جزئیات اعزام فضانورد ایرانی به فضا با پرتاب ربات‌ها
رییس پژوهشگاه هوافضا با اشاره به تجربیات این پژوهشگاه در زمینه پرتاب محموله زیستی و میمون گفت: بر اساس سند جامع توسعه هوافضای کشور لازم است به سمت اعزام فضانورد به فضا اقدام کنیم که در این راستا کپسول‌هایی را برای این منظور در دستور کار داریم که در فاز اول رباتی تا ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری پرتاب می‌شود و بعد از ۵ پرتاب موفق وارد پروژه اعزام انسان خواهیم شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا فتح‌الله امی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه اجرای پروژه‌های ملی در این پژوهشگاه بر اساس سند جامع هوافضای کشور است، افزود: بر این اساس ما مرحله به مرحله پروژه‌های تعریف شده را ارتقا می‌دهیم.
وی طراحی و ساخت کپسول E1S را از جمله پروژه‌های این پژوهشگاه نام برد و یادآور شد: ما بعد از پرتاب میمون‌ها دیگر نمی‌خواهیم حیوان پرتاب کنیم، بلکه درصدد اعزام انسان به فضا هستیم.
امی با بیان اینکه در این راستا در فاز اول اعزام انسان به زیر مداری را در دستور کار قرار دادیم تا به اعزام انسان به مدار برسیم، خاطر نشان کرد: در این پروژه کپسول E1S مدل انسان، رباتی را در اشل ۷۵ درصد انسان به مسیر زیر مداری و در ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری می‌برد.
رییس پژوهشگاه هوافضا وزن محموله‌ای را که این کپسول می‌تواند حمل کند، حدود ۳۰۰ کیلوگرم دانست و یادآور شد: البته این هدف‌گذاری بسیار مهم است که ۳۰۰ کیلوگرم را به ارتفاع ۱۵۰ کیلومتر پرتاب کند و سالم به زمین باز گرداند.
امی خاطر نشان کرد: اگر بتوانیم ۵ پرتاب کپسول E1S را با موفقیت طی کنیم، در مرحله بعد به سراغ طرح اعزام انسان خواهیم رفت.
رییس پژوهشگاه هوافضا با اشاره به اجرای پروژه آزمایشگاه فضایی (C5) در این پژوهشگاه، توضیح داد: C5 آزمایشگاه فضایی است که محموله‌های مورد نظر از جمله موجود زنده را به همان ارتفاع (۱۵۰ کیلومتری) می‌برد.
به گفته وی، میمون فضایی به ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری پرتاب شد، ولی در E1S علاوه بر آنکه وزن محموله بالاتر است، برای پرتاب به ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری طراحی می‌شود.
یکی از اعضای هیات علمی پژوهشگاه هوافضا و از محققان پروژه آزمایشگاه فضایی که هویت وی به دلیل تحریم‌های اعمال شده در بخش فضایی کشور محفوظ است، نیز در گفت‌وگو با ایسنا، آزمایشگاه C5 را بخشی از تست‌های زیر مداری دانست که برای انجام آزمایش‌های میکروگرویتی استفاده می‌شود و ادامه داد: در پرتاب‌هایی که تاکنون انجام می‌شد، کنترل وضعیت جهت‌گیری انجام نمی‌شد و ما در C5 به دنبال این بودیم که محموله پرتابی را کاملا کنترل کنیم و در هر جهتی که می‌خواهیم آن را دوران بدهیم، ضمن آنکه دوران‌های زاید را بگیریم و بتوانیم بسترهای جدیدتری را برای انجام بعضی از آزمایش‌های خاص فراهم کنیم.
وی اضافه کرد: به طور مثال برخی از دوربین‌های خاص اکتشافات فضایی برای مطالعات خورشیدی نیاز است تا در جهت خورشید قرار گیرد و این جهت‌گیری خاص را در طول مسیر پروازی داشته باشد که با استفاده از این طرح می‌توان آزمایش‌های لازم در این زمینه را انجام داد.
این محقق پژوهشگاه هوافضا مزیت استفاده از این سامانه را هزینه کمتر تست‌های آن نسبت به ساخت ماهواره‌ها دانست و خاطر نشان کرد: تست‌های مربوط به بسیاری از ماژول‌های فضایی با این زیر ساخت انجام می‌شود و بعد از کسب نتایج مورد نظر وارد عملیات در فضاپیما و ماهواره‌ها خواهند شد.
وی با تاکید بر اینکه اگر بتوانیم اثبات کنیم که طراحی ما جواب می‌دهد، فراخوانی برای دانشگاه‌هاو پژوهشگاه‌ها برای معرفی این زیر ساخت ارسال می‌شود تا آزمایش‌های خود را با این زیر ساخت انجام دهند، یادآور شد: محققان حوزه‌های جانوری، گیاهی و برخی در اکتشافات فضایی می‌توانند از این زیر ساخت بهره‌مند شوند، ضمن آنکه می‌توانیم تعاملات بین‌المللی ایجاد کنیم؛ چراکه در حال حاضر نیازمندی‌هایی در این زمینه از کشورهای مختلف مطرح شده است.
“انجام مأموریت‌های فضایی سرنشین‌دار و قرار دادن انسان در مدار با اولویت علوم، فناوری‌ها و صنایع داخل و با مشارکت جهان اسلام و همکاری‌های بین المللی” از جمله تاکیدات سند جامع توسعه هوافضای کشور است که پژوهشگاه هوافضا نیز گام‌هایی را در این راستا برداشته است.
دیدگاه