روایت ایثار یک جوان گیلانی؛

نجات جان یک کودک با طعم از خودگذشتگی | مردی جان داد تا کودکی بماند+تصاویر

یک جوان اهل بندر انزلی که برای نجات کودک ۶ ساله یک خانواده مسافر وارد دریا شده بود پس از نجات کودک از دریا بازنگشت.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از تسنیم، عصر اولین روز خرداد دو نفر در سواحل محدوده بندر انزلی غرق شدند؛ یکی از غرق شدگان مسافر و دیگری جوانی از ساکنان بندر انزلی بود که برای نجات وی رفته بود.

جابری رئیس هیئت نجات غریق بندرانزلی در این زمینه گفت: عصر اول خرداد ۹۶ خانواده مشهدی که به بندر انزلی سفر کرده بودند برای شنا به ساحل خیابان اطباء انزلی که از نقاط خطرآفرین و پر حادثه است رفتند و به‌دلیل آشنا نبودن با فنون شنا، پدر خانواده غرق شد.

یک جوان اهل بندر انزلی نیز که برای نجات این خانواده وارد دریا شده بود پس از نجات یکی از اعضای خانواده، از دریا بازنگشت.

خبر غرق شدن دو نفر در ابتدای خردادماه  سخت دردآور بود؛ باز هم نجاتگری که برای نجات زندگی هموطن خویش رفته و به آسمان پر کشیده بود.

با نزدیک شدن فصل گرم و آغاز مسافرت‌ها، مردمان ساحل نشین با اضطرابی از جنس مرگ و رفتن بی‌بازگشت نجاتگران خود دست به گریبان می‌شوند.

خبر کوتاه و تامل برانگیز بود؛ باید به محل حادثه می‌رفتیم چرا که هر ساله خبرهایی از این دست دل گیلانیان مهربان و مهمان نواز را سرشار از غم و اندوهی سنگین می‌کند.

با پرس و جو نشانی محل حادثه و منزل مرد فداکار گیلانی را می‌یابیم و راهی محل وقوع حادثه در غازیان، ساحل خیابان اطباء می‌شویم.

قبل از رسیدن به محل حادثه به عدم رعایت قوانین و فن شنا که زمینه بروز چنین حوادثی را فراهم می‌سازد می‌اندیشیم اما وقتی به محل حادثه می‌رسیم و از شاهدان عینی پرس و جو می‌کنیم، داستان عوض می‌شود و رنگ دیگری به خود می‌گیرد،

در این‌جا حادثه در داخل آب دریا و در فاصله چندمتری از ساحل رخ نداده است بلکه در ساحل و روی شن‌ها به دلیل سهل انگاری شرکتی خصوصی که وظیفه پاکسازی محل حادثه از آهن الات کشتی به گل نشسته را داشته رقم خورده و این یافته ها سمت و سو و ابعاد ماجرا را گسترده‌تر می‌کند.

یک شرکت خصوصی که در مناقصه شهرداری بندر انزلی مسئول گودبرداری بوده در روزهای قبل از حادثه حفره‌ای به عمق حدود ۸ متر را برای گودبرداری اطراف این پاره آهن ساکت کشتی به گل نشسته حفر کرده و بدون هیچ علامت خطر و نشان و حصار و حتی طناب هشدار دهنده‌ای آن منطقه را رها کرده است؛ هیچ نظارت و پیگیری در این حفره رها شده که سطحش با آب دریا پوشیده شده وجود نداشت.

در محل وقوع حادثه، شاهدان حادثه گفتند: هیچ‌کسی نمی‌دانست در ساحل، چنین چاه عمیقی اطراف این کشتی حفر شده است و آن خانواده مشهدی که با چادر در نزدیکی این محل مستقر شده بودند از این محل پرخطر بی‌خبر بودند.

کودک ۶ ساله آن‌ها در عمق این گودال در ساحل دریا فرو می‌رود و پدر خانواده برای نجاتش به گودال می‌پرد و با سر و صدای مادر خانواده، افشین صفامهر (حاجی محمدعلی)، کارگر ساده‌ای که در آن حوالی مشغول رنگ کردن نرده‌ها بود بی‌درنگ به داخل آب دریا می‌پرد.

کودک را نجات می‌دهد ولی خود و پدر کودک غرق می‌شوند؛ او ناجی غریق نبود اما به‌خاطر حس انسان دوستی وارد صحنه شد و جان خود را فدا کرد.

شاهدان عینی حادثه که همکاران این جوان فداکار گیلانی بودند گفتند: بعد از حادثه، شرکت خصوصی که مسبب اصلی این حادثه تلخ است حفره را با شن‌های ساحل پر کرد و دور محل گودبرداری نواری کشید اما دیگر کار از کار گذشته بود و جان دو انسان به‌دلیل خطای انسانی گرفته شد و چند خانواده، داغدار شدند.

حال با ذهنی پر از سئوال راهی منزل آقای افشین صفامهر (حاجی محمدعلی)، جوان فداکار گیلانی که مصداق بارز آیه شریفه ۳۲ سوره مائده  قرآن کریم که «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمیعاً وَ مَنْ أَحْیاها فَکَأَنَّما أَحْیَا النَّاسَ جَمیعا»، اگر کسی یک نفر را نجات بدهد، زنده کند، انگار همه‌ مردم را زنده کرده است، می رویم تا با خانواده وی به گفت‌وگو بنشینیم.

به منزل این جوان فداکار که  روبه‌روی مسجد باب الحوائج و پایگاه مقاومت محله است می‌رسیم؛ پارچه نوشته‌های تسلیت و تاج گل‌های مردم داغدار از نقاط مختلف شهر ما را متعجب می‌کند که چقدر مردم در برابر ایثار و فداکاری، قدردان و وظیفه شناس هستند.

خانواده داغدارش با مهربانی از ما استقبال کرده و به گفت‌وگو با مادر عزیز و خواهر بزرگوارش می‌نشینیم. مادر زنده یاد افشین صفامهر (حاجی محمدعلی) با چهره ای شکسته از داغ جوانش می‌گوید و ما سراپا گوش هستیم.

۵۰ سال است ساکن گیلان و این منطقه هستیم  و ۷ فرزند دارم که افشین مهربان و ساده‌ام از میان آن‌ها پرکشید.

او از صبر می‌گوید و از اینکه راضی‌ام به‌رضای خداوند و گویی از ایثارگری  پسرش خشنود است اما از سهل انگاری مسببین این حادثه سخت دلگیر است و می‌گوید هنوز هیچ اقدام قانونی در این حادثه از سوی مسئولان انجام نشده است تا ابعاد این حادثه مشخص شود تا دیگر شاهد چنین حوادث تلخی نباشیم و کودکان دیگری مانند فرزند ۷ ساله افشین صفامهر درد یتیمی را به دوش نکشند.

خواهر افشین صفامهر(حاجی محمدعلی) می‌گوید: از همه هموطنان عزیز خواهش می‌کنم در هنگام مسافرت به گیلان نکات ایمنی را رعایت کنند و از مکان‌های طرح سالم سازی جهت اقامت بهره ببرند تا دیگر شاهد این حوادث تلخ نباشیم و گریه امانش نمی‌دهد تا بیشتر از انسان دوستی و مهربانی‌های برادرش برایمان بگوید.

همسایه‌ها و دوستان این ایثارگر از مردم دوستی و مهربانی او بسیار می‌گویند و ما را تا مزار ایشان  همراهی می‌کنند.

بر مزار خاکی و ساده افشین صفامهر (حاجی محمدعلی) که می‌رسیم به لحظاتی می‌اندیشیم که او تصمیم گرفت بی‌محابا کمک به همنوعش را انتخاب کند و مرگ را به جان بخرد.

 او در آخربن لحظات حیات دنیوی‌اش راهی همچون راه شهدا را برگزید تا ناجی باشد و عمل کننده به آیه قرآن نه فقط تلاوت کننده آن.

در هیاهوی جشن‌های انتخاباتی، افشین صفامهر در گمنامی، خدمت را برگزید تا جاودانه شود و به ما گوشزد کند جان انسان‌ها گرانقیمت‌ترین گوهری است که باید پاس داشته شود و تلنگری شد برای خواب زدگانی که بی‌توجه به عواقب کارهای غیرمسئولانه خود،  تنها پول را ملاک و معیار قرار می‌دهند و جان انسان‌ها برایشان بی‌اهمیت است.

باشد که پیگیری مسئولانه و مومنانه به دور از نگاه‌های سیاسی و جناحی، تنها برای حفظ جان انسان‌ها در مدیریت دریا و سواحل استان گیلان را شاهد باشیم.

چه کسانی در این حادثه مقصر و دخیل هستند؟

افرادی که در این حادثه مقصر و دخیل هستند باید شناسایی شوند و مورد بازخواست قرار گیرند.
نظارت بیشتر بر کارهای عمرانی استان گیلان باید سرلوحه فعالیت‌های مدیران قرار داشته باشد و بیانیه صادرکردن و پیام تسلیت و تاج گل ارسال کردن فقط رفع مسئولیتی آنی و زودگذر است.

 برنامه‌ریزان شهری می‌بایست به نظارت بیشتری داشته باشند تا دیگر شاهد مشکلاتی از این دست نباشیم.
تعیین  روز «ناجی» به یاد «افشین صفامهر» و «روزبه فقیه‌کیا» از شهرستان بندر انزلی و آتشنشانان حادثه پلاسکو و دیگر فداکاران این مرز و بوم در تقویم ما تنها قدم کوچکی در پاسداشت این بی نشانان فداکار است تا ایثار و گذشت این بی نشانان الگوی زندگی اجتماعی مان شود.

Share