فوت نیکنژاد باعث شد عذاب وجدان بگیرم | شاید اگر پزشکان زودتر میرسیدند، آن مرحوم احیا میشد
علیرضا داییزاده گفت: متاسفانه اورژانس ۲۰ تا ۲۵ دقیقه بعد از این اتفاق به سالن مسابقات رسید و شاید اگر پزشکان زودتر میرسیدند، آن مرحوم احیا میشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از میزان، روز دوشنبه و در مسابقات کشتی قهرمانی پیشکسوتان کشور در تبریز اتفاقی تلخ افتاد و حسین نیکنژاد، ملیپوش اسبق کشتی فرنگی ایران در حین رقابتهای کشتی ۵۵ تا ۶۰ سال ۶۲ کیلوگرم، روی تشک دچار ایست قلبی شد و در بیمارستان درگذشت.
علیرضا داییزاده درباره کشتی که با نیک نژاد گرفته است، چنین توضیح داد: او از پیشکسوتان خوبی بود که سابقه حضور در مسابقات جهانی پیشکسوتان را داشت و مرد شایستهای بود که متاسفانه در کشتی با من دچار ایست قلبی شد و بعد هم به رحمت خدا رفت.
وی ادامه داد: مرحوم نیک نژاد آن طور که من دیده بودم، خیلی سرحال و قبراق بود و قبل از این که با من کشتی بگیرد، در کشتی قبلی اش حریف اش را در ۳۰ ثانیه با سالتو ضربه فنی کرده بود. او کشتی دومی بود که میگرفت، خود من هم وزن کم کرده بودم و برای قهرمانی به این مسابقات آمده بودم. در دور تشک افراد زیادی شاهد و ناظر بودند و حتی برادرش هم مربگیری مرحوم نیک نژاد را بر عهده داشت.
داییزاده خاطرنشان کرد: کشتی من طوری است که هیچ وقت با خطا امتیاز نمیگیرم و سعی میکنم که به حریفم فن بزنم. در این کشتی هم در سه دقیقه اول با نتیجه چهار بر صفر جلو بودم، اما مرحوم نیک نژاد در سه دقیقه دوم بهتر کار کرد و چهار بر چهار مساوی شدیم. بعد در یک صحنه وقتی آمد پیچ بزند، خودش را پرت کرد و من روی او فن زدم و دیگر از جایش بلند نشد. اتفاقا داور وسط دو امتیاز دیگر به من داد و شش بر چهار شدیم. من فکر میکردم الان اسپری به او میزنند و از جایش بلند میشود، اما این طور نشد و دیدم دارند تنفس دهان به دهان به او میدهند و روی سینه اش فشار میآورند تا او را احیا کنند.
وی تصریح کرد: متاسفانه اورژانس ۲۰ تا ۲۵ دقیقه بعد از این اتفاق به سالن مسابقات رسید و شاید اگر پزشکان زودتر میرسیدند، آن مرحوم احیا میشد.
داییزاده درباره این که گویا پزشک در سالن بوده، خاطرنشان کرد: پزشکی که آن جا هست، صرفا برای آسیبدیدگیها و ضرب دیدگیهای کوچک احتمالی است، اما پزشکی که با دستگاه اکسیژن نفس بدهد، حضور نداشت و امکانات و تجهیزات به صورت دم دستی بود و تنفس به صورت دهان به دهان صورت میگرفت و آمبولانس ۲۰ دقیقه بعد رسید و بعد از نیم ساعت هن خبرآوردند که او فوت کرده است.
وی درباره حس و حالش بعد از فوت نیکنژاد هم صحبت کرد: من مثل این که یکی از فامیلهایم و یکی از صمیمیترین دوستانم را از دست داده باشم، گریه میکردم و زانوهایم کاملا سست شده بود و با خودم میگفتم که چرا این اتفاق باید در کشتی با من بیفتد و دچار عذاب وجدان شده بودم و دوستانم به من میگفتند که تقصیر تو نیست که این طور شده و واقعا هم همین طور بود، اما من روحیه ام را باخته بودم و این باعث شد تا کشتی فینال را ۱۱ بر هشت ببازم و دوم شوم. من واقعا از این اتفاق متاسف شدم و حتی به برادرش هم تسلیت گفتم.
دایی زاده یادآور شد: «قبلا تا ۷۵ سال هم میشد کشتی گرفت، اما از زمان حضور رسول خادم در فدراسیون و به خاطر شرایط تعدادی از کشتی گیران، این مسابقات تا رده سنی ۶۰ سال کاهش پیدا کرد. من خودم ۵۸ سال دارم، اما فکر میکنم مرحوم نیک نژاد ۶۰ سالش بود و سال آخری بود که میتوانست کشتی بگیرد. البته کشتیها در دو زمان سه دقیقهای برگزار میشود، اما اگر در دو زمان دو دقیقهای بشود، بهتر است.
دیدگاه