عفونت کرم حلقوی؛ از علائم تا پیشگیری

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از عصر ایران، کرم حلقوی برخلاف نام خود ارتباطی با حیواناتی که زیر خاک زندگی می‌کنند، ندارد و در واقع یک راش پوستی است. البته، کرم حلقوی از انواع عفونت‌های پوست سرسخت و واگیردار محسوب می‌شود.

کرم حلقوی یک عفونت پوستی است که به واسطه قارچ‌هایی ایجاد می‌شود که روی بافت مرده پوست، مو و ناخن‌ها زندگی می‌کنند. این شرایطی شایع است و مدیریت آن می‌تواند بسیار دشوار باشد.

طبقه‌بندی عفونت کرم حلقوی با توجه به محل شکل گیری آن روی بدن انسان متفاوت است. به عنوان مثال، اگر این عفونت روی دست یا پا ظاهر شود، به عنوان کرم حلقوی شناخته می‌شود، اما اگر بین انگشتان پا شکل بگیرد به نام عفونت پای ورزشکار شناخته می‌شود. اگر عفونت به کشاله ران سرایت کند، خارش جوک نامیده می‌شود.

علائم عفونت کرم حلقوی

تشخیص عفونت کرم حلقوی نسبتا ساده است. افراد مبتلا به این شرایط متوجه یک یا چند تکه قرمز، خارش‌دار یا پوسته پوسته روی پوست خود می‌شوند. تکه‌هایی که دچار تاول یا جوش‌های چرکی می‌شوند نیز شایع هستند.

از ویژگی‌های بارز ابتلا به عفونت کرم حلقوی می‌توان به بروز راش پوستی قرمز و حلقوی روی پوست اشاره کرد. در برخی موارد، ممکن است چندین حلقه همپوشانی داشته باشند. در موارد دیگر، حلقه یا حلقه‌ها می‌توانند طی چند روز رشد و گسترش چشمگیری داشته باشند.

در نهایت، عفونت کرم حلقوی می‌تواند تقریبا در هر جایی از جمله پوست سر، کشاله ران، ریش، دست ها، پاها و پشت بدن ظاهر شود.

دلایل عفونت کرم حلقوی

عفونت کرم حلقوی شرایطی شایع است، اگرچه همه موارد یکسان نیستند. در حقیقت، کرم حلقوی می‌تواند به واسطه تقریبا ۴۰ گونه مختلف قارچ شکل بگیرد.

این قارچ‌ها می‌توانند روی پوست و روی سطوحی که به طور منظم با آن‌ها در تماس هستید، زنده بمانند و بسیار واگیردار هستند. تماس با آن‌ها می‌تواند به سادگی استفاده از لباس، حوله، شانه، یا هر وسیله شخصی دیگر باشد که قبلا فردی مبتلا به قارچ از آن استفاده کرده است. لمس حیوانی مبتلا به عفونت کرم حلقوی و همچنین لمس سطحی آلوده به قارچ نیز می‌تواند موجب ابتلا به عفونت شوند.

هیچ کس در برابر عفونت کرم حلقوی مصون نیست و هر فردی می‌تواند به آن مبتلا شود، اما این عفونت به طور خاص بین افرادی با سیستم ایمنی ضعیف شایع است. افزون بر این، افرادی که به طور مکرر از دوش‌ها یا کمدهای عمومی استفاده می‌کنند، افرادی که در ورزش‌هایی که میزان تماس در آن‌ها زیاد است، فعالیت می‌کنند و افرادی که کفش‌های تنگ می‌پوشند یا بیش از حد عرق می‌کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این عفونت قرار دارند.

درمان عفونت کرم حلقوی

شدت عفونت و همچنین محل شکل گیری آن عوامل اصلی در تعین روش درمان هستند.

عفونت پای ورزشکار، خارش جوک یا یک عفونت کرم حلقوی که روی سطح دست یا پا ظاهر می‌شود می‌تواند به طور معمول از طریق استفاده منظم از محصولات ضد قارچ بدون نسخه در قالب کرم، لوسیون، یا پودر بهبود یابد. از جمله داروهای موضعی بدون نسخه می‌توان به کلوتریمازول، میکونازول، و کتوکونازول اشاره کرد. داروهای موضعی بدون نسخه باید طی دو تا چهار هفته به بهبود عفونت کرم حلقوی منجر شوند، اما اگر عفونت از بین نرفت یا بدتر شد باید به پزشک مراجعه کنید.

عفونت کرم حلقوی روی پوست سر باید به شیوه‌ای متفاوت درمان شود. اگر به این شرایط مبتلا شده باشید، پزشک احتمالا یک داروی خوراکی و یک شامپوی دارویی را برای شما تجویز خواهد کرد. درمان کرم حلقوی پوست سر می‌تواند یک تا سه ماه طول بکشد.

پیشگیری از عفونت کرم حلقوی

عفونت کرم حلقوی بین ورزشکارانی که در ورزش‌هایی با میزان تماس زیاد حاضر هستند، شایع‌تر است، از این رو جای تعجب نیست که بسیاری از اقدامات پیشگیرانه حول محور پاکیزگی در رختکن گردش می‌کنند. دوش گرفتن بلافاصله پس از پایان تمرین یا ورزش یک اقدام محافظتی مهم است. همچنین، شما باید از راه رفتن با پای برهنه، به اشتراک گذاشتن تجهیزات، یا استفاده مجدد از لباس‌های کثیف پرهیز کنید.

افرادی که ورزشکار نیستند می‌توانند با خشک و تمیز نگه داشتن پوست، پوشیدن کفش‌های مناسب با جریان هوای کافی، کوتاه کردن ناخن‌های دست و پا و شستشوی دست‌ها با آب گرم و صابون پس از بازی با حیوانات خانگی از خود محافظت کنند.

همچنین، باید از به اشتراک گذاشتن لباس ها، حوله ها، ملحفه ها، یا هر وسیله شخصی دیگر با افرادی که ممکن است به عفونت کرم حلقوی مبتلا باشند، پرهیز کرد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

اگرچه عفونت کرم حلقوی شامل هیچ کرمی نمی‌شود، اما همچنان شرایطی نگران کننده است. این عفونت بسیار واگیردار است و در صورت‌عدم درمان می‌تواند شرایطی بسیار ناخوشایند را ایجاد کند.

اگر با نشانه‌های عفونت کرم حلقوی مواجه شدید باید بلافاصله برای درمان آن‌ها با گزینه‌های بدون نسخه اقدام کنید. اگر علائم از بین نرفتند یا بدتر شدند، برای کنترل عفونت به پزشک مراجعه کنید.