اولین اظهارات الیاس حضرتی پس از استعفا از فراکسیون امید
حضرتی گفت: وقتی دولت احساس می‌کند که مردم با یکی از وزرا و معاونین مشکل پیدا کردند که حتی صحبت‌های خوب او هم بد تعبیر می‌شود، باید او را کنار بگذارد و لجبازی نکند. لجبازی در میدان سیاست معنایی ندارد و فقط باعث خسران می‌شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، اعتمادآنلاین نوشت: الیاس حضرتی، نماینده مردم تهران روز گذشته و در جریان استیضاح وزیر اقتصاد از فراکسیون امید استعفا داد چرا که معتقد است استیضاح وزیر اقتصاد به عنوان تنها مقام اقتصادی پاسخگو در چنین شرایطی نمی‌بایست جناحی و سیاسی یا حتی فراکسیونی باشد.
*روز گذشته سه فراکسیون مجلس تصمیم گرفتند که با استیضاح وزیر اقتصاد مخالفت کنند اما اتفاقی که افتاد این بود که وزیر استیضاح شد. ساختار تصمیم‌گیری در فراکسیون‌ها به خصوص فراکسیون امید چگونه است که این قبیل اتفاقات رخ می‌دهد؟
فراکسیون‌ها اگر ملاحظات و مسائل سیاسی را فقط در نظر بگیرند این اتفاق رخ می‌دهد. نمایندگان با بدنه مردم ارتباط دارند و در جریان مشکلات آنها هستند فلذا در بین انتخاب ملاحظات سیاسی فراکسیونی یا مشکلات مردم ترجیح می‌دهند جهت حل مشکلات مردم، به صورت مستقل عمل کنند. این به نوع تصمیم‌گیری‌ای که در فراکسیون‌ها حاکم است بازمی‌گردد و اگر در ادامه هم ملاحظات سیاسی آنها پررنگ‌تر شود از این اتفاقات بیشتر رخ خواهد داد. فراکسیون‌ها باید واقعیت‌های موجود در جامعه را در نظر بگیرند و فکر کنند در چه فضایی، با چه مشکلاتی و… تصمیم می‌گیرند.
روز یکشنبه یکی از صحنه‌های بی‌نظیر مجلس بود که استیضاح توسط یک جناح و یک فراکسیون صورت نگرفت و نمایندگان از هر سه فراکسیون این استیضاح را درخواست کرده بودند. ضمن اینکه هر سه فراکسیون تصمیم گرفته بودند به ابقای وزیر رای بدهند اما فضای استدلال استیضاح‌کنندگان به گونه‌ای شد که مجلس به تصمیم دیگری رسید.
بدنه مجلس با تیم اقتصادی دولت میانه خوبی ندارد و از این جهت اتفاق نظر بین سه فراکسیون وجود دارد و این موضوع را در طی دو نامه به استحضار رئیس‌جمهور رسانده بودند.
مجلس روز گذشته خیلی واقع‌بینانه عمل کرد؛ هم به تصمیمات فراکسیونی خود بی‌توجهی کردند و هم نامه‌هایی را که قبلاً نوشته بودند به رئیس‌جمهور یادآور شدند که اگر ایشان اقدام نکند مجلس اقدام خواهد کرد و هم اینکه به استدلال وزیر و طرفداران او و هم به صحبت‌های استیضاح‌کنندگان با دقت گوش کردند و تصمیم گرفتند.
*یعنی استیضاح وزیر اقتصاد به نوعی خط و نشان کشیدن برای رئیس‌جمهور جهت تغییر تیم اقتصادی دولت بود؟
مجلس طی دو نامه به آقای رئیس‌جمهور اعلام کرده بود که ما با تیم اقتصادی شما موافق نیستیم. ما فکر می‌کردیم ایشان این‌قدر به مجلس توجه دارند که به این دو نامه توجه ویژه کنند. زمانی که آقای سیف عوض شد نمایندگان خوشحال شدند که اقدام مناسبی انجام شد، اما بعد که کار متوقف ماند نمایندگان دیدند که راه دیگری ندارند جز اینکه وزیر اقتصاد را استیضاح کنند و همین کار را هم کردند. در ادامه هم خود رئیس‌جمهور باید به ملاحظات مجلس که همان ملاحظات مردم است، توجه کنند.
وقتی دولت احساس می‌کند که مردم با یکی از وزرا و معاونین مشکل پیدا کردند که حتی صحبت‌های خوب او هم بد تعبیر می‌شود، باید او را کنار بگذارد و لجبازی نکند. لجبازی در میدان سیاست معنایی ندارد و فقط باعث خسران می‌شود.
*کسی که به عنوان وزیر اقتصاد معرفی خواهد شد چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا خواست مجلس تامین شود؟
سیاست‌های اقتصادی، راهبری فضای اقتصادی و تیم اقتصادی دولت و ایجاد نقشه حرکتی اقتصاد کشور باید توسط وزارت اقتصاد و امور دارایی صورت بگیرد و وزیر اقتصاد به‌عنوان معمار اقتصاد ایران هم باید این توانایی را داشته باشد. این اتفاق نمی‌افتد مگر اینکه ما در دایره‌ای متشکل از ۲۰۰ نفر از اقتصاددانان کشور که سابقه کار اجرایی داشته باشند، دوری بزنیم و ذهن خود را متوجه یکی، دو نفر آدم محدود دوروبر خودمان نکنیم.
کسانی باید گزینه وزرات اقتصاد باشند که مقبولیت آنها در بین اقتصاددانان محرز باشد و تبلور و تجلی آنها باشند. باید یک شورای مشورتی ۲۰۰ نفره که بتوانند در عبور دادن کشور از پیچ و خم‌های اقتصادی و رسیدن به مراحل بهتر و ایجاد یک نقشه کلی برای اقتصاد کشور عمل کنند، تشکیل شود. یکی از مصیبت‌های ما تغییرات ماه به ماه، هفته به هفته، روز به روز و حتی ساعت به ساعت بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هاست. ما هنوز ثبات پیدا نکرده‌ایم و با مردم به عنوان موش آزمایشگاهی برخورد می‌کنیم و نتیجه این است که مردم هم اذیت می‌شوند و هم خسارت می‌بینند و حتی نمی‌دانند این خسارت را بابت چه چیزی می‌بینند.
*قرار است روز سه‌شنبه رئیس جمهور در مجلس حاضر شود و پاسخگوی سوالات نمایندگان مجلس باشد. در این خصوص نظر شما چیست؟
سوال از رئیس‌جمهور توسط هشتاد و خرده‌ای نفر از نمایندگان مجلس طرح شده و طبیعی است که در آن روز نمایندگان سوالات خود را مطرح می‌کنند و رئیس‌جمهور هم پاسخ می‌دهند. نفس این موضوع، اگر این اتفاق آهنگی معقول و منطقی چه از طرف سوال‌کنندگان و چه از طرف رئیس‌جمهور داشته باشد، اتفاق بدی نیست.
در قانون اساسی ما آمده است که می‌توان از رئیس‌جمهور سوال کرد ولی طبیعی است که باید طرفین حرمت یکدیگر را نگاه دارند. اگر هر یک از طرفین تندی کند احتمال دارد فضای مجلس به تشنج کشیده شود. در یک شرایط آرام باقی نمایندگان که جزو سوال‌کنندگان نیستند با دقت استدلال‌های طرفین را گوش خواهند داد و رای خود را خواهند داد.
دیدگاه