راه رفتن در مرز براى هیچ!

اتخاذ موضع آگاهى ذیل نظام سیاسى یا مبتنى بر مبانى آگاهى است یا مبتنى بر فرآیند پراگماتیسم تاریخى است یا مبتنى بر نتیجه!
هر جریان سیاسى و حتى کنشگر سیاسى با توجه به سه نقطه اتکاء موضع آگاهى، سامان نظرى و عملى خود را شکل میدهد. جریان اصلاحات پس از تحولات انتخابات ریاست جمهورى ۱۳۷۶ مبتنى بر مبانى آگاهى خود، سامان نظرى و عملکردى خود را شکل داد این سامان میرفت که درنقطه تعارضات آنتاگونیستى (آشتى ناپذیر) با نظام سیاسى قرار گیرد اما بلافاصله و با تحمل هزینه هایى از موضع مبانى آگاهى فاصله گرفت و در فرآیند پراگماتیستى، کنشگرى سیاسى خود را شکل داد در این فرایند، تفاهم پذیرش موجودیت همدیگر اصل نهایى بود، جریان اعتدال به نوعى از دل این تغییر موضع آگاهى اصلاح طلبان متولد شد.
از جمله جریانات سیاسى که در تعیین نسبت سیاسى خود با نظام سیاسى حاضر نشد از موضع مبانى آگاهى خود فاصله بگیرد و در فرایند پراگماتیستى نسبت جدیدى با نظام سیاسى برقرار کند نهضت آزادى بود، مرحوم بازرگان از سویى در تعیین سامان نظرى و عملى خود در تعارض آنتاگونیستى با نظام خود را قرارنداد و از سویى دیگر بر مبانى آگاهى خود ماند و در فرایند پراگماتیستى قرار نگرفت و فاصله خود را با نظام سیاسى حفظ کرد.
جریان احمدى نژاد بى تعیین تکلیف مبانى آگاهى خود و در فرایند غیر مشخص و غیر شفاف پراگماتیستى و صرفا مبتنى بر نتیجه مى خواهد نسبت خود را با نظام سیاسى تعیین کند، این یعنى راه رفتن روى مرز براى هیچ!

مختار جباری

 پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.