه شماها پنهان نمی‌کنم. بلکه آمده‌ام بگویم اگر این فیلم از جشنواره سینما حقیقت حذف شد، مسوولیت «فنی» و «اخلاقی» آن با شما چهار نفر آقای محمد حمیدی‌مقدم دبیر جشنواره و آقایان وحید فرجی، سیاوش سرمدی و پژمان مظاهری‌پور به عنوان مشاوران دبیر در انتخاب فیلمهاست.

این چهار نفر نمی‌توانند هرگز از زیر بار مسوولیت «اخلاقی» و «حرفه‌ای» قربانی کردن فیلمی مستقل شانه خالی کنند.

اگر این افراد پشت مقررات جشنواره ایستاده‌اند تا فیلمی مستقل را به راحتی کنار بگذارند هیچ مساله‌ای نیست شجاعت پذیرش تبعات اخلاقی و فنی این تصمیم را هم داشته باشند.

جشنواره روز ۲۵ آذر تمام می‌شود. عده‌ای برنده و عده‌ای ناکام‌می مانند. آنچه مهم است خود فیلم است همین ثروتی که من با رویی سفید مشتاقم آن را به همه نشان بدهم.

من همچنان مستقل فیلم مستند خواهم ساخت. هرچند رقابت با نهادهای پولدار و قدرتمندی که متولی روایت تاریخ در قالب فیلم مستند هستند کاریست دشوار.

نتیجه آنچه در این دوره از این جشنواره گذشت مرا به این جمع‌بندی رساند که تا روزی که فیلم مستند می‌سازم، دیگر آن را به هیچ جشنواره دولتی ندهم. من حاضر نیستم دنیای خودم وفیلمهایم را به اندازه میز مدیران کوچک کنم.

امید ندارم امکان نمایش عمومی این فیلم به زودی برای همه فراهم شود. اما من همه تلاشم را می‌کنم که شمامردم ایران این فیلم را ببینید که قاضی آخر شمایید.

ورنه:
زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هرچه گوید جای اکراه نیست
بر در میخانه رفتن کار یکرنگان بود
خود فروشان را به کوی می‌فروشان راه نیست.»