نقدی بر پایتخت ۶؛ سریال فاقد قصه مدون و اساسا ضدقصه است
با اینهمه پایتخت ۶ نتوانست به اهداف عالیه خود همانا نقد اجتماعی است و در قالب طنز طراحی شده بود برسد، و در بیشتر مواقع مجموعه از طنز به هزل و کمدی سبک تبدیل شد که ذائقه اهل فن را راضی نکرد.
دکتر رضا میرمعنوی*؛
آندره بازن، فیلسوف و سینماگر و بنیانگذار موج نوی سینمای جهان، تعریف مینیمالیستی از سینما دارد، او میگوید (سینما عینیت بخشیدن در زمان است). بهعبارتی بازن معتقد است، سینما باید زمان خودش را در قاب بگیرد و در اختیار تماشاکننده قرار دهد در غیر اینصورت «سینما» نیست، چیزی است بهنام سینما که مثلاً تحولات اجتماعی را به تصویر کشانده است و بیشتر جنبه سرگرمی و تفریح دارد. از آنجاییکه پایتخت ۶، تلاش دارد به کمدی محض بپردازد، بد نیست تعریفی از (کمدی) داشته باشیم.
کمدی عبارت است از رفتار غیرمتعارف بازیگر کمدی و عکسالعمل اطرافیان نسبت به آن رفتار که تولید خنده میکند. کمدی خوب بشدت به شخص کمدین متکی است و در ژانرهای(طنز، هزل و کمدی سبک) ارائه میشود.
با این تعریف به سراغ مجموعه پایتخت ۶ رفتیم و یادداشتی نگاشتیم که با هم میخوانیم…
ابتدا فیلمنامه که طرح معماری مجموعه را ترسیم میکند؛ هر فیلمنامه دارای یک قصه است و یک قهرمان اصلی دارد. این قهرمان در یک حادثه کلی نشان داده میشود و قصه در کل و تمام اجزایش پیوند متقابل دارند و قصه تاثیر واحدی را القا میکند.
با نیمنگاهی به چگونگی دراماتیکی فیلنامه متوجه میشویم که پایتخت ۶ فاقد قصه مدون است و اساسا ضدقصه است. البته بخاطر وضعیت کرونایی کشور، تولیدکنندگان با کمی عجله دست به تولید زدهاند و بنظر میرسد هدف، ساخت برنامه تفریحی و شاد بوده است تا مردم از حال و هوای بغرنج کرونایی ساعتی سرگرم شوند… ناگفته نماند که بهتاش میتوانست قهرمان اصلی قصه شود و بار دراماتیکی داستان را زیادتر کند که آن هم در جمع بازیگران مجموعه محو و کمرنگ شده است.
فیلمنامه در این مجموعه بهانهای شده است تا بازیگران بتوانند شیرین کاریهای خودشان را عرضه کنند و در این حوزه بهشدت هم رقابتی عمل میکنند تا عقب نیافتند. بطور کلی باید گفت دیگر فیلمنامه ملاک ساخت نیست و از سینما خارج شده و شکل «تلهتئاتر» بخودش گرفته است. دوربین در یک یا چند لوکیشن مانده و فقط تصویر ضبط میکند که نه تنها تابع میزانسنی نیست بلکه در اختیار گفتگوهاست (دیالوگها)…
گویا فیلمنامه از دکوپاژ خارج شده و این آقای محسن تنابنده است که کارگردانی هنری وی بر فیلمسازی میچربد و تلاش میشود دیالوگها بدون ایراد گفته شود. علیرغم کوشش و تلاش کارگردان خوب مجموعه (سیروس مقدم)، چاره نبود تا مجموعه تحت هر شرایطی به پخش در ایام عید برسد.
با اینهمه پایتخت ۶ نتوانست به اهداف عالیه خود همانا نقد اجتماعی است و در قالب طنز طراحی شده بود برسد، و در بیشتر مواقع مجموعه از طنز به هزل و کمدی سبک تبدیل شد که ذائقه اهل فن را راضی نکرد.
باقی بقایتان
*بازیگر، گارگردان و مدرس تئاتر
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
دیدگاه