به خاطر گیلانی بودنم حس خوبی دارم | همواره با افتخار گفتم که در داماش گیلان بازی کردم
ستاره گیلانی تیم ملی کشورمان در بازگشت به استان زادگاهش با استقبال مثال‌زدنی گیلانی‌ها مواجه و شبی به‌یادماندنی برای وی رقم‌زده شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا شامگاه گذشته مراسم استقبال و تجلیل از «علیرضا جهانبخش» بازیکن گیلانی تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه در پیاده راه فرهنگی رشت با حضور و استقبال گسترده مردم و مسئولان و با بی‌نظمی تمام برگزار شد(گزارش تصویری)
علیرضا جهانبخش در این مراسم بابیان اینکه از بازگشت دوباره به رشت شادمان است، اظهار کرد: خاطرات خوبی از این شهر دارم و به دلیل اصالت گیلانی که داشتم مردم رشت احترام زیادی برایم قائل بودند، به خاطر اصالت گیلانی‌ام حس خوبی دارم.
جهانبخش افزود: جای سایر بازیکنان گیلانی در این مراسم خالی است و خوشحالم به‌عنوان یک عضو گیلانی در تیم ملی در جام جهانی حضور پیدا کردم، فصل خوبی را با تیم باشگاهی‌ام سپری کردم و در تیم ملی نیز تمام تلاشم را برای شادمانی مردم انجام دادم.
*لژیونرشدن از داماش گیلان و استان سرسبزم افتخار بزرگی برایم بود
وی بابیان اینکه فوتبال باعث شده است در جمع مردم حضور داشته باشم خاطرنشان کرد: دو سال رؤیایی را با داماش گیلان داشتم (در این لحظه تشویق هواداران به اوج خود رسید و هواداران با شعار فقط داماش گیلان به ابراز احساسات پرداختند).
لژیونر گیلانی تیم ملی فوتبال کشورمان تصریح کرد: افتخار بزرگی است که از داماش گیلان و استان سرسبزمان به فوتبال اروپا راه یافتم، سعی کردم هنگامی‌که به لیگ هلند پیوستم نماینده خوبی برای استان و کشورم در فوتبال هلند باشم.
جهانبخش گفت: همواره باافتخار اعلام کرده‌ام که در داماش گیلان و در شهری که فوتبال خیز است بازی کردم (در این لحظه هواداران یک‌بار دیگر با تشویق بی‌امان خود جهانبخش را موردستایش قرار داده و شعار جهانبخش تو هلنده داماشی سربلنده به ابراز احساسات پرداختند).
وی افزود: امیدوارم شرایط باشگاه‌های استان گیلان بهتر از قبل شود، ملوان انزلی و سپیدرود و از همه مهم‌تر داماش گیلان به لیگ برتر صعود کند، سعی می‌کنم هرسال به باشگاه داماش گیلان سر بزنم و باعث انگیزه بازیکنان این تیم بشوم، مسئولین باید بیشتر از قبل به تیم‌های فوتبال این شهر و استان رسیدگی کنند.
ملی‌پوش گیلانی تیم ملی فوتبال کشورمان با تشکر از مسئولینی که فرصت را برای وی فراهم آوردند با یک جمله به زبان گیلکی، وداعی شیرین با هم استانی‌های خود داشت و آن جمله‌ای نبود جز ” شیمی جان ِ قوربان “.
دیدگاه