اخراج من، رسواگر پیوند نیروهای جهل‌ و اشرافیت تکنوکرات‌ بوروکرات فاسد شد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، بیژن عبدالکریمی در نامه‌ای که در اختیار ایکنا قرار داده است با اشاره به مشکلاتی که اخیرا برایش پیش آمده از حامیانش تشکر کرده و نوشته است؛

فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (طه: ۱۲)

تقدیر و سپاس

قبل از هر چیز مراتب شکر و سپاس قلبی خویش را نسبت به آن یگانه حقیقت تقدیرگر تقدیرآفرین، آن یگانه کانون معنابخش جهان، همان که جان آدمی بسته بدان است و تنها با مأوا گزیدن در آن می­‌توان از بی­‌خانمانی و بی­‌مأوایی رهایی یافت اظهار می­‌دارم و از ژرفنای وجود ناوجود خویش فریاد تمنای خضوع و خشوع خویشتن را در برابر آن یگانه معبود بزرگ هستی بلند می­‌نمایم، تمنایی که یگانه ضامن آزادی و آزادگی جان انسان است.

خداوند بزرگ را شاکرم که قصه احمقانه اخراج اینجانب رسواگر پیوند شوم میان نیروهای جهل و نادانی و خارجی­‌گری از یکسو و اشرافیت تکنوکرات‌ بوروکرات فاسد و ریاکار از سوی دیگر گردید که بیش از چهار دهه است گفتمان انقلاب را خفه کرده و چهره­‌ای بسیار زشت و کریه از انقلاب به جامعه ما و جهانیان ارائه داده است و شکافی را میان ملت بزرگ ایران و آرمان­های متعالی انقلابی­‌اش ایجاد کرده است، شکافی که محل تجمع بسیاری از جرثومه‌­های فساد و تباهی قرار گرفته است و امید دارم تجربه شیرین و پیروزمندانه وفاق عمومی در حمایت از اینجانب که منجر به عقب­‌نشینی نیروهای جهل و فساد در دانشگاه آزاد اسلامی گردید، سرآغاز و نقطه عطفی در مبارزه با پیوند شوم مذکور گشته و نیروهای اصیل انقلاب، بعد از ۴۳ مبارزه با دشمنان بیرونی و خارجی، نگاه و اراده والای خود را با جلب نظر آحاد مردم این سرزمین معطوف به مبارزه با نیروهایی سازند که همچون موریانه چوب انقلاب را از درون تهی ساخته‌­اند.

بدین وسیله سپاس و قدردانی خویش را قبل از همه کس از دانشجویان و فرزندان معنوی عزیزم در سراسر ایران، آن نادیده‌­ انگاشته­‌شدگان نادیده­‌ انگاشته­‌ناشدنی،که معصومیت نگاه­‌هایشان معنابخش حیات من­‌اند اظهار می‌­دارم و امیدوارم لایق ابراز احساسات صادقانه، صمیمانه و بی­‌شائبه یکایک آن عزیزان باشم.

همچنین، از همه متفکران، صاحب­نظران، اصحاب قلم و اساتید بزرگواری که تفکر و آزادگی‌شان قوام­بخش عقلانیت جمعی و خرد قومی ماست و به حمایتی تمام‌­قد از اینجانب پرداختند، قلباً و متواضعانه سپاسگزارم.

حمایت برخی از سرداران بزرگ جنگ، جانبازان و فعالان عرصه جهاد و ایثار، فرزندان و نیز همکاران دانشگاهی بسیجی‌­ام و نیز برخی از نیروهای فهیم و هوشمند انقلاب بخشی شورانگیز و فراموش ناشدنی از قصه اخراج و بازگشت اینجانب به دانشگاه بوده است. یقین دارم در برابر عزمیت، حمیت و حمایت این عزیزان هیچ یک از پایگاه­­های ارتجاع و اشرافیت خارجی و داخلی قدرت تجاوز به حقوق حقۀ آحاد این ملت را نخواهند یافت.

همچنین بر خود فرض می­‌دانم که از حمایت یکایک افراد، چه در فضای مجازی و چه در فضای غیرمجازی، از اطلاع‌­رسانی خبرنگاران و خبرگزاری­ها و همه رسانه­‌ها، از حمایت­های همه انجمن­های علمی و صنفی و سیاسی و نیز از زحمات و تلاش­های صمیمانه همه همکاران، کارمندان و برخی مسئولین صدیقی که با تمام وجود در جهت بازگشت اینجانب به دانشگاه تلاش کردند به حکم ادب باطن، و نه صرفاً بر اساس ادب ظاهر، قدردان و سپاسگزار باشم.

امیدوارم رسوایی مسببین اخراج اینجانب بهانه­‌ای برای تأمل و بازاندیشی در خصوص برخی از رویه‌­های بسیار غلط اجتماعی در حوزه گزینش افراد برای جایگاه­‌های اجتماعی گوناگون و نیز شیوه­‌های رسیدگی به اتهامات و تخلفات آنان در جمیع نهادها و ارگان­‌ها، از جمله در سراسر دانشگاه­‌های کشور گردد.

همچنین، امیدوارم مسئولین امر پیشنهاد سپردن مدیریت دانشگاه‌­های سراسر کشور، از جمله دانشگاه آزاد اسلامی، به اساتید حقیقی خود همان دانشگاه­‌ها را جدی­ بگیرند، پیشنهادی که پذیرش آن می­‌تواند گامی اصیل در جهت اصلاح امور و شروعی تازه برای پر کردن شکاف میان جامعه دانشگاهی با گفتمان انقلاب و بیرون راندن نیروهای نفاق از ساحت مقدس دانشگاه باشد.

السلام علی من اتبع الهدی و اجتنب من الکذب و النفاق

بیژن عبدالکریمی

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی (واحد تهران شمال)