معلمی که در دل رشته کوه‌های البرز پیامبری می‌کند
«مریم منفرد»، آموزگار ۴۵ ساله‌ای که ۲۸ سال از عمرش را پیامبرگونه در روستاهای مختلف منطقه دیلمان تدریس کرده و اکنون نیز به مدت دو سال است که به تنها دانش‌آموزش در روستای رزدره درس علم و آگاهی می‌دهد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا روز بزرگداشت مقام معلم بهانه‌ای شد تا به مدرسه‌ای در دل رشته کوه‌های البرز سفر کنیم. وقتی اسم «مدرسه» می‌شنویم ناخودآگاه در تصورمان فضایی با کلاس‌های آموزشی متعدد مجسم می‌شود، اما مدرسه گزارش ما کانسکی با یک دانش‌آموز در دامن طبیعت است.
محدثه مهدوی در ایسنا نوشت: پس از گذر از جاده‌های پر پیچ و خمی که دل رشته کوه البرز را شکافته و وزش نسیم سرد و کوهستانی، طبیعت سرسبز و پوشش گیاهی اطراف گویی برشی از بهشت را مهمان نگاهت می‌کند، در نهایت تابلوی خوشامدگویی به روستای رزدره بیانگر پایان مسیر است.
روستای «رزدره» از توابع بخش دیلمان شهرستان سیاهکل است که حدود ۶۰ نفر جمعیت و ۲۰ خانوار دارد، پیشه مردم این روستا کشاورزی و دامداری است و اکثر جوانان این روستا پس از ازدواج برای کسب درآمد به شهر مهاجرت کرده‌اند اما در این بین معلم گزارش ما زندگی در دامنه‌های سرسبز البرز را به هیاهو و رفاه شهرنشینی ترجیح داده است.
«مریم منفرد»، آموزگار ۴۵ ساله‌ای که ۲۸ سال از عمرش را در روستاهای مختلف منطقه دیلمان تدریس کرده و اکنون نیز به مدت دو سال است که تنها یک دانش‌آموز دارد و با صبوری، ازخودگذشتگی و عشق در روزهای برفی و بارانی سربالایی و سراشیبی‌های مسیر دو ساعته محل زندگی تا محل کارش را طی می‌کند به امید اینکه درهای کمال و پیشرفت را برای تنها دانش‌آموزش بگشاید.
مریم منفرد، معلم مدرسه تک دانش‌آموزی توحید روستای رزدره در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: خودم متولد یکی از روستاهای دیلمان هستم با مشقت‌ها و سختی‌های تحصیل در روستاهای محروم بیگانه نیستم لذا با وجود اینکه می‌توانستم در روستایی نزدیک به محل زندگی‌ام تدریس کنم اما به خاطر مریم و علاقه‌ای که به تحصیل دارد، ترجیح دادم در همین روستا خدمت کنم.
وی با بیان اینکه حدود چهار سالی است که در روستای رزدره مشغول به خدمت هستم، افزود: از ابتدا سه دانش‌آموز داشتم اما به مدت دو سال است که فقط یک دانش‌آموز دارم.
منفرد با بیان اینکه احساس مادرانگی غالب بر حس معلمی است، تصریح کرد: با توجه به اینکه خودم دو فرزند دارم، مریم را هم مانند فرزند خودم دوست دارم و به همین جهت تا زمانی که بتوانم برای تدریس در روستا حاضر می‌شوم.
این معلم که صداقت و شور خدمت خالصانه در گفتارش، ادامه همصحبتی را دلنشین‌تر می‌کرد، در پاسخ به این سوال که «چرا آموزش و تدریس در شهر را انتخاب نکردید؟» گفت: من خودم روستازاده هستم و زندگی در روستا و شرایط مردم را درک می‌کنم؛ با توجه به اینکه در اوایل فعالیتم سابقه تدریس در شهر را دارم اما تدریس در روستاها با دانش‌آموزان مستعد و خلاق را بیشتر می‌پسندم.
وی در پاسخ به این سوال که در ساعات غیر تدریس چه می‌کنید؟ با لبخند ملیحی پاسخ داد: در ساعات فراغت از کار باغبانی می‌کنم یا در معدود موارد در تنور نان می‌پزم که این موضوع خیلی مورد توجه زنان روستا قرار می‌گیرد.
منفرد در پاسخ به این سوال که چگونه در پاییز و زمستان سرد و سوزناک دیلمان، گرمایش کانکس را فراهم می‌کنید؟» بیان کرد: چراغ و بخاری نفتی، بخاری برقی داریم که در شرایط لازم استفاده می‌کنم.
معلم مدرسه توحید روستای رزدره در پاسخ به این سوال که خاطره خاصی از رفت و آمد در مسیر مدرسه دارید؟ گفت: سال‌ها تدریس در روستاها با مردمان خونگرم قطعا خاطرات متعددی را به جا می‌گذارد که از این بین می‌توان به ترس از حمله گرگ در روزهای زمستانی و برفی یا گم کردن مسیر در هوای مه گرفته اشاره کرد و در برخی موارد حاد ترجیح می‌دهم ساعاتی را در کانکس بمانم تا همسرم به دنبالم بیاد.
در ادامه «مریم فلاحتگر» تنها دانش‌آموز ۱۱ ساله مدرسه توحید روستای رزدره در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: از خانم معلم تشکر می‌کنم با اینکه پاهایش درد می‌کند برای درس دادن به اینجا رفت و آمد می‌کند.
وی با شوق کودکانه و معصومانه‌ای که در نگاهش پیدا بود، گفت: دلم می‌خواهد من هم به دانشگاه بروم و در آینده مثل خانم معلم، معلم مهربانی شوم و در روستا به بچه‌ها درس بدهم.
این دانش‌آموز ۱۱ ساله در پاسخ به اینکه به عنوان تنها دانش‌آموز مدرسه توحید روستای رزدره چه خواسته‌ای داری؟ افزود: می‌خواهم که دور مدرسه را دیوار کنند!
با توجه به اینکه هدف از رسالت انبیا هدایت بشر به راه خیر بوده و اینکه بتواند با روشی موثر جمعی را به کمال سوق دهد، لذا معلمی هم به عنوان یکی از خصوصیات انبیا محسوب می‌شود که در مقام پاسداشت معلم سخنی بالاتر و زیباتر از کلام حضرت علی(ع) نمی‌توان یافت که فرمود “مَنْ عَلَّمَنی حَرْفا فَقَدْ صَیَّرَنی عَبْدا؛ کسی که به من یک حرف بیاموزد، مرا بنده خود کرده است”.
البته «مریم منفردها» در دامنه کوه‌های شمال، در نقاط صفر مرزی غرب کشور، در مناطق صعب العبور شرق و در مناطق عشایری جنوب کشور کم نیستند که با وجود مشکلات، کمبودها و سختی‌های متعدد و حتی دوری از خانواده، “پیامبرگونه” با خلوص نیت در تلاشند تا ضمن آگاهی بخشی نسل آینده خط بطلانی بر جهالت و نادانی بزنند و چراغ هدایت باشند؛ لذا به بهانه گرامیداشت روز معلم سر تعظیم در برابر اراده، عشق و ایثار آنان فرود می‌آوریم و قدردان خدمت و زحمت خالصانه و متواضعانه آنان هستیم.
دیدگاه