گروه خون من طلای سیاه است | اهدای خون مسیر زندگی را تغییر داد

اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، محمدعلی پورآرمند رییس هییت مدیره انجمن فرهنگی حمایت از داوطلبان اهدای خون سالم گیلان در گفتگو با خبرنگار دیارمیرزا اظهار کرد: این سمن به عنوان اولین و تنها سازمان مردم نهاد در ایران به ثبت رسیده و ۱۱عضو اصلی آن از رکورد داران کشور با بیش از ۱۰۰ مرتبه اهدای خون سالم هستند.

وی افزود: استان گیلان جزو ۵ استان پرمصرف خون و فراورده های آن است که در بهار و تابستان بدلیل افزایش ابتلا به فاویسم با چالش در این حوزه روبرو است.

پورآرمند همچنین با بیان اینکه این سمن با راه اندازی طرح نذر خون و همکاری سازمان انتقال خون گیلان قصد دارند تا مهر ماه سال جاری استان را از ورود فراورده های خونی بی نیاز کنند، گفت: اتوبوس سازمان انتقال طی یک برنامه زمانبندی شده که از ۲ اردیبهشت امسال شروع شده با حضور در شهرستانهای مختلف اقدام به دریافت خون از اهداکنندگان میکند.

این فعال فرهنگی با بیان رشد ۱۸ درصدی اهدای خون در گیلان نسبت به سالهای گذشته گفت: اجرای این طرح موجب قطع واردات خون از استانهای همجوار شده است.

رییس هییت مدیره این سمن حضور در روستای چوپان محله بخش کرگانرود تالش را دومین حضور تیم سازمان انتقال خون در تالش بیان کرد و افزود: موفقیت این طرح موجب شده ۲ مرتبه خون گیری مستمر در تمام شهرستانها را ثبت و تعداد افرادی را که با این سمن برای اهدای خون سالم همکاری می کنند را به ۷۲ هزار نفر برسانیم.

وی در مورد سابقه فعالیتهای انجمن فرهنگی حمایت از داوطلبان اهدای خون سالم استان گیلان گفت: فعالیت فرهنگی برای تشویق مردم به خون دهی منظم تنها بخشی از فعالیت این مرکز است.

این اهدا کننده از سابقه ۶ سال کار فرهنگی در ایام عزاداری امام حسین (ع) و به خصوص پیاده روی بزرگ اربعین با هدف ترویج اهدای خون بجای قمه زنی خبر داد که به عنوان اولین حرکت بین المللی سازمان انتقال خون ایران و همکاری طرف عراقی با استقبال گسترده شرکت کنندگان روبرو شده و در شبکه سلامت کشور مالزی انعکاس یافته است.

مسیر زندگی وی که دارای گروه خونی (-o) است با کاری که امروز میکند پیوندی نزدیک دارد. گروه خونی وی می تواند با تمام دارندگان گروهای دیگر سازگار باشد و به همین خاطر نام و نشانی محل سکونتش را در فهرست اسامی اهداکنندگان اضطراری خون در شهر رشت ثبت کرد.

وی درباره این رویداد میگوید: ساعت ۱۱ شب ۲۱ خرداد سال ۶۴ در اوج تحریمها و جنگ تحمیلی زنگ درب منزل پدری نواخته شد و من در جلوی درب با یک جوان که لباس پاسداری پوشیده و مامور انتقال خون روبرو شدم که تقاضای اهدای خون به مادرش را داشت.

وی در ادامه از اهدای یک واحد خون به خانمی سخن به میان آورد که مسافت ۱۰۰ کیلومتری رحیم آباد رودسر تا رشت را برای عمل جراحی پیموده بود و حاصل این کار نوع دوستانه یک دعوت برای حضور در میهمانی و صرف ناهار این خانواده پس از یک ماه از واقعه آن شب بود که منجر به سوالاتی در مورد وضعیت تاهل شد که با داشتن کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی شریف همچنان مجرد و دارای تمکن مالی خوبی نبودم.

این فعال فرهنگی حوزه سلامت که لبخندی به لب دارد رشته کلام را به علاقه طرف مقابل برای ازدواج با یکی از بستگان خونی برد که منجر به آشنایی با همسرش و خواهرزاده خانم گیرنده خون شد. مراسم ازدواجی ساده که سرانجام آن تلاش برای ترویج اهدای خون در سالهای بعد شد.

گفتنی است پایان بخش سخنان این مرد در اتوبوس انتقال این جمله بود گروه خون من طلای سیاه است.