پدر سنگدل، فرزند معلولش را به دار آویخت و از این صحنه فیلمبرداری کرد!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از تسنیم، نگار ۱۷ ساله است و معلولیت جسمی دارد، مبتلا به بیماری هیدروسفال و معلولیت جسمی حرکتی است و همراه با خانواده‌اش در یکی از محلات کرج زندگی می‌کند.

نگار زندگی سختی را داشته و دارد و علاوه بر معلولیتی که با آن دست و پنجه نرم می‌کند بارها مورد آزار و اذیت پدرش هم قرار گرفته است.

وی یک برادر ۱۰ ساله و یک خواهر ۶ ماهه دارد و مادر نگار به دلیل اختلافش با همسر و ارتباط همسرش با زن دیگر خانه را ترک کرده و به منزل خواهرش رفته است.

این روزها خبرهای زیادی از کودک آزاری در شهرهای مختلف از جمله ماهشهر، تهران، مشهد و… منتشر می‌شود و ظاهرا قرار هم نیست حمایتی از این کودکان معصوم صورت گیرد چرا که با گذشت سال‌ها هنوز تکلیف لایحه حمایت ازکودکان در مجلس مشخص نیست.

رقیه موسوی مددکار موسسه خیریه مهرآفرین شعبه کرج در خصوص آزار و اذیت نگار توسط پدرش می‌گوید: در تاریخ ۹۷/۲/۱۰ کودک به موسسه مهرآفرین معرفی شد.

پس از مصاحبه با اقوام و مادر و طبق اظهارات آنها مشخص شد که نگار توسط پدرش مورد کودک آزاری قرار گرفته و به بیمارستان ارجاع شده است.

موسوی می‌افزاید: با توجه به ترک خانه توسط مادر، پدر از این فرصت استفاده کرده و با قمه به سر و صورت نگار زده و در ادامه با طناب وی را به دار می‌آویزد (قابل ذکر است جای طناب در گردن کودک مشخص است.

مددکار موسسه خیریه مهرآفرین می‌گوید: پدر سنگدل تمامی این اعمال را با گوشی خود فیلم و عکس می‌گیرد و پس از اینکه کودک معصوم تاب آورده و زنده می‌ماند پدر برای در امان ماندن از دست قانون سر کودک را بدون بی حسی در خانه بخیه می زند.پس از سه روز اعضای خانواده از این جریانات اطلاع پیدا کرده و کودک به یکی از بیمارستان های کرج ارجاع می شود.

وی می‌افزاید: در تاریخ ۹۷/۲/۹ پدر بازداشت و در تاریخ ۹۷/۲/۱۰ به زندان راهی می شود و در تاریخ ۹۷/۲/۹ جمجمه شکافته نگار تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه کودک توانایی حمایت از خود را نداشته و دارای معلولیت بوده اعضای خانواده و اقوام با تاخیر مطلع شده‌اند. در حال حاضر کودک تحت درمان است و حال عمومیش رو به بهبود است. گفتنی است پدر نگار سابقه کودک آزاری داشته است.

اما آنچه میماند آینده این کودک و خواهر و برادرش در سایه ضعف قانونی است که پدرشان بالاخره بعد از تحمل حبس کوتاهی آزاد می‌شود. این کابوسی است که این نوع کودکان علاوه بر رنج جسمی آن را هم باید تحمل می‌کنند. این خانواده نیاز به حمایت ما دارد که متعاقبا اعلام خواهیم کرد.