افشای استراتژی آمریکا، عربستان و امارات برای تضعیف نقش ایران در عراق
بر اساس سیاستی که عربستان از زمان سپردن پرونده عراق و لبنان به ثامر السبهان در پیش گرفته، اعتمادسازی از طریق سرمایه گذاری گسترده اقتصاد و تضعیف نقش ایران با مخرب خواندنِ نقش ایران در مسیر توسعه اقتصادیِ عراق است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، روزنامه لبنانی با انتشار اسناد مکاتبات محرمانه امارات متحده عربی از نشست سه جانبه حیدرالعبادی، نخست وزیر پیشین عراق، ماجد القصبی وزیر تجارت و سرمایه گذاری عربستان سعودی و رکس تیلرسون، وزیر امورخارجه پیشین آمریکا در ریاض پرده برداشت؛ نشستی که پیرامون کاهش نفوذ معنوی ایران در سوریه برگزار و قرار شده با سرمایه گذاری اقتصادی عربستان در عراق، تلاش شود نقش ایران در عراق کمرنگ شود و به قول طرف‌های حاضر، «عراق را از چنگ ایران درآورند!»
انتخابات اخیر عراق و روند تشکیل کابینه، یک تقابل سیاسی در منطقه بود و آمریکا تمام تلاش خود را به کار برد تا چهره‌هایی که روابط حسنه‌ای با ایران ندارند و یا خواستار تداوم روابط حسنه ایران و عراق نیستند بر سر کار آیند؛ اما در نهایت صحنه سیاسی عراق به گونه دیگری رقم خورد و گروهی قابل قبول دولت عراق را در اختیار گرفتند. اکنون با پایان این روند سیاسی، برخی تحرکات پشت پرده‌ای که از سال ۲۰۱۷ برای کاهش نفوذ معنوی ایران در عراق وجود داشته، عیان شده است.
روزنامه لبنانی الاخبار با افشای دو نامه محرمانه ـ که از سفارتخانه امارات در ریاض و سفارتخانه این کشور در بغداد درز کرده ـ روندی را که عربستان سعودی و امارات از سال ۲۰۱۷ برای مداخله در امور عراق و تخریب موقعیت ایران در پیش گرفتند، افشا کرده است؛ نامه‌هایی که نشان می‌دهد استراتژی ابوظبی و ریاض در صحنه خاورمیانه کاملاً منطبق بر هم شده و این دو در زمینه مقابله با ایران و افزایش نفوذ همچون برادران دوقلو عمل کرده‌اند.
بر اساس جزئیات نامه اول ـ که ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷ در سفارت امارات در ریاض ثبت شده ـ حیدرالعبادی نخست وزیر پیشین عراق، ماجد القصبی وزیر تجارت و سرمایه گذاری عربستان سعودی و رکس تیلرسون وزیر امورخارجه پیشین آمریکا در قالب شورای هماهنگی سعودی ـ عراقی نشستی به میزبانی ریاض داشته‌اند تا استراتژی مشترک‌شان را برای مقابله با ایران تنظیم کنند. در واقع این نامه نشان می‌دهد، حیدر عبادی چگونه سعی کرده بوده با تکیه بر عربستان سعودی و امارات متحده عربی در سپهر سیاسی عراق دوام بیاورد و انگیزه برخی رفتارها و گفتارهای یک سال اخیرش نظیر سخن گفتنش درباره همراهی با تحریم‌های آمریکا را قابل درک می‌نماید.
بر اساس سیاستی که عربستان از زمان سپردن پرونده عراق و لبنان به ثامر السبهان در پیش گرفته، اعتمادسازی از طریق سرمایه گذاری گسترده اقتصاد و تضعیف نقش ایران با مخرب خواندنِ نقش ایران در مسیر توسعه اقتصادیِ عراق است. امارات پیش فرض حامی این استراتژی بوده و تیلرسون نیز در نخستین جلسه این شورا از رویکرد تازه سعودی‌ها حمایت کرده است.
این استراتژی ظاهراً همچنان در حال پیاده سازی است و اعلام آمریکا برای اجرای یک پروژه عمرانی در بصره و بلافاصله تعطیلی کنسولگری آمریکا در بصره با طرح ادعای خطر از جانب ایران، در راستای همین فضای تخریب نقش ایران و معرفی آن به عراق به عنوان عامل مخرب اقتصاد است.
با توجه به آنکه گروه‌های شیعه عراق به خصوص پس از شکست داعش جایگاه مردمی ویژه‌ای یافتند و این گروه‌ها مانعی برای پیشبرد استراتژی سیاسی-اقتصادی مورد اشاره است، به نامه کاردار سفارت امارات در ریاض سندی ضمیمه شده که نشان می‌دهد عربستان برای مقابله با الحشد الشعبی یا بسیج مردمی عراق است و پایگاه‌های این گروه نظیر موصل به عنوان هدف تعیین شده که در ماه‌های اخیر، محصول این سیاست گذاری را در آشوب‌های موصل شاهد بودیم و اکنون با توجه به این نامه، مجموعه‌ای که زمینه سازیِ حوادث عراق را کرده، عیان شده است.
دومین نامه افشا شده توسط روزنامه الاخبار توسط حسن احمدسلیمان الشحی سفیر امارات در بغداد در نوزدهم اکتبر ۲۰۱۷ امضا شده، سفر وزیرامورخارجه و وزیر تجارت سعودی را در راستای استراژی فوق الاشاره و اتفاقی مهم در جهت مقابله با گسترش نفوذ ایران قلمداد کرده و گشایش کنسولگری عربستان در نجف اشرف را رهبری موثر برای ایجاد یک پایگاه علیه ایران ارزیابی نموده است.
سفیر امارات در عراق در این نامه با اشاره به نقش نجف به عنوان پایتخت شیعیان عراق و مرکز حوزه علمیه با هدایت آیت الله سیستانی، حضور سعودی در این شهر را اقدامی استراتژیک قلمداد کرده، زیرا عربستان با استان‌های جنوبی عراق مرزی طولانی دارد و این استان‌ها برای ریاض عمق استراتژیک محسوب شده و برای امنیت ملی عربستان و کشورهای دیگر خلیج بسیار حیاتی به شمار می‌آید.
سفیر امارات در عراق با طرح این ادعا که نیروهای سیاسی شیعی به ظاهر متمرکز اما در واقعیت پراکنده و غیرمتمرکزند، بر تلاش برای نزدیک شدن به علمای شیعه، جذب برخی جریان‌های شیعه با اختلاف افکنی میان این جریان‌ها و تلاش برای تضعیف پایگاه مردمی ایران در عراق تأکید و نجف را پایگاه مناسب‌تری برای جنگی طولانی مدت با ایران تلقی کرده که میتواند زمینه تضعیف موقعیت ایران را در بلندمدت در عراق فراهم سازد.
دیدگاه